آيين نامه شماره ۵۵
آيين‌نامه نحوه نظارت بر امور بيمه‌هاي اتكائي مؤسسات بيمه مستقيم
آيين نامه شماره ۵۵
آيين‌نامه نحوه نظارت بر امور بيمه‌هاي اتكائي مؤسسات بيمه مستقيم
در جلسه مورخ ۱۳۸۶,۰۲.۲۵ شوراي‌عالي بيمه در اجراي بندهاي ۳ و ۵ ماده ۱۷ قانون تأسيس بيمه‌مركزي‌ايران و بيمه‌گري، آيين‌نامه نحوه نظارت بر امور بيمه‌هاي اتكائي مؤسسات بيمه مستقيم را به شرح زير تصويب نمود:
ماده ۱- مؤسسات بيمه مستقيم كه در اين آيين‌نامه مؤسسه بيمه ناميده مي‌شوند موظفند عمليات اتكائي خود را با رعايت ضوابط مقرر در اين آئين‌نامه انجام دهند.
ماده ۲- حداكثر ظرفيت نگهداري مجاز مؤسسه بيمه از هر بيمه‌نامه يا هر ريسك معادل بيست در صد مجموع سرمايه پرداخت شده، اندوخته‌ها و ذخاير فني به استثناء ذخيره خسارت معوق مي‌باشد. صدور بيمه‌نامه براي ريسك‌هائي كه مبلغ آنها بيش از حد نگهداري مؤسسه بيمه باشد صرفاً در صورتي مجاز است كه مؤسسه بيمه براي بخش مازاد آن پوشش اتكائي تحصيل نموده باشد.
تبصره ۱- در مواردي كه موضوع بيمه از نظر فني قابل تفكيك به چند ريسك مستقل باشد، موسسه بيمه با جلب نظر بيمه‌گذار و موافقت بيمه‌مركزي‌ايران مي‌تواند نسبت به تفكيك ريسك اقدام نمايد. تفكيك ريسك به مفهوم لزوم صدور چند بيمه‌نامه براي يك موضوع بيمه نيست و مي‌توان كليه ريسكهاي مستقل را بنحوي كه در ماده ۱۱ آيين‌نامه شماره ۲۵ مشخص شده است در قالب يك بيمه‌نامه تحت پوشش بيمه قرارداد كه در اين صورت مشخصات كامل، ارزش، نرخ و ميزان حق‌بيمه مربوط به هر ريسك مي‌بايد به صورت مستقل در بيمه‌نامه يا ضمائم آن درج شود.
تبصره ۲- مؤسسه بيمه موظف است در مناطق و مواردي كه امكان تحقق همزمان خسارت براي چند ريسك وجود داشته باشد، حد نگهداري و پوشش‌هاي اتكائي خود را به نحوي تعيين نمايد كه همواره امكان ايفاي تعهدات خود را در مقابل بيمه‌گذاران و ساير اشخاص ذينفع داشته باشد.
ماده ۳- مؤسسه بيمه موظف است در مواردي كه نياز به اخذ پوشش اتكائي از خارج از كشور باشد، بيمه‌گر اتكائي راهبر را از بين بيمه‌گران اتكائي كه حداقل رتبه A از مؤسسه رتبه‌بنديS & P يا معادل آن از ساير مؤسسات رتبه‌بندي معتبر بين‌المللي(مانند MOODY’S, FITCH, A.M.BEST) داشته باشد، انتخاب نمايد. ساير بيمه‌گران اتكائي نيز مي‌بايد حداقل داراي رتبه BBB از مؤسسه مذكور و يا معادل آن از ساير مؤسسات رتبه‌بندي معتبر بين‌المللي باشند.
تبصره – در موارد خاص، واگذاري اتكائي به بيمه‌گراني كه فاقد حداقل رتبه‌هاي تعيين شده در اين ماده باشند با اخذ موافقت قبلي بيمه‌مركزي‌ايران مجاز خواهد بود.
ماده ۴- مؤسسه بيمه موظف است كارگزار/ كارگزاران بيمه اتكائي خود را از بين كارگزاران حرفه‌اي و معتبر بين‌المللي انتخاب نمايد.
ماده ۵- مؤسسه بيمه موظف است در صورت انعقاد هر گونه قرارداد در زمينه بيمه‌هاي اتكائي حداكثر ظرف پانزده روز كليه اطلاعات مربوط از جمله نام كارگزار/كارگزاران اتكائي ، نام بيمه‌گر اتكائي راهبر و ساير بيمه‌گران اتكائي و سهم اختصاص يافته به آنها را به بيمه‌مركزي‌ايران اعلام و حداكثر ظرف مدت يك ماه پس از آن نسخه‌اي از قراردادهاي منعقده را به بيمه‌مركزي ايران ارسال نمايد.
تبصره- در مواردي كه بخشي از بيمه‌نامه يا ريسك به صورت اختياري واگذار شود، مؤسسه بيمه موظف است اطلاعات مذكور را براي ريسكهاي بيمه شده طي هر ماه، حداكثر تا پايان ماه بعد به بيمه‌مركزي‌ايران ارسال نمايد.
ماده ۶- انجام عمليات بيمه اتكائي قبولي توسط مؤسسه‌هاي بيمه دولتي، در چارچوب اساسنامه مصوب آنها و انجام عمليات بيمه‌هاي اتكائي قبولي توسط مؤسسات بيمه غيردولتي، با رعايت بند ج آيين‌نامه شماره ۳/۴۰ مصوب شوراي عالي بيمه و ضوابط اجرائي آن مجاز مي‌باشد.
تبصره – مؤسسه بيمه صرفاً در رشته‌هايي مي‌تواند عمليات بيمه اتكائي قبولي انجام دهد كه مجوز فعاليت عمليات بيمه مستقيم در آن رشته‌ها را داشته باشد.
ماده ۷- مؤسسه بيمه موظف است حساب‌هاي مربوط به عمليات بيمه اتكائي را (اعم از قبولي و واگذاري) به صورت مشخص تفكيك و در صورت‌هاي مالي خود به نحو مناسب منعكس نمايد.
ماده ۸- بيمه‌مركزي‌ايران مكلف است بر حسن اجراي اين آيين‌نامه نظارت نمايد و در صورت عدم رعايت مفاد آن از سوي هر يك از مؤسسات بيمه، موضوع را كتباً به مؤسسه مزبور تذكر دهد و حسب مورد، مهلت مشخصي را جهت رفع تخلف تعيين نمايد. چنانچه ظرف مهلت تعيين‌شده اقدام لازم از سوي مؤسسه بيمه ذيربط انجام نپذيرد، بيمه‌مركزي‌ايران بايد مراتب را جهت اطلاع و اتخاذ تصميم مقتضي به شوراي‌عالي‌بيمه گزارش نمايد.
مكمل آيين نامه شماره ۵۵
آيين نامه شماره ۱/۵۵
شوراي‌عالي بيمه در اجراي ماده ۱۷ قانون تأسيس بيمه مركزي ايران و بيمه‌گري، در جلسه مورخ ۲۹/۱۱/۱۳۹۲ ماده ۲ آيين‌نامه شماره ۵۵ « نحوه نظارت بر امور بيمه‌هاي اتكايي مؤسسات بيمه مستقيم» را به شرح زير اصلاح و با افزودن تبصره جديدي با عنوان تبصره ۳ به اين ماده، آيين‌نامه را با عنوان آيين نامه ۱/۵۵ و مكمل آيين‌نامه مذكور تصويب نمود:
“ماده ۲- حداكثر ظرفيت نگهداري مجاز مؤسسه بيمه از هر بيمه‌نامه يا هر ريسك معادل بيست درصد مجموع سرمايه پرداخت شده، اندوخته‌ها و ذخاير فني سهم نگهداري (به استثناء ذخيره خسارت معوق و ذخيره رياضي) مي‌باشد. صدور بيمه‌نامه براي ريسك‌هائي كه مبلغ آنها بيش از حد نگهداري مؤسسه بيمه باشد صرفاً در صورتي مجاز است كه مؤسسه بيمه براي بخش مازاد آن پوشش اتكائي تحصيل نموده باشد.
تبصره۳- پذيرش و نگهداري مجموع ريسكهاي مؤسسه بيمه، بر اساس ضوابط مندرج در آيين‌نامه نحوه محاسبه و نظارت برتوانگري مالي مؤسسات بيمه (آيين‌نامه شماره ۶۹) خواهد بود .
دیدگاه‌ها