[فرهاد عظیمی]

سرکار خانم فیضی سلام

به نظر می‌رسد منظور از پرسش چیز دیگری بوده است. تصور کنید بیمه گذاری در اردیبهشت سال ۱۴۰۴ بیمه نامه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان با دیه روز خریداری می‌نماید، ضمناً کلوز افزایش ریالی دیه برای سه بار را نیز به بیمه نامه پیوست می‌کند. حال پرسش این است که در ابتدای سال ۱۴۰۵ که به احتمال زیاد دی افزایش خواهد یافت آیا نیاز هست که بیمه‌گذار به بیمه گر مراجعه کند و دیه بیمه نامه خود را افزایش دهد یا خیر؟

پس از پاسخ دادن به این پرسش باید به پرسش دوم پرداخت و آن این است که به فرض که بیمه گذار در ابتدای سال ۱۴۰۵ با مراجعه به بیمه‌گر دیه بیمه نامه خود را افزایش دهد، حال آن کلوزی که قبلاً خریده بود سه بار افزایش را همچنان پوشش می‌دهد یا خیر؟ یعنی اگر در سال ۱۴۰۵ حادثه‌ای برای یکی از کارکنانش رخ دهد قبل از انقضاء بیمه نامه، و پروسه دادگاه آن سال طول بکشد آیا بیمه‌گر به استناد به روز شدن دیه در سال ۱۴۰۵ و الحاقیه سه بار افزایش دیه روز را پرداخت خواهد نمود یا نه؟

[فرهاد عظیمی]

با سلام ابتدا لازم است در خصوص کلمه ابطال توضیحاتی بدهم سپس پاسخ سوال را خواهم داد.

ابطال حکم قانون است و فقط ر مواردی می‌توان بیمه نامه را باطل نمود که در قانون پیش بینی شده است. برخی از مواردی که باعث بطلان قرارداد می‌شود در قانون مدنی نام برده شده است و چند مورد دیگر در قانون بیمه. صرفاً در صورتی که از این دلایل برای برهم زدن قرارداد استفاده شود نام آن ابطال است در غیر این صورت نباید از این کلمه استفاده کرد. آنچه که مد نظر شماست بر هم زدن بیمه نامه به دلایلی غیر از آن چیزی است که قانون مجاز دانسته است و به آن فسخ می‌گویند.

در چنین مواردی بیمه نامه دوم باید از تاریخ صدور فسخ گردد.

[فرهاد عظیمی]

سلام و سپاس از بابت ایجاد این گفتمان جذاب.

برای اینکه بتوان پاسخ درست‌تری به این پرسش داد باید ماده ۱۷ آیین نامه شماره ۲۱ یعنی شرایط عمومی بیمه نامه آتش سوزی را به صورت کامل آورد.

«ماده 17 – بیمه مضاعف

• اگر تمام یا قسمتی از اموال بیمه شده موضوع این بیمه نامه به موجب قرارداد دیگری و برای همان خطر و مدت نزد بیمه گر دیگری بیمه شود بیمه گذار ملزم است مراتب را بدون تاخیر و با ذکر نام بیمه گر جدید و مبلغ بیمه شده به اطلاع بیمه گر برساند.
  در صورت وقوع حادثه مسئولیت بیمه گر به تناسب مبلغی که خود بیمه کرده با مجموع مبالغ بیمه شده میباشد.
  چنانچه اموال بیمه شده تحت بیمه نامه دیگری مانند بیمه نامه باربری که قبل از شروع بیمه نامه حاضر تنظیم گردیده بیمه شده باشد مسئولیت بیمه گر فقط نسبت به قسمتی خواهد بود که بوسیله بیمه نامه مقدم تامین نشده است.»

این ماده را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد.

• بخش اول حالتی را در نظر می‌گیرد که ما ابتدا از بیمه‌گر الف بیمه نامه آتش سوزی می‌خریم و سپس از بیمه‌گر ب بیمه‌نامه دوم را برای پوشش همان خطر در همان مدت خریداری می‌کنیم. به عبارت دیگر بیمه نامه آتش سوزی بیمه‌گر الف بیمه نامه مقدم است و بیمه نامه دوم که می‌تواند انواعی از بیمه نامه‌های اموال مانند بدنه خودرو، باربری یا حتی آتش سوزی و غیره باشد بیمه نامه موخر است. در این حالت حکم ماده ۱۷ بیمه نامه آتش سوزی این است که هر کس به اندازه سهم خودش باید خسارت را جبران کند.
• بخش دوم ماده حالتی را در نظر می‌گیرد که بیمه نامه ب بیمه نامه مقدم است و بیمه نامه الف بیمه نامه موخر است. یعنی ابتدا مورد بیمه نزد بیمه‌گر دیگری تحت پوشش بوده سپس نزد بیمه‌گر الف تحت پوشش بیمه نامه آتش سوزی قرار گرفته است. در این حالت بیمه‌گر آتش سوزی (یعنی بیمه‌گر الف) به زیان دیده می‌گوید ابتدا برو از همان بیمه نامه‌ای که قبل از من خریده بودی خسارتت را بگیر اگر چیزی ماند بیا سراغ من.

حال با توجه به اینکه مثالی که شما در این گفتمان مطرح کرده‌اید بیمه نامه آتش سوزی مقدم است پس او باید به اندازه سهم خود خسارت را پرداخت کند و برای مازاد بر سهم خود او را به بیمه‌گر بدنه حواله کند.

البته این نکته را هم باید گفت که با توجه به شرایط عمومی بیمه بدنه، اگر زیان دیده خودسرانه یا با راهنمایی بیمه‌گر الف یا به هر دلیل دیگری ابتدا به بیمه‌گر بدنه مراجعه کند، بیمه‌گر بدنه موظف است کل خسارت را پرداخته و برای دریافت سهم بیمه‌گر آتش سوزی به او مراجعه کند.

[فرهاد عظیمی]

قبل از اینکه وارد بحث بشیم فکر می‌کنم خیلی خوبه که با کلیک بر روی این لینک یه بار گفتمان قبلی که در خصوص کلوزها هست رو با هم یه مروری بکنیم.

sib.social

کلوز های جدید بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان - شبکه اجتماعی بانک و بورس و بیمه (شاب)

در بند یازده ماده دو آیین نامه شماره 98 (شرایط عمومی بیمه مسئولیت مدنی کارفرما در قبال کارکنان) آمده:

[فرهاد عظیمی]

سلام

سیزدهتون شاد باد

علیرغم اینکه پرسش شفاف مطرح شده، متاسفانه در نامه بیمه مرکزی به صورت مستقیم به پاسخ اشاره نشده!!! ولی اون قسمتی که میگه «مطابق صورتحساب» رو میشه اینطور تفسیر کرد که یعنی هر آنچه در صورت حساب هست رو باید پرداخت کرد و این یعنی عدم اعمال درصد تقصیر.

اما ما کاری به پاسخ بیمه مرکزی نداریم ما در اینجا می‌خواهیم بررسی کنیم و ببینیم که از نظر فنی پاسخ صحیح کدام است.

اصولاً با وجود قانون مجازات اسلامی و ابزارهای جبرانی مثل دیه و ارش، دلیلی برای محکوم شدن مسئول حادثه به پرداخت هزینه پزشکی وجود نداره. مگر در موارد خاص و استثنایی که اینجا بهش نمی‌پردازیم و در گفتمان‌های دیگه راجع بهش صحبت کردیم. با این حال اگر حادثه‌ای که ما می‌خواهیم بهش بپردازیم اتفاقاً مشمول همون موارد خاص باشه و مثلاً کارفرما به پرداخت هزینه پزشکی هم محکوم بشه، این نوع خسارت خود به خود از محل بیمه نامه قابل پرداخته و نیازی به خرید کلوز هزینه‌های پزشکی نیست و به عبارت دیگه در دل بیمه نامه پوشش داره. طبیعتاً اگر از چنین مسیری برای پرداخت هزینه‌های پزشکی استفاده کنیم قطعاً میزان تقصیر بیمه گذار در محاسبه خسارت قابل پرداخت موثره و میزان خسارت قابل پرداخت باید در درصد تقصیر بیمه گذار ضرب بشه. چون در این حالت فرض بر اینه که رای صادر شده و در آن رای بیمه گذار علاوه بر دیه و ارش به پرداخت هزینه پزشکی هم محکوم شده و طبیعتاً در دل همون رای یا دادنامه میزان تقصیر بیمه گذار هم مشخص شده.

البته روشن است که پرداخت هزینه پزشکی به این شیوه‌ای که مطرح کردیم منوط به این است که در بیمه نامه مبلغی بابت هزینه‌های پزشکی پوشش داده شده باشد.

اما موضوع اصلی بحث ما کلوز هزینه‌های پزشکی است. اولین نکته‌ای که باید بگیم اینه که بیمه‌گذار با خرید این کلوز داره میگه «آقای بیمه‌گر اگر اتفاقی برای کارگر من افتاد چه من مسئول بودم چه من مسئول نبودم هزینه‌های پزشکی که بابت این اتفاق پرداخت می‌شه رو انتظار دارم بیمه پوشش بده. حالا اگه دادگاه منو محکوم کرد که از دل بیمه نامه باید پرداخت بشه و ربطی به این کلوز نداره. ولی اگه دادگاه منو محکوم نکرد، از محل این کلوز پرداخت کن». خوب حالا پاسخ خودش مشخص شد وقتی دادگاه کارفرما رو به پرداخت هزینه‌های پزشکی محکوم نکرده بابت چی می‌خواهید درصد بزنید؟؟

بنابراین به نظر من وقتی کلوز هزینه‌های پزشکی خریداری شده هزینه‌های پزشکی کارگر بدون اعمال درصد تا سقف مبلغی که پوشش داده شده باید پرداخت بشه.

[فرهاد عظیمی]

سلام خدمت اعضای محترم شاب

سال نوی همگی مبارک

در واقع موضوع اصلی این گفتمان تمایز بین کارگر و پیمانکار است. صاحب نظران حقوق کار بحث‌های مفصلی در این زمینه داشته‌اند. مهمترین نظریات رو در کتاب آقای دکتر عراقی و کتاب آقای دکتر احمد رفیعی میشه دید.

جمع‌بندی نظرات این دو استاد اینه که؛ برای اینکه یک فرد رو کارگر یک شخص دونست باید دو نوع تبعیت وجود داشته باشه

• یکی تبعیت دستوری
• و دیگری تبعیت مزدی

تبعیت دستوری یعنی اینکه رابطه اون فرد که داره کار می‌کنه با اون شخص که این فرد برای اون داره کار می‌کنه، طوری باشه که ازش دستور بگیره. یا بهتره بگم اون شخص به این فرد دستور بدهد یا اختیار دستور دادن داشته باشد.

تبعیت مزدی هم این است که اون شخص دستور دهنده در ازای کاری که اون فرد انجام میده به اون دستمزد بدهد.

رابطه بین کارفرما با پیمانکار شاید واجد تبعیت مزدی باشد اما دارای تبعیت دستوری نیست. به عبارت دیگه کارفرما بالای سر پیمانکار نمی‌ایستد و به او دستور نمی‌دهد چون پیمانکار کار خودش را بلد است.

از دیگر نشانه‌های پیمانکار بودن یک فرد آن است که معمولاً عده‌ای زیر دست او کار می‌کنند در حالی که کارگر این ویژگی را ندارد و خودش زیردست است.

یکی دیگر از نشانه‌های پیمانکار بودن ابزار کار است. پیمانکار خودش ابزار کار دارد و با خودش به محل کار می‌آورد اما کارگر با ابزار مافوقش کار می‌کند. این مافوق می‌تواند یک پیمانکار باشد یا کارفرمای مستقیم کارگر.

این دو مورد آخر که گفتم لزوماً همیشه دلیل بر پیمانکار یا کارگر بودن نیست همانطور که گفتم فقط یک نشانه است.

برخی معتقدند نوع قراردادی که بین کارفرما و آن فرد برای پرداخت دستمزد بسته می‌شود می‌تواند مشخص کند که او کارگر است یا پیمانکار. مثلاً اگر دستمزد او را متری بدهد پس او پیمانکار است. اما این نظریه رد شده است به عبارت دیگر شیوه پرداخت مثلاً حقوق روزانه لزوما نشانه کارگر بودن فرد نیست.

نکته دیگری که باید به پاسخم اضافه کنم این است که ما دو نوع پیمانکار داریم پیمانکار کل که معمولاً کلمه «کل» را برای آن به کار نمی‌برند و به صورت عموم به آن پیمانکار می‌گویند. و دیگری پیمانکار جز است. پیمانکار جز را مراجع قضایی در حکم کارگر می‌دانند و آن کارگر ماهری است که معمولاً ابزار هم دارد، اما زیردست ندارد و خودش می‌آید و کاری را انجام می‌دهد و می‌رود. مانند چاهکنی که شما دعوت می‌کنید می‌آید یک چاه می‌کند و می‌رود.

همانطور که گفتم در هنگام دعاوی ناشی از کار، مراجع قضایی به این نوع از پیمانکاران به چشم کارگر نگاه می‌کنند.

حال با این توضیحات موردی که در این گفتمان مطرح شده است از نظر من کارگر است. در بدترین حالت پیمانکار جز است که باز هم باید با رویه‌ای که در مراجع قضایی وجود دارد او را کارگر دانست.

[فرهاد عظیمی]

سلام جناب آقای خوشکار عزیز

من ماده‌ای که در آیین نامه شماره ۹۲ مستقیماً به این موضوع پرداخته باشه پیدا نکردم. اما سه تا ماده وجود داره که ارتباط به این بحث داره

ماده ۳۲- اگر براي بيمه‌اي چند كارگزار بيمه نرخ و شرايط خواسته باشند مؤسسه بيمه بايد در كمال بي‌طرفي عمل نمايد.

ماده ۳۳- در صورتي كه مؤسسه بيمه‌اي پيشنهاد كارگزار بيمه‌اي را رد نمايد، نمي‌تواند همان بيمه را با همان شرايط از كارگزار بيمه ديگري قبول كند.

ماده ۳۴- مؤسسه بيمه نمي‌تواند بيمه‌اي را كه به وسيله كارگزار بيمه به مؤسسه يا نماينده مؤسسه پيشنهاد شده است از طريق مستقيم يا به وسيله نماينده خود قبول نمايد مگر اينكه بيمه‌گذار انصراف خود را از صدور بيمه‌نامه از طريق كارگزار بيمه كتباً اعلام دارد. در اين صورت مؤسسه بيمه يا نماينده مؤسسه نمي‌تواند تخفيفي براي بيمه‌گذار منظور نموده يا به وي پرداخت كند.

من شخصا برداشتم از این سه ماده اینه که شرکت بیمه یا باید اصلاً نرخ نده یا اگه داره نرخ میده باید از طریق کارگزاری که کار رو آورده باید نرخ بده و این کارگذارها هر چند نفر باشند باید به تک تک آنها نرخ بدهد.

[فرهاد عظیمی]

نکات اساسی پوشش حفاری مجدد:

1. رویدادی که این بخش از بیمه‌نامه را فعال می‌کند حادثه‌ای است که در بخش A پوشش داده شده است.
2. صرف هزینه‌ها باید منطقی بوده و مقرون به صرفه‌ترین و محافظه‌کارانه ترین شیوه‌ها به کار گرفته شده باشد.
3. هزینه‌ای بابت حفاری مجدد در عمقی بیشتر از نقطه‌ای که چاه در حفاری قبلی از کنترل خارج شد یا به حادثه منتهی شد و نیز در خارج از منطقه جغرافیایی قبلی پرداخت نخواهد شد.
4. در صورتی که بتوان از طریق چاه‌های کمکی یا هر طریق دیگری به طور ایمن سیال را به تولید تبدیل کرد هزینه‌ای بابت آن پرداخت نخواهد شد.
5. تعهد بیمه‌گر در رابطه با چاه‌های در حال حفاری در هر حال از ۱۳۰ درصد هزینه انجام شده برای حفر چاه اصلی تا عمق حفاری شده تا لحظه خارج شدن چاه از کنترل یا آتش گرفتن آن تجاوز نخواهد کرد. در ارتباط با چاه‌های تولید یا بسته شده نیز با در نظر گرفتن سالی ۱۰ درصد اضافه‌تر از زمان آغاز حفاری و حداکثر تا ۲۵۰ درصد هزینه چاه اصلی قابل پرداخت است.امکان حذف با الحاقیه وجود دارد.
6. محدودیت های زمانی: حفاری مجدد باید در عرض 540 روز از تاریخ وقوع حادثه یا انقضای بیمه نامه( هر کدام که دیرتر باشد) شروع شود.

[فرهاد عظیمی]

بخش (ب)؛ حفاری مجدد / هزینه اضافی 

اگر خاطرتان باشد پیش از این گفتیم که بخش دوم این بیمه نامه، حفاری مجدد و هزینه‌های اضافی را پوشش می‌دهد. حال می‌خواهیم به این بخش بپردازیم.

تعهدات پوشش پایه:

تعهدات بخش دوم این بیمه نامه برای بازپرداخت هزینه‌های واقعی و یا مخارجی است که بیمه گذار به طور معقول متحمل شده برای بازسازی یا حفر مجدد چاه بیمه‌شده در این قرارداد، یا هر بخشی از آن، که در نتیجه وقوع حوادث تحت پوشش، از بین رفته یا آسیب دیده و از محل بخش A از این بیمه نامه قابل پرداخت باشد. مشروط به اینکه مشمول فرانشیز مذکور در بخش A بیمه نامه نباشد.

[فرهاد عظیمی]

سلام

اگر ایشون بیمه حادثه داره، بله می‌تونه ازش استفاده بکنه چون حادثه مشروط به شرط خاصی نیست فقط کافیه که عمد نباشه.

اما اگر منظورتون بیمه مسئولیت مدیر مدرسه هست در این حالت باید ثابت بشه که این حادثه حادثه کاریه.

اگه پای سکته قلبی و مغزی مطرح باشه حادثه بودن و و حادثه کاری بودن منتفیه

[فرهاد عظیمی]

پیش فرض های بیمه‌گر:

بیمه‌گر در بخش کنترل چاه با در نظر گرفتن موارد زیر وارد توافق شده است:

• چاه(های) تحت پوشش بیمه نامه”خارج از کنترل” نیستند.
• فعالیت‌های صرفا «P&A» هرگز تحت پوشش قرار نگرفته اند.
• چاه(ها) خیلی زودتر از اینکه بیمه شده ادعای خسارت کند تحت کنترل قرار گرفتند، یا حداقل زودتر “می تواند به شکل ایمن متوقف شود”.
• هزینه های ادعا شده اعم از «هزینه» (تعریف نشده) یا «مخارج» (تعریف شده) قابل بازیافت نیستند.

[فرهاد عظیمی]

پوشش کنترل چاه چه زمانی به پایان می‌رسد؟

تعهد بیمه‌گر از محل پوشش کنترل چاه زمانی خاتمه می‌یابد که چاه ها “تحت کنترل قرار بگیرند”. زمانی گفته می‌شود چاه تحت کنترل درآمده است که یکی از شرایط زیر پیش آمده باشد:

• جریان خروجی سیال متوقف شده یا می توان با خیال راحت به متوقف شدن آن امیدوار شد.
• حفاری از سر گرفته شود.
• چاه به همان وضعیت قبل از وقوع بازگشته باشد.
• جریان خروجی سیال منحرف شده باشد.

[فرهاد عظیمی]

پوشش کنترل چاه چه زمانی فعال می‌شود؟

این پوشش زمانی فعال می‌شود که چاه ” از کنترل خارج” شود. وقتی گفته می‌شود چاه از کنترل خارج شده است که جریان ناخواسته ای از سیالات، نفت، گاز یا آب چاه در حال حفاری به بالای سطح زمین یا کف آب برسد که با تجهیزات، افزایش سیال حفاری یا ایجاد انحراف ایمن نمی توان آن را متوقف کرد.

[فرهاد عظیمی]

بخش (الف)؛ کنترل چاه

گفتیم که بخش اول یک بیمه نامه استاندارد EED ، کنترل چاه می‌باشد. در این قسمت می‌خواهیم به این موضوع بپردازیم.

تعهد بیمه‌گر در بخش کنترل چاه:

در این بخش بیمه گران موافقت می کنند که هزینه های واقعی و یا مخارج متحمل شده توسط بیمه گذار بابت موارد زیر را به وی بازپرداخت نمایند:
(الف) به دست آوردن مجدد کنترل یا تلاش برای به دست آوردن مجدد کنترل همه چاه(های) بیمه شده تحت این قرارداد که از کنترل خارج می شوند، اما چنین هزینه‌ها و/یا مخارج صرفا تا زمانی که چاه(ها) تحت کنترل قرار گیرند مورد پذیرش می‌باشد و
(ب) خاموش کردن یا تلاش برای خاموش کردن آتش.
چاه های کمکی (امدادی) به صورت خودکار تحت پوشش این بخش خواهند بود.

[فرهاد عظیمی]

پوشش های استاندارد EED

یک بیمه‌نامه استاندارد EED دارای سه پوشش اصلی به شرح زیر می‌باشد:

• کنترل چاه
• حفاری مجدد / هزینه اضافی
• نشت و آلودگی، پاکسازی و مهار

[فرهاد عظیمی]

سلام این پرسش را در توضیحاتم پاسخ داده‌ام آنجا که گفتم:

«بخش اول حالتی را در نظر می‌گیرد که ما ابتدا از بیمه‌گر الف بیمه نامه آتش سوزی می‌خریم و سپس از بیمه‌گر ب بیمه‌نامه دوم را برای پوشش همان خطر در همان مدت خریداری می‌کنیم. به عبارت دیگر بیمه نامه آتش سوزی بیمه‌گر الف بیمه نامه مقدم است و بیمه نامه دوم که می‌تواند انواعی از بیمه نامه‌های اموال مانند بدنه خودرو، باربری یا حتی آتش سوزی و غیره باشد بیمه نامه موخر است. در این حالت حکم ماده ۱۷ بیمه نامه آتش سوزی این است که هر کس به اندازه سهم خودش باید خسارت را جبران کند.»

• این پاسخ 7 ماه، 3 هفته پیش توسط  فرهاد عظیمی ویرایش شد.

[فرهاد عظیمی]

سلام
من دو دلیل برای این نظر خود دارم.
دلیل اول:
در مباحث حقوقی دو عبارت داریم:

1. اصل
2. استثنا

ساده‌ترین توضیحی که می‌توانم برای اصل بدهم آن است که بگویم «اصل آن است که در چهارچوب می‌گنجد»، یا «انتظاری که همگان دارند»، تا حدودی می‌توان گفت «بدیهی» است.و استثنا خلاف اصل است. یعنی تا نگویی مشخص نیست، «بر خلاف رفتار؛ رویه یا شرایط متعارف است».

به طور معمول؛ اصل جاریست. ولی استثنا باید تصریح شود. به عنوان مثال تصور کنید شما فروشنده شکر هستید. خریداران این فرض را دارند که محصولی که شما می‌فروشید شیرین است ولی اگر محصول شما چنین نیست، یعنی شما یک محصول استثنایی دارید و باید حتماً آن را به خریداران بگویید. اما هیچ ضرورتی ندارد به دیگران بگویید شکری که می‌فروشید شیرین است.
اگر بخواهیم یک مثال بیمه‌ای بزنیم؛ اصل آن است که برای ادعای خسارت باید به مسئول حادثه مراجعه کرد، نه به بیمه‌گر او. ولی قانون بیمه شخص ثالث در یکی از مواد خود به زیان دیده اجازه داده که بر خلاف اصل ، به جای مراجعه به عامل حادثه، به بیمه‌گر او یعنی صادر کننده بیمه نامه شخص ثالث خودرو مراجعه کند و خسارت خود را مطالبه نماید. این یک استثنا بر اصل است. به همین خاطر قانونگذار آن را در قانون تصریح می‌کند چون در غیر این صورت چنین حقی برای هیچ کس متصور نیست.
حالا برگردیم به بحث خودمان. یک کلوزی ایجاد شده به نام پرداخت هزینه پزشکی کارگر زیان دیده در حالتی که کارفرمای او مسئول نباشد. به باور من آنچه در ابتدا به ذهن متبادر می‌شود این است که در اینجا هیچ بحثی از مسئولیت در بین نیست و هدف (اصل و چهارچوب) «جبران هزینه پزشکی کارگری است که در اثر حادثه زیان می‌بیند». هر آنچه که قرار است بر این اصل استثنا شود، باید به صراحت ذکر گردد. در غیر این صورت فرض بر این است که باید در چهارچوب اولیه رسیدگی شود. پس اگر می‌خواهی در صورت مقصر بودن زیان دیده سهم تقصیر او را ندهی این موضوع را باید به صراحت ذکر کنی چون بر خلاف اصل یا همان چهارچوب اولیه است. تمام.
دلیل دوم:
بیایید از چشمان کارفرمایی که این بیمه نامه را خریده به قضیه نگاه کنیم. آقای بیمه‌گر من کلوزی می‌خواهم که اگر کارگرم آسیب دید و حتی من مقصر نبودم هم خسارت او را بدهید.
در این حالت با چه استدلالی می‌توان چنین گفت که کارفرما منظورش این بوده که «ولی اگر خودش مقصر بود خسارتش را ندهید» ؟
امیدوارم توضیحاتم واضح بوده باشد منتظر نظرات شما هم هستم.

[فرهاد عظیمی]

سلام و سپاس مجدد

پس به این شکل می توانیم جمع بندی کنیم. برای پرداخت خسارت ناشی از آسیب وارد به مدیر عامل و اعضای هیات مدیره در بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان شرایط زیر باید در نظر گرفته شود:

1. نوع بیمه گذار حتما باید حقوقی باشد.
2. اگر بیمه نامه با نام باشد خسارت صرفاً در صورتی قابل پرداخت است که نام مدیر عامل و اعضای هیات مدیره در بین اسامی کارکنان اعلام شده به بیمه گر باشد.
3. در بیمه نامه های بی نام در هر صورت این خسارت قابل پرداخت اگر به این شکل که اگر تعداد واقعی با تعداد اعلامی برابر باشد کل خسارت و اگر کمتر باشد به نسبت پرداخت می شود.

خوشحال می شوم نظر بقیه اعضا را هم بشنوم.

[فرهاد عظیمی]

جناب آقای مجتهدی سلام و سپاس از بابت پاسختون.

آیا به نظر شما اینکه بیمه نامه با نام باشد یا بی‌نام باشد در پاسخ این سوال تفاوتی ایجاد می‌کند یا خیر؟

[فرهاد عظیمی]

به به آقای پورحیدریان عزیز

خیلی لطف کردین. الان حس دانش آموزی رو دارم که رفته سر درس و مشتقش می بینه یکی قبلن مشقاشو نوشته. 😉