[صمد فخاری همت]

با سلام

برای مشخص شدن هر موضوعی ابتدا باید تعریف درستی از آن بتوان ارائه نمود و سپس با هدف از ایجاد آن به نتیجه مطلوب برسیم .

تعریف فرانشیز: به مبلغی از خسارت گفته می‌شود که به عهده بیمه‌گذار است؛ بیمه‌گر نسبت به آن تعهدی ندارد. قسمتی از خسارت است که شرکت بیمه پرداخت نمی‌کند.

اعمال این اصل کسر خسارت، مراجعات بیمه گذاران را برای دریافت خسارت‌هایی جزیی منتفی می‌کند. این کاهش مراجعات به بیمه در هزینه‌های اداری بیمه‌گر اثر قابل ملاحظه‌ای دارد. کاهش هزینه‌های اداری نیز می‌تواند موجی برای ارزانتر شدن حق بیمه ها باشد.

هدف از تعیین فرانشیز بیمه، حذف خسارت‌های جزئی، ترقیب بیمه‌گذار به حفظ و نگهداری از بیمه و تخفیفات آن ، رعایت بیشتر قوانین و مقررات و جلوگیری از طرح دعاوی برای خسارت‌های جزئی می‌باشد.

حال با توجه به تعریف ارائه شده و اهداف آن بیشتر سمت و سوی تعاریف ارائه شده خسارت بیمه گذار را عنوان نموده و این موضوع نمی تواند با گواهینامه راننده مرتبط باشد

کسر فرانشیز گواهینامه کاری اشتباه می باشد و علت این امر آن است که هیچ میزانی برای سنجش در مهارت افراد تازه گواهینامه گرفته وجود ندارد و کسر این مورد اجهاف در حقوق بیمه گذاران می باشد.

که نیاز است متولیان امر پیشنهاد اصلاح این موضوع را نمایند.

با تشکر

[صمد فخاری همت]

با تشکر از نظرات دوستان به نظر میرسد راه حل های بیمه ای ساخته شده برای راه آهن از راه آهن منطقه ای گرفته تا اپراتورهای خط کوتاه تا تردد کالا و مسافر ، در فعالیت های روزمره خود با خطرات مختلفی روبرو هستند.

راه آهن در حال تبدیل شدن به یک روش مهم برای حمل و نقل مسافت های طولانی است راه آهن معمولاً مسئول خسارات وارده به کالا و یا صدمات جانی یا مالی است.

که به نظر دارای پنج پوشش اصلی است:

1- مسئولیت صدمات بدنی و خسارت دارایی ها ، که شامل آسیب ها و تخریب ها در صورت خارج شدن از خط می باشد.

2- پوشش بارنامه (بار) که هزینه بار گمشده یا آسیب دیده را به حمل کننده بار پرداخت می کند.

3- پوشش موجودی کالا

4- پوشش هزینه تخلیه ، که پس از نشت مواد خطرناک مانند روغن یا سایر مواد سمی یا آلاینده ، پاکسازی را انجام می دهد.

در تعیین حق بیمه ثالث در نظر گرفتن موراد ذیل ضروری می باشد:

1-راه آهن باری :

در این قسمت از تقسیم بندی واگن های متصل و یا منفصل هستند که میتواند در نرخ حق بیمه تاثیر مسقیم بگذارد .

نکته دوم در مورد راه آهن باری تقسیم بندی نوع بار می باشد که باید از نظر مهندسی ریسک بتواند در تعیین حق بیمه کمک کند.

همچنین مسافت تعیین شده و نوع منطقه و سن قطار نیز می تواند در تعیین نرخ اثر گذار باشد.

2- راه آهن مسافری :

از جمله سرعت بالا ، منطقه ای ، شهری و مسافربري

برای قطار با توجه به برنامه مدون و تعیین شده و حرکت آنها و همچنین کنترل آن از مرکز سوئیچینگ میتوان بعنوان پایش مسافت، منطقه، سن قطار یک حق بیمه مناسب بسته به کارکرد برای آن تعیین نمود.

نتیجه :الیته با توجه به وجود استاندارد های تعریف شده در راه آهن حق بیمه قطار باید بر اساس مهندسی ریسک بنا شود و با توجه به وجود اطلاعات دقیق و همچنین مرکز کنترل و سوئیچ این امر می تواند در تعیین نرخ حق بیمه کمک شایانی نماید.

[صمد فخاری همت]

منظور از ارزیابی خسارت در صنعت بیمه، تحقیق درباره علت و تعیین میزان خسارتی است که بیمه گذاران باتوجه به شرایط بیمه نامه، محق به دریافت آن و یا موسسات بیمه ملزم به پرداخت آن می باشند. به علاوه ارزیابی خسارت اقداماتی نظیر مذاکره، تسویه و بازیافت خسارت را نیز شامل می شود.

شیوه های ارزیابی خسارت در صنعت بیمه به دو شکل متمرکز و غیرمتمرکز قابل تقسیم است.

1- شکل متمرکز ، ارزیابی خسارت توسط کارکنان موسسه بیمه و یا در مراکز پرداخت خسارت متعلق به موسسات بیمه صورت می پذیرد.

2- در شکل غیرمتمرکز بخشی یا تمام فرآیند ارزیابی خسارت توسط اشخاص مستقل از شرکت های بیمه صورت می پذیرد.

3- لازم به ذکر است علاوه بر ماهیت هر رشته بیمه ای، نوع و میزان خسارت های قابل پرداخت در هر رشته نیز بر انتخاب یکی از این دو شیوه توسط موسسات بیمه تاثیرگذار است. به این ترتیب شکل متمرکز عمدتاً در خسارت های تکراری، یکسان و ادعای خسارت کوچک و متوسط رایج و متداول است زیرا موسسات بیمه از دانش، تجربه و نیروی انسانی موردنیاز جهت ارزیابی این قبیل خسارت ها برخوردار هستند.

4- این در حالی است که شکل غیرمتمرکز عمدتاً در خسارت های پیچیده، خسارت حوادث فاجعه آمیز، خسارت های بزرگ و رسیدگی به اختلاف های بین موسسه بیمه و بیمه گذار مورد استفاده قرار می گیرد.

[صمد فخاری همت]

منظور از ارزیابی خسارت در صنعت بیمه، تحقیق درباره علت و تعیین میزان خسارتی است که بیمه گذاران باتوجه به شرایط بیمه نامه، محق به دریافت آن و یا موسسات بیمه ملزم به پرداخت آن می باشند. به علاوه ارزیابی خسارت اقداماتی نظیر مذاکره، تسویه و بازیافت خسارت را نیز شامل می شود.

شیوه های ارزیابی خسارت در صنعت بیمه به دو شکل متمرکز و غیرمتمرکز قابل تقسیم است.

شکل متمرکز : ارزیابی خسارت توسط کارکنان موسسه بیمه و یا در مراکز پرداخت خسارت متعلق به موسسات بیمه صورت می پذیرد.

شکل غیرمتمرکز : بخشی یا تمام فرآیند ارزیابی خسارت توسط اشخاص مستقل از شرکت های بیمه صورت می پذیرد.

لازم به ذکر است علاوه بر ماهیت هر رشته بیمه ای، نوع و میزان خسارت های قابل پرداخت در هر رشته نیز بر انتخاب یکی از این دو شیوه توسط موسسات بیمه تاثیرگذار است. به این ترتیب شکل متمرکز عمدتاً در خسارت های تکراری، یکسان و ادعای خسارت کوچک و متوسط رایج و متداول است زیرا موسسات بیمه از دانش، تجربه و نیروی انسانی موردنیاز جهت ارزیابی این قبیل خسارت ها برخوردار هستند.

این در حالی است که شکل غیرمتمرکز عمدتاً در خسارت های پیچیده، خسارت حوادث فاجعه آمیز، خسارت های بزرگ و رسیدگی به اختلاف های بین موسسه بیمه و بیمه گذار مورد استفاده قرار می گیرد.

[صمد فخاری همت]

با سلام

در قانون اول با توجه به وابسته نمودن تعیین خودروی متعارف با مبلغ تعیین شده دیه در ابتدای هر سال و ثابت ماندن آن تا یک سال و همچنین وابستگی قیمت خودرو ها به متغییر هایی نظیر تورم و نرخ ارز قانون را از هدف خود دور خواهد نمود همچنین در مرحله دوم در نظر گرفتن تناظر نیز این قانون را بیش از قبل وارد مشکلات جدید نمود.

[صمد فخاری همت]

ماده 8 قانون بیمه شخص ثالث مصوب 1395 به یک تعریف و طبقه بندی اصولی نیاز دارد.

در جامعه امروزی وجود اختلاف طبقاتی شدید بین دهک های مختلف جامعه و فشار روز افزون به اقشار ضعیف و متوسط و همچنین تبعات اجتماعی و فرهنگی پیش آمده حاصل از این اختلاف، مسئولین را به فکر چاره اندیشی در این مورد سوق داد که چگونه می توانیم با خلق قانونی از اقشار ضعیف و متوسط حمایت کنیم پس بنابراین نیاز داریم تا قانونی را مطرح نماییم تا هم بتوان از اقشار ضعیف و متوسط در قبال خطرات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ناهنجاری های موجود حفظ نموده وهمچنین این قانون نباید دلیل بر بی مسئولیتی و عدم توجه گردد.

بنابراین این موضوع نیاز به یک تعریف مناسب و اهداف مشخص دارد تا بتواند این قانون را به درستی به هدف مطلوب نزدیک نماید.

به منظور درک صحیح هر موضوع:

ابتدا لازم است که واژه ها به درستی تعریف تا ارائه دهندگان به استفاده کنندگان فهم مشترکی از آن داشته باشند تا منجر به اختلاف در اجرا نگردد.

دوم اینکه هر قانون مطمئنا اهدافی را دنبال میکند که این اهداف شامل اهداف اصلی و فرعی بوده ، بنابراین هدف اصلی این قانون عبارتند از:

1. حمایت از اقشار ضعیف و متوسط جامعه

با اجرای صحیح این قانون حمایت از این اقشار به مرحله اجرا درآمده تا بتواند به جامعه در راستای اهداف خود شامل حمایت از اقتصاد خانواده و در کل از بوجود آمدن ناهنجاری های اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی جلوگیری نماید.

سوال1:آیا در این قانون سطوح مختلف درآمدی در نظر گرفته می شود؟

پاسخ :خیر ،با در نظر گرفتن خودروی متعارفی که حدود قیمت آن نصف دیه تعیین شده در هر سال می باشد و مبنای تعیین خسارت خودرو های غیر متعارف می باشد

سوال مجددی که در دل این سوال مطرح میکندکسی که به عنوان مقصر، دارنده سواری پراید یا 206 و یا 405 با در نظر گرفتن سطح درآمد با دارنده یک سواری جک و یا سراتو باید یکسان در نظر گرفته شوند؟

سوال2:آیا در این قانون برای بی مسئولیتی در امر رانندگی منجر به خسارت مالی بیش از یک مورد در سال برای آن عوامل بازدارنده در نظر گرفته شده است؟

اهداف فرعی این قانون عبارتند از:

1. کاهش مراجعه به دستگاه قضا و کم کردن بار ترافیکی مراجعه به این سازمان

با اجرای صحیح این قانون از شکایت های بی مورد فراوان در دستگاه قضا جلوگیری خواهد نمود.

سوال1:ایجاد این قانون چقدر به این موضوع کمک کرده است؟

پاسخ:نقص این قانون نه تنها ترافیک شکایت ها در این حوزه را کم نکرده بلکه منجر به افزایش آن نیز شده است که این خود به چندین عوامل بستگی دارد:

1-یکی از این عوامل مهم ،عدم تعریف مناسب از واژه ها می باشد که منجر به تفسیر های متفاوت شده است.

2-دومین عامل وابسته نمودن خودروی متعارف و غیر متعارف به متغییر های وابسته ناهمگن مانند نرخ دیه ، ارزش روز خودرو ،نرخ تورم و نرخ دلار می باشد.

در ادامه به تعریف مناسب از واژه ها می پردازیم:

متعارف:

در لغت به معنای بهای متداول بوده و معنا های دیگر آن عادی، مرسوم و معمولی می باشد.یا آنچه شناخته شده و به عرف و عادت از آن استفاده می کنند و یا معمول و رایج بوده و کثیر الاستعمال باشد.

غیر متعارف:

در لغت به معنای غیرمتداول ،غیر معمول و یا لوکس می باشد.

خودروی غیر متعارف:

خودرو های که لوکس بوده و معمولی نبوده و بهای آن نیز غیر معمول می باشد به نحوی که طبقه ضعیف و متوسط توانایی خرید این گونه خودرو ها را ندارند.

تعریف دیگر: خودرو هایی که قسمت های اصلی آن شامل شاسی ،قدرت و حجم موتور ،سیستم تعلیق و کلاس بدنه آن از لحاظ سطح تکنولوژی و امکانات در سطح بالایی باشد را گفته می شود.

از تعاریف ارائه شده میتوان به این نتیجه رسید که وابسته کردن تشخیص خودرو متعارف از غیرمتعارف به دیه امری کاملاً اشتباه بوده که این امر با توجه به تعیین مبلغ آن توسط دستگاه قضا در ابتدای هر سال وثابت ماندن آن تا انتهای سال و همچنین وابسته بودن ارزش خودرو به متغییر های دیگر(نرخ تورم، قیمت دلار ،ارزش بازار و …) منجر به عدم شناخت و تشخیص ، بی قانونی و در کل دور شدن از اهداف این قانون میشود.و به جای رفع مشکل خود منجر به ایجاد آن میگردد.

سوال :به عنوان مثال آیا سواری جک s که در حال حاضر با حدود قیمتی بین 500 تا 700 میلیون می باشد واقعاً در زمره خودرو های غیر متعارف قرار میگردد؟

پاسخ :این خودرو دارای حجم موتور زیر 2000 سی سی بوده و سیستم شاسی و مجموعه تعلیق آن نیز قدیمی بوده و از امکانات جدید خودرو های لوکس برخوردار نیست. در اینجاست که تفاوت خودروی لوکس از غیرلوکس مشخص میگردد.

دارندگان این گونه خودرو ها چنانچه از وضعیت مالی مناسب تر برخوردار بودند مطمئناً به سراغ خودروهایی با کلاس بیشتر میرفتند.

پیشنهاد:

پیشنهاد میشود به جای در نظر گرفتن نصف دیه در هر سال به عنوان تعیین کننده بین خودروی متعارف از غیر متعارف خودرو هایی که شامل هر یک از موارد ذیل باشد را به عنوان غیر متعارف در نظر گرفته شود:

1-خودرو های با حجم موتور 2000cc و بالاتر شامل توربو و سوپر توربو

2-خودرو های چهار چرخ متحرک و تمام چرخ متحرک (4WD،AWD)

3-suv ها و سدان های با حجم موتور 2000cc به بالا

4- خودرو های استیشن

5- خودرو های کوپه و کروک و خودرو های اسپرت و خودروهای سوپر اسپرت

6-خودرو های با قابلیت جمع شوندگی سقف

7-خودرو هایی با طول بدنه بین 4400mm تا بیش از 5000mm

پیشنهاد:

پیشنهاد میگردد در مورد نحوه محاسبه خسارت خودرو های غیر متعارف به این شکل عمل گردد:

1-ارزش آخرین مدل خودروی تولید شده مقصر(متعارف) تقسیم بر ارزش آخرین مدل خودروی زیاندیده (غیر متعارف) وارد شده به داخل کشور

با در نظر گرفتن این شیوه محاسبه خسارت و هم افت خودرو بر مبنای خودروی مقصر حادثه(متعارف) در نظر گرفته میشودکه در این شیوه سطوح درآمد نیز در نظر گرفته می شود.

و همچنین عامل بازدارنده برای شخص مقصر در حد توان خود را خواهد داشت.

با اجرا به این شیوه در واقع اقشار مختلف جامعه طبقه بندی شده و حمایت با توجه به سطوح درآمد در نظر گرفته می شود.

ایراد اجرای این قانون در حال حاضر:

1-عدم تعریف مشخص خودروی متعارف

*منجر به اختلافاتی در شرکت های بیمه و دستگاه قضا می شود.

*دستگاه قضا در مواردی به دلیل عدم مراجعه مقصر حکم برداشت از حساب به مبلغ واقعی خسارت بدون در نظر گرفتن این ماده قانونی را صادر میکند.

*افراد بسته به شرایط می توانند با در نظر گرفتن شرایط صوری، خودرو را در زمره متعارف قرار دهند.مانند مدل و کارکرد و همچنین تصادفی بودن آن

*

2-عدم وجود قطعاتی در خودروی غیر متعارف که مانند آن در خودروی متعارف نداریم.

3-وابسته کردن قیمت خودروی متعارف به عواملی همچون نرخ ارز، تورم و قیمت بازار که به صورت لحظه ای متغییر می باشد.

4-عدم تفاوت در محاسبه میزان خسارت با توجه به نوع خودرو (در واقع دور شدن از هدف اصلی می باشد.)

به عنوان مثال یک سانتافه غیر متعارف به حساب آمده و یک سواری جک j5 دنده نیز غیر متعارف به حساب می آید که این خود منجر به دور شدن از اهداف اصلی خواهد شد.که در این حالت سطوح درآمدی در نظر گرفته نمی شود.

هدف سوم : فرهنگ سازی جامعه و آشنایی و تشویق آنان به بیمه بدنه می باشد. که خود این هدف را می توان از منظر مالی و مشتری مورد بحث قرار داد.

ایجاد این قانون به نحوی به اجباری بودن بیمه بدنه برای خودروهای لوکس کمک می کند که همه افراد به این سمت سوق داده شوند و صنعت بیمه می تواند با جذب مشتریان بیشتر نفوذ خود را در جامعه بالاتر ببرد.

در این قانون باید شاخص ها، چشم انداز، اهداف، سوالات، بازار و منظر مالی در نظر گرفته شود تا به یک قانون واحد با کمترین خطا برسیم.

می توان نتیجه گرفت چشم انداز و استراتژی این قانون باید به صورت یک پارچه تحت عبارات و واژه هایی بیان شود که بتوان آن ها را به هدف و شاخص های ارزیابی مورد توافق تبدیل کرد.

[صمد فخاری همت]

با سلام

دیدن این بیمه نامه اول از همه آدم رو به یاد قدیم میندازه و دوم اینکه از این بیمه نامه سادگی و دوری از هر گونه آرایش را در ذهن تداعی میکند.

[صمد فخاری همت]

با سلام واحترام

به منظور درک صحیح هر موضوع لازم است که ابتدا واژه ها به درستی تعریف تا منجر به تفسیر های متفاوت نگردد در ابتدای این بحث تعریف لغوی این دو کلمه توسط اساتید محترم بیان شد در راستای تکمیل تعریف این دو کلمه یعنی تهاجم وهجوم باید گفت که هر دو کلمه ریشه عربی دارند و اسم مصدر هستند، اسم مصدر در زبان فارسی به این معنی است که زبان و شخص و شمارش آن معلوم نیست بیشتر اسم مصدر ها در زبان فارسی دارای دو مصدر ماضی و مضارع هستند که دقیقاً این دو کلمه تهاجم وهجوم دو مصدر ماضی(گذشته) و مضارع(حال) می باشند و می توان نتیجه گرفت که تهاجم به معنای تاخت و تاز(که خود این کلمه اسم مصدر با واو عطف می باشد )، حمله ، شبیخون ، هجوم ، حمله کردن و هجوم بردن است که با همدیگر مترادف می باشند.

از آنجا که در آیین نامه شماره 53 ماده 6 خسارت های غیر قابل جبران در بند یک به تهاجم اشاره شده است .

می توان به نکات ذیل اشاره نمود :

1-با توجه به اشاره خسارت های ناشی از جنگ ،شورش، اعتصاب و یا تهاجم در این بند منظور قانون گذاراز تهاجم این بوده است خسارت های ناشی از جنگ و شورش و اعتصاب بر اثر تهاجم یا هجوم بر اثر یک اقدام گروهی می باشد که اساساً بیمه گذاررا از مواجه شدن با ریسک آن که از یک فضای نمونه غیر تصادفی می باشد دور نگه میدارد.

دراین بند تهاجم مبتنی بر ریسک های فضای نمونه غیر تصادفی (غیر قابل شمارش) مد نظر بوده و فضای نمونه تصادفی(قابل شمارش) شامل آن نخواهد شد.

در نتیجه گیری در این مورد می توان با چند مثال به این موضوع پرداخت:

1-آیا در هجوم سارق یا سارقین به راننده و سرقت اتومبیل خسارت آن پرداخت خواهد شد؟

*با توجه به هجوم سارق و سرقت اتومبیل فضای نمونه تصادفی بوده و خسارت قابل پرداخت خواهد بود .

2-باهجوم یک شخص ناشناس و تخریب خودرو با تبرآیا خسارت جزء موارد غیرقابل جبران می باشد؟

نتیجه گیری :

بسیاری از خسارت ها منشاء آن تهاجم یا هجوم می باشد مانند هجوم به خودرو و شکستن شیشه های آن ،هجوم به خودرو و تخریب آن ،هجوم به خودرو و پاشیدن اسید بروی آن ، پس ابتدا باید بررسی کرد که در کدام فضای نمونه(تصادفی و غیر تصادفی) قرار داشته و سپس در مورد پرداخت یا غیر قابل جبران بودن آن تصمیم گیری نمود.

[صمد فخاری همت]

با سلام

قطعاً این مسئله از دیدگاه مشتری و خودرو ساز داخلی مثبت می باشد چرا که با پرداخت مبلغی به عنوان حق بیمه گارانتی خودرو را تا دو سال با تمام مسئولیت هایش بر دوش شرکت های بیمه قرار خواهند داد که این موضوع مسئولیت هر گونه قصور و عدم کیفیت تولید را از شرکت های خودرو ساز ساقط میکند و بار تمامی هزینه های سنگین عدم کیفیت تولید خود را بر دوش شرکت های بیمه خواهد انداخت و به جای اینکه صنعت بیمه رو به پیشرفت باشد این حرکت کندتر و صنعت خودرو سازی داخلی با کیفیت بسیار پائین پر رونق تر شده و دیگر امکان جهش در تولید خودرو با این وضعیت وجود نخواهد داشت مقایسه سن صنعت خودرو سازی داخلی ایران و کره جنوبی تائید کننده این موضوع می باشد .این موضوع می‌تواند به عنوان یک ضد تبلیغ برای شرکت های بیمه شود .نکته دوم این است که در حال حاضر شرکت های خودرو ساز به روش های متفاوت سعی در عدم انجام صحیح گارانتی را دارند چرا که علت آن بسیار مشخص و واضح می باشد چه بسا که در صورت اینکه اگر گارانتی بر دوش شرکت بیمه باشد می‌توانند هزینه های زیادی را متحمل بر صنعت بیمه نمایند چه بسا که در حال حاضر این موضوعیت دارد و به هر نحوی حتی عدم کیفیت تولید خود را در تهیه قطعات و لوازم بر عهده شرکت بیمه می‌اندازند تا بتوانند هم برای مشتری و هم برای شرکت بیمه هزینه تراشی کنند .

حال سوال این جاست که آیا با داشتن ناظر شرکت بیمه در صنعت خودرو سازی داخلی کیفیت حاصل خواهد شد چه بسا که قریب به ۵۰ سال این کیفیت عملی نشده است ما چگونه میتوانیم ناظر باشیم در صورتی که خود دولت نیز لزوم بر نظارت را در دستور کار خود در این زمینه ندارد؟

و سوال دوم اینکه این طرح در مورد خودرو های خارجی ضمانت اجرایی را نخواهد داشت آنهم به دلیل عدم فعالیت آنها به طور مستقیم در کشور ما می باشد .

قابل ذکر است این طرح ، طرح بسیار خوب و هوشمندانه و اقتصادی می باشد و در حال حاظر به ضرر شرکت های بیمه می باشد در صورتی که تمام زیر ساخت های آن و ساز و کار های مناسب و رو به پیشرفت برای آن در آینده حاصل شود میتواند نقطه جهشی برای صنعت بیمه و خودرویی کشور به ارمغان آورد.

[صمد فخاری همت]

خیلی عالی

• این پاسخ 3 سال، 4 ماه پیش توسط  صمد فخاری همت ویرایش شد.