نویسنده: محسن رحیمی

هزینه های اضافی

یکی از پوشش­های تکمیلی بیمه ­نامه­ های تمام خطر اموال در فاز بهره­ برداری، پوشش هزینه های اضافی (Extra Expense) است که گاهی با عنوان هزینه­ های اضافه اجرای کار (Increased Costs Of working) نیز در شروط بیمه ­نامه درج می­شود. این پوشش برای جبران هزینه­ های اضافی ضروری برای ادامه فعالیت مورد بیمه پس از وقوع خسارت قابل جبران طراحی شده است. برای نمونه می­توان به هزینه­ های اضافی ناشی از انتقال محصول از طریق باربری جاده ای به دلیل وقوع حادثه برای خط لوله انتقال و یا هزینه اجاره، حمل و استفاده از یک ژنراتور برق به عنوان جایگزین ژنراتور برق آسیب دیده واحد و یا بنا کردن یک دفتر اداری موقت در زمان تعمیر و بازسازی ساختمان اداری آسیب دیده اشاره نمود.

در برخی کلوزها و وردینگ­ها، تعریف هزینه­های اضافی علاوه بر شمول هزینه ­های ضروری برای ادامه فعالیت بعد از وقوع حادثه، شامل هزینه­ های منطقی جهت کاهش دوره زمانی تعلیق و توقف تولید نیز می گردد.

لازم به ذکر است این پوشش اختلاف هزینه­ های اضافی ناشی از وقوع حادثه را با هزینه ­های عملیاتی عادی پرداخت می­نماید. برای نمونه در مثال بنا نمودن دفتر اداری موقت، بیمه­ گر هزینه­ های این تصمیم را محاسبه می­کند و از آن هزینه­ هایی که بیمه ­گذار به طور معمول برای استفاده از ساختمان اداری در این مدت صرف می­نموده و در طول دوره ترمیم از این هزینه ­ها معاف شده است را کسر می­کند. همچنین اگر هزینه­ ها و خرید­های موقت صورت گرفته دارای ارزش بازیافتی باشند، برای نمونه ارزش کانکس خریداری شده پس از استفاده به عنوان دفتر کار موقت در طول مدت تعمیر و بازسازی ساختمان اداری، از مبلغ قابل پرداخت کسر می گردد.

معیار هزینه های اضافی

نکته اصلی در تشخیص هزینه­ های تحت پوشش این شرط، ضروری بودن و منطقی بودن آنها برای ادامه کسب و کار مورد بیمه است. در واقع هزینه ­های اضافی، هزینه­ های ضروری هستند که بیمه گذار :

1- در طول «دوره ترمیم»

2- جهت حفظ فعالیت مستمر مورد بیمه و

3- به دلیل وقوع حادثه

متحمل می شود. به عبارت دیگر اگر حادثه رخ نمی داد این هزینه ها نیز مطرح نبودند. بیمه گر برای کنترل هزینه ها و اطمینان از اینکه دوره بازسازی و بازگشت به وضعیت طبیعی مورد بیمه در سریع ترین زمان ممکن انجام می پذیرد برای این پوشش حد تعهد مالی مشخص می­نماید که در بعضی موارد حدود زمانی نیز به آن افزوده می شود.

این پوشش را نباید با پوشش وقفه در تولید (Business Interruption) که درآمدهای از دست رفته ناشی از حادثه تحت پوشش را جبران می نماید اشتباه گرفت. البته پوشش هزینه های اضافی در بیمه نامه های BI نیز مستقلا قابل ارائه است. به هر حال، هزینه ­های قابل جبران تحت این پوشش اضافی چه به عنوان بخشی از بیمه ­نامه اموال و چه به عنوان بخشی از بیمه ­نامه BI، بر اساس متن کلوز باید اقتصادی و معقول باشند و اصطلاحاً economic test provision را رعایت نمایند. برای توضیح بیشتر فرض کنید بیمه­ گذار بعد از حادثه برای ادامه فعالیت و کسب درآمد ۱۰ ریال برای هر واحد تولید می­تواند حداکثر تا ۱۰ ریال هزینه نماید و هزینه نمودن مازاد بر این مبلغ اقتصادی و منطقی نیست و از سوی بیمه گر پرداخت نمی شود.

هزینه های اضافی مازاد

با توجه به اینکه در موارد پیچیده، محاسبه و تایید آزمون اقتصادی بودن چندان راحت نیست و همچنین در برخی موارد بیمه گذار به جهت حفظ اعتبار، سهم بازار و یا الزام قراردادی حاضر است به هر قیمتی فعالیت خود را ادامه دهد، حتی اگر هزینه­ های ایجاد شده بیشتر از درآمد انتظاری باشد و عملا با تحمل ضرر تجاری، کسب و کار را ادامه دهد. برای مثال نیروگاهی را در نظر بگیرید که وظیفه تامین برق منطقه ای را بر عهده دارد و نمیتواند به هر دلیل قطعی برق طولانی را ایجاد نماید و لازم است به هر ترتیب به تولید برق ادامه دهد. در این موارد بیمه گر می­تواند با دریافت حق بیمه اضافی شرط آزمون اقتصادی را حذف نماید که اصطلاحاً این پوشش اضافی به نام Additional Extra Expense یا هزینه ­های اضافی مازاد شناخته می­شود.