• بهزاد توژان

    عضو
    25 آبان 1400 در 6:20 بعد از ظهر

    با سلام

    یادآوری:

    ماده 19 قانون بیمه: مسئوليت بيمه‌گر عبارت است از تفاوت قيمت مال بيمه شده بلافاصله قبل از وقوع حادثه با قيمت باقي مانده آن بلافاصله بعد از حادثه‌. خسارت حاصله به پول نقد پرداخته خواهد شد مگر اينكه حق تعمير و يا عوض براي بيمه‌گر در سند بيمه پيش‌بيني شده باشد در اين صورت بيمه‌گر‌ ملزم است موضوع بيمه را در مدتي كه عرفا كمتر از آن نمي شود تعمير كرده يا عوض را تهيه و تحويل نمايد. در هر صورت حداكثر مسئوليت بيمه‌گر از مبلغ بيمه شده تجاوز نخواهد كرد.

    ماده 19 شرایط عمومی بیمه نامه بدنه: نحوه تعيين مقدار خسارت:

    مقدار خسارت قابل پرداخت توسط بيمه گر به ترتيب زير تعيين مي شود. در صورت عدم توافق در مورد ميزان خسارت طبق ماده 22 عمل خواهد شد.

    الف – خسارت كلي: موضوع بيمه موقعي به‌كلی از بين رفته تلقي خواهد شد كه حداقل 60 روز پس از سرقت پيدا نشود يا به علت حوادث مشمول بيمه به نحوي آسيب ببيند كه مجموع هزينه هاي تعمير و تعويض قسمت‌های خسارت ديده آن با احتساب هزينه‌های نجات از 75 درصد قيمت آن در روز حادثه بيشتر باشد.

    تبصره 1- در خسارت كلي ملاك محاسبه و تصفيه خسارت، ارزش معاملاتي موضوع بيمه در روز حادثه و حداكثر تا مبلغ بيمه شده خواهد بود. از خسارت كلي ، ارزش بازيافتي احتمالي و كسورات مقرر كسر و هزينه متعارف نجات و حمل تا حد مقرر به آن اضافه می‌شود مشروط بر اينكه از كل مبلغ بيمه بيشتر نشود.

    تبصره 2- ارزش بازيافتی موضوع بيمه توسط بيمه گر تعيين می شود. در صورت عدم موافقت بیمه‌گذار با ارزش تعيين شده، بيمه گر پس از تملک موضوع بيمه و انتقال سند، خسارت را با كسر فرانشيز و ساير كسورات و اضافه نمودن هزينه های متعارف نجات و حمل پرداخت خواهد نمود.

    تبصره 3- با پرداخت خسارت كلی، قرارداد بيمه خاتمه می يابد و چنانچه مدت قرارداد بيمه بيش از يك سال باشد حق بيمه سال های بعد به بیمه گذار مسترد می شود.

    تبصره 4- قبل از پرداخت خسارت مربوط به سرقت كلی موضوع بيمه، سند مالكيت وسيله نقليه بيمه شده بايد به بيمه گر منتقل شود.

    تبصره 5- چنانچه تا يك سال پس از پرداخت خسارت وسيله نقليه سرقت شده و انتقال مالكيت آن به بيمه گر، وسيله نقليه مذكور پيدا شود بيمه گر موظف است آن را با رعايت آيين نامه بازيافت خسارت مصوب شورای عالی بيمه به فروش رساند و سهم بیمه گذار از مبلغ بازيافتی را با توجه به درصدی كه از خسارت پرداختی كسر كرده است به وی پرداخت نمايد.

    ب – خسارت جزئی خسارت هايی كه مشمول تعريف مندرج در بند الف فوق نيست خسارت جزئی تلقی می شود. ملاك تعيين خسارت جزئی، هزينه تعمير شامل دستمزد عادله و قيمت روز لوازم تعويضی پس از كسر استهلاك و فرانشيز و اضافه نمودن هزينه نجات و حمل تا حد مقرر خواهد بود. ميزان استهلاك برای قطعات تعويضی(به جز شيشه‌ها و شيشه چراغ‌ها) از شروع سال پنجم توليد وسيله نقليه به بعد برای هر سال 5 درصد و حداكثر 25 درصد خواهد بود.