-
ب: اجتماع بيمه‌ها
هنگامي اجتماع بيمه‌ها محقق مي‌شود كه بيمه‌هاي متعدد با اصل خسارت ناسازگار باشد. در اين حالت:
1- قراردادهاي بيمه سهواً در يك تاريخ منعقد نمي‌شوند و
2- موافقت بيمه‌گران هم جلب نمي‌گردد.
بيمه‌گذار براي شيء مورد بيمه پوشش بيمه‌اي كامل دارد ولی براي به‌دست آوردن پوشش بيمه‌اي جديد اقدام مي‌كند. اين امر به نظر برخي مؤلفان حاكي از سوء نيت بيمه‌گذار است و با وجود بيمه‌هاي متعدد به ترتيب ياد شده سوء نيت بيمه‌گذار مفروض است. بنابراین لازم نيست بيمه‌گر ثابت كند كه بيمه‌گذار سوء نيت داشته است و این به‌عهده بيمه‌گذار است كه حسن‌نيت خود را ثابت كند.
به نظر اين عده، نه تنها بيمه‌گذار به علت بطلان قرارداد از منافع بيمه‌نامه محروم مي‌شود بلكه حق بيمه‌اي را هم كه پرداخته است به او مسترد نمي‌شود. بيمه‌گذار فقط مي‌تواند از بيمه‌نامه اول استفاده كند و ساير بيمه‌نامه‌ها بي‌اثر هستند.
از ماده 8 قانون بيمه ايران نیز مستفاد مي‌شود كه قانون‌گذار نظر دیگری را پذيرفته است. طبق ماده مزبور نمي‌توان مالي را كه بيمه شده است به نفع همان بيمه‌گذار و در قبال خطر بيمه‌شده مجدداً بيمه كرد. درست است که از اين ماده چنين برمي‌آيد كه قرارداد دوم معتبر نيست، ولي نمي‌توان نتيجه گرفت كه بيمه‌گذار نمي‌تواند استرداد حق بيمه بيمه‌نامه دوم را خواستار شود.