[محمدسعید الفتی]

جناب آقای آرام فر. سلام.

1- همانطور که استحضار دارید تبصره 2 ماده 8 « قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه» صرفاً ناظر بر جبران خسارت کامل زیاندیده است. پس تردید نیست که خسارت زیاندیده باید بی کم و کاست جبران شود.

2- در ماده 18 قانون که مربوط به تعیین حق بیمه است که اختیار آن به شورای عالی بیمه تفویض شده و در بند الف به «ويژگی های وسیله نقلیه از قبیل نوع کاربری …» اشاره شده است. به علاوه، در جدول حق بیمه مصوب شورای عالی بیمه اضافه نرخ مربوط به «مسافرکش شخصی» معین شده ولی تعریفی از «مسافرکش شخصی» نشده است: آیا منظور سواری های شخصی است که به واسطه سامانه های ويژه ای اداره می شوند مانند اسنپ و تپسی و غیره یا سواری های پلاک شخصی که به صورت گردشی در داخل یا بیرون از شهر مسافر جا به جا می کنند؟

3- با توجه به اینکه تعریفی از مسافر کش شخصی وجود ندارد (یا من بی اطلاعم) ، بیمه گر برای اثبات مسافر کش بودنِ وسیله نقلیه با مشکلات بسیاری روبرو است. به اضافه اینکه به لحاظ قانونی اثبات ادعا با مدعی است؛ بنابراین بیمه گر باید برای اثبات ادعای خود ادله محکمه پسندی در اختیار داشته باشد، تا بعد ریکاوری را مطالبه کند.

4- در جدول حق بیمه و یا در بخشنامه ای که بیمه مرکزی صادر کرده باشد، بحثی از ریکاوری و چگونگی اجرای آن دیده نمی شود. لذا چون بیمه مرکزی به لحاظ قانونی مرجع تعیین حق بیمه است به نظر می رسد با استعلام از این نهاد از طریق سندیکای بیمه گران می توان موضوعی را که مطرح فرموده اید تعیین تکلیف کرد.