[محمدسعید الفتی]

جناب آقای مبینی به نکات مهمی توجه فرموده اید. سپاس.

1- بله بهتر بود که در ماده 12 به حق بیمه های معوق و همچنین تعهد بیمه گر در خصوص بارنامه های صادره در دوره اعتبار بیمه نامه تصریح می شد. اما این نقیصه را می توان با یک شرط تکمیلی در شرایط خصوصی بر طرف کرد.

2- خیر مفاد ماده 15 مغایر با کار بیمه گری نیست و دلیلش این است که ممکن است بیمه گر کاملاً از وضعیت بیمه گذار مطلع نباشد و حق بیمه بیشتری را مطالبه کرده باشد پس منصفانه است که بخشی از حق بیمه را برگرداند. البته نوعی تشویق هم به حساب می آید به ترتیبی که بیمه گذار مراقبت بیشتری به عمل آورد و خسارت کمتری را متوجه بیمه گر نماید.

3- فرض بر این است که این نوع بیمه مبتنی بر باب هشتم قانون تجارت و مصرف داخالی دارد. اکنون قراردادهای بیمه ترانزیت کالا، CMR به صورت مستقل رایج است.

4- این که قلمرو جغرافیایی مشخص نشده، صحیح می فرمایید. اگر چه با توجه به توضیح بند 3 موضوع کاربرد داخلی داشتن این بیمه نامه به طور ضمنی مشهود است. این مورد را نیزمی توان در شرایط خصوصی تصریح کرد.

5- البته بیمه گر یا صنعت بیمه نمی تواند بر تمام زنجیره این فعالیت نظارت داشته باشد چون خارج از وظیفه و ظرفیت مالی اوست ولی می تواند با شناخت از آنچه که در بازار هدف جاری است و تخلف محسوب می شود محدودیت هایی در قرارداد بیمه اعمال نماید. رعایت اصل حسن نیت ایجاب می کند که بیمه گر و بیمه گذار به یکدیگر اعتماد داشته باشند، بنابراین به ندرت احکام تأدیبی و نظارتی در قراردادهای بیمه دیده می شود.

امیدوارم شرح مختصری که تقدیم کردم مفید باشد.