-
یکی از منابع خوب در مباحث سیاستگذاری یا سیاست های توسعه ای این است که دیگران چکار کرده اند ؟یعنی نیاز نباشد دوباره سوال را از اول طرح کنیم و پاسخ را کشف کنیم چون دیگران یکبار این کار را کرده اند. مثلا یکی از موارد مورد بحث تفاوت ضریب نفوذ بیمه در ایران و هند است خوب یک تفاوتش این است در روز ۱۳ میلیون نفر و ۳ میلیون تن بار با ۱۲هزار قطار جابجا می شود احتمالا باید عدد قابل توجه ای حق بیمه دریافت شود که مثلا می توانند خسارت فوت ۸۰۰ نفری قطار رودخانه باگماتی را پرداخت کنند .بنظر بنده برای اینکه حق بیمه هدفمند و هوشمند باشد در تعیین حق بیمه حتما به سابقه شرکت خدمات دهنده در ایران رجوع شود و نوع کاربری مثلا قطار فدک تمام ۲۰۰ واگن آن آلمانی است کلاس آن در حد استانداردهای جهانی است و سه کلاس عادی ،بیزنس و ویژه دارد باید حق بیمه هر کدام به تناسب نوع ریسک متفاوت باشد یا مثلا شرکت چوپان از صد واگن ۴۵ واگن آن آلمانی است بقیه واگن ایرانی است محاسبه ریسک اینها باید متفاوت باشد .مسیر واگن ها هم خیلی موثر است مثلا تهران مشهد یکی از استاندارد ترین مسیرها است که قطارهای فدک و بنیاد در آن تردد می کنند اما مسیر خرمشهر شیراز و اهواز که شرکت مهتاب سیر جم تردد می کندآنطور که من شنیده ام فاقد استانداردهای جهانی است و ریسک بیشتری دارد.بنظر بنده ظلم بزرگی خواهد بود و حیف خواهد شد اگر حتما بیمه نامه را با عدم لحاظ کردن شرکت های مالک قطار گره نزنیم الان مثلا شرکت نورالرضا تمام قطعات لکووموتیو و واگن را از آلمان و ایتالیا تهیه می کند و مسافر VIPدارد قاعدتا به نسبت شرکت رجا خیلی می تواند شرکت کم ریسکی باشد و این می تواند تا حدودی مبنای محاسبه یا تصمیم گیری باشد