[فرهاد عظیمی]

جناب اقاي @hossein استاد رحيمي منم با نظر آقاي @Behzad توژان موافقم. در واقع اونجا که در آيين نامه به بيمه گزار اختيار اعلام اينکه چه کسي ذينفع باشد داده شده به معني اين نيست که اون شخص مي تونه در زمان خسارت وجه خسارت رو هم بگيره. در حقوق يک عبارت هست به عنوان «در مقام بيان بودن» و منظور اينه که وقتي قانونگذار داره درباره يک موضوع خاص حرف مي زنه صرفاً در مقام بيان اون موضوع است و نتيجه هاي ديگري ازش نبايد گرفت. در اينجا هم قانونگذار در مقام بيان اين بوده که بيمه گذار ذينفع را تعيين مي کند و ديگر هيچ. ولي اين به آن معنا نيست که آن شخص شايستگي دريافت خسارت را هم دارد.

به نوعي ميشه گفت بيمه گذار اعتقاد داره ان شخص داراي نفع بيمه اي است و بايد خسارت را بگيرد. ولي اينکه واقعا اينظور هست يا نه بايد در زمان پرداخت خسارت بررسي بشه. (رعايت اصل نفع بيمه اي يا نفع بيمه پذير).