• محمدسعید الفتی

    عضو
    25 فروردین 1401 در 10:57 قبل از ظهر

    همکاران گرامی درود بر شما. بحث های جالبی در این خصوص در گرفته است. اما ببینیم در جایگاه بیمه گری چگونه باید رفتار کرد:

    1- « حسن نیت » از اصول مهم کار بیمه گری است که « حد اعلا » هم به آن اضافه می کنند. این اصل حاکم بر رفتار هر دو طرف است یعنی بیمه گر و بیمه گذار. بنابراین فرض بر این است که هر دو طرف صادقانه با یکدیگر رفتار می کنند یا به عبارتی اصل بر « برائت» است مگر اینکه خلافش ثابت شود. مد نظر قرار دادن این موضوع از سوی بیمه گر در رسیدگی به خسارت بسیار مهم است.

    2- باید توجه کرد که آیا اشتباه در ثبت وزن بار، موجب تضییع حقوق بیمه گر شده است؟ در مساله ای که جناب اقای بسطامی مطرح کرده اند، پاسخ منفی است. چون اگر وزن بار به درستی نوشته می شد تعهد بیمه گر همان بود.

    3- موضوع دیگر مربوط به نحوه محاسبه حق بیمه یا بهتر بگوییم نحوه تعیین حق بیمه است که در آیین نامه ارزش کالا مبنای محاسبه حق بیمه است. بنابراین در اینجا منظور کردن وزن در محاسبه موضوعیتی ندارد. بند 5 ماده 6 آیین نامه شماره 87 وظیفه بیمه گذار درج « ارزش محموله و ميزان حق بيمه » در بارنامه است.

    4- نکته قابل توجه دیگر سیر تحول این بیمه به لحاظ آیین نامه های مصوب است. در ابتدا (آیین نامه 39) مبلغ کرایه حمل ملاک محاسبه حق بیمه بود و تعیین ارزش کالا مبتنی بر مستندات بود. این رویه چون به زیان بیمه گران بود در آیین نامه های بعدی ( 52 و 87) ارزش کالا ملاک محاسبه حق بیمه قرار گرفت.

    5- اما خارج از موضوع این بحث، در مورد جبران خسارت ناشی از خطای سهوی مدیران و کارکنان بیمه نامه­ای با عنوان Directors and Officers Liabilityمرسوم است.