-
با تشکر از جناب آقای توژان. پاسخ به این پرسش بدون توجه به اوضاع و احوال رسیدگی به خسارت کار ساده ای نیست و بنظرم موارد زیر قابل تآمل است:
1- وجود اصل حسن نیت آن هم حد اعلای آن ایجاب می کند که بیمه گر و بیمه گذار نسبت به یکدیگر اعتماد داشته باشند و آن هم به دلیل رابطه بلند مدتی است که عقد بیمه بین دو طرف ایجاد می کند، بنابراین اگر بیمه گر دلیلی برای اثبات عدم حسن نیت نداشته باشد، نمی تواند از پرداخت خسارت خوداری یا با اعمال فرانشیز بالاتر خسارت را به میزان کمتری پرداخت کند.
2- هدف عمده از منظور کردن فرانشیز این است که بیمه گذار بداند در جبران بخشی از خسارت سهیم است و بنابراین باید از مال موضوع بیمه به طریق مقتضی مراقبت نماید. پس می توان گفت که از طریق اعمال فرانشیز، بیمه گر الزاماً قصد صرفه جویی در پرداخت خسارت را ندارد.
3- فرض کنیم که بیمه گذار علیرغم اعلام و تعیین خسارت، صدمه ناشی از حادثه اول را تعمیر کرده باشد و به هر دلیل از دریافت خسارت خوداری کرده است. حال اگر خسارت دومی واقع نمی شد و بیمه گذار قبل از انقضای بیمه نامه درخواست کند که بیمه نامه اش تجدید شود. آیا پاداش یا تخفیف عدم خسارت به او تعلق نمی گرفت؟ به یقین بیمه گر برای حفظ مشتری خود، تخفیف مقرر را هنگام تجدید بیمه نامه منظور می کرد.
4- فرض دیگر این است که خسارت دوم به جای دیگری از بدنه خودرو غیر از حادثه اول وارد شده باشد و حتی بیمه گذار هم با علم اینکه نفعش در این است که از خسارت اول صرفنظر کند، باز هم بیمه گر مجاز نیست برای اینکه فرانشیز بیشتری اعمال کند، بیمه گذار را مجبور به دریافت خسارت اول بکند.
5- فرض سوم اینکه خسارت دوم در همان جای بدنه خودرو در خسارت اول واقع شده باشد و بیمه گذار بازهم از دریافت خسارت اول خودداری کند، در این صورت بیمه گر می تواند از کل مبلغ خسارت، مبلغ خسارت اول را کسر کند و مابقی را بپردازد.
6- حال ببینیم به لحاظ محاسبه چه اتفاقی برای بیمه گر می افتد: در خسارت اول بیمه گر 900 هزار تومان و در خسارت دوم 8 میلیون تومان پرداخت می کرد. اگر بیمه گر انصراف از پرداخت خسارت اول را بپذیرد به جای 8 میلیون تومان، 9 میلیون تومان پرداخت می کند. نمایش اعداد را ببینیم:
در حالت اول مبلغ خسارتی که بیمه گر پرداخت می کرد:
(تومان) 8،900،0000= 8،000،000+ 900،000
در حالت دوم یعنی انصراف از دریافت خسارت اول : (تومان) 9،000،000 = 90% X10،000،000
تفاضل این دو عدد یکصد هزار تومان است و این مبلغ به از دست دادن یک مشتری نمی ارزد، حتی اگر تصور کنیم بیمه گذار «حسابگر» بوده است. نکته این که بیمه گذار هنگام تجدید بیمه نامه، تخفیف عدم خسارت را از دست می دهدو از طرفی مبلغ 900 هزار تومان به مدت شش ماه نزد بیمه گر باقی مانده است که قطعاً جزیی از سرمایه گذاریش بوده و سود حاصل از سرمایه گذاریها هم به آن تعلق گرفته حداقل حدود 2 درصد در ماه..