[فرهاد عظیمی]

به نظرم من چند تا نکته رو برای آغاز این بحث باید مرور کنیم و با همفکری هم اول اینارو تعیین تکلیف کنیم.

1- بر اساس قوانین جاری و عرف حقوقی قرارداد لزوماً کتبی نیست و توافق دو نفر برای انجام یک کار اگر قابل اثبات باشد، قرارداد محسوب می شود. بطور خلاصه قرارداد شفاهی هم مورد تایید قانونگذار می باشد.

2-به نظرم بین پیمانکار و مجری ذیصلاح باید فرق قائل شد. مجری ذیصلاح شخصیت جدیدی است که در دهه اخیر ایجاد شده و می تواند متفاوت از مجری باشد. امیدوارم برداشتم درست باشد.

3- عدم رعایت تکالیف قانونی از جمله انعقاد قرارداد پیمانکاری با پیمانکار فاقد صلاحیت یا بهتر است بگوییم پیمانکاری که برگه صلاحیت ندارد عدم رعایت نظامات دولتی است که تقریبا ده دوازده سالی است بیمه گران مجاز نیستند به استناد آن خسارت را ندهند.

به نظرم اگر راجع به این سه بند بتونیم به یک جمعبندی خوب برسیم به پاسخ سوال شما هم خواهیم رسید.

[بهروز جوزی نجف آبادی]

جناب آقای عظیمی

با سلام و تشکر از توجه جنابعالی

در حقوق مدنی اکثر کشورها توافقات ضمنی طرفین در صورت رعایت بعضی ملاحظات حتی اگر مکتوب نباشد نافذ و قابل اجرا است. در روابط کارگر و کارفرما در بیمه های مسئولیت نیز مکتوب بودن قرارداد الزامی نیست، و ما تنها به اثبات رابطه استخدامی بسنده می نماییم که آن هم قرار نیست به صرف داشتن قرارداد مکتوب کاری باشد. اما قوانین ناظر بر فعالیت های پیمانکاری از جمله آیین نامه ایمنی امور پیمانکاری بر وجود اسناد و مدارک پیمانکاری از جمله قرارداد پیمان صحه گذاشته است. و به نظرم قرارداد مکتوب پیمان جزء اصلی پرونده های خسارت مسئولیتی است که متعهد جبران خسارت پیمانکاران اصلی و فرعی است. دلیل آن هم اینست که باید مشخص شود آیا پیمانکار مسئولیتی در خصوص بیمه پروژه و رعایت اصول و وضوابط ایمنی داشته است یا خیر؟ سوال اینست که اگر کارفرما، پیمانکار را موظف به تهیه بیمه نامه های مورد نیاز نموده باشد و همین کارفرما بیمه نامه مسئولیتی داشته باشد که پوشش پیمانکاران فرعی داشته باشد، با فرض مسئولیت پیمانکار و عدم خریداری بیمه نامه توسط وی، آیا باید خسارت را از محل پوشش پیمانکاران فرعی بیمه نامه کارفرما پرداخت نمود؟ لذا وجود قرارداد مکتوب پیمانکاری ضروری است.

در تعاریف کلوزهای جدید ارسال شده توسط جنابعالی پوشش پیمانکاران اصلی و فرعی حذف شده و این قاعدتا با توجه به شرایط عمومی است. اما در نبود این پوشش و قید پوشش مسئولیت مجری ذیصلاح برداشت اولیه یکی بودن پیمانکار و مجری ذیصلاح است. بویژه اینکه از زمان تعریف نقش مهندس مجری ساختمان و در ذیل مسئولیت های ان خریداری پوشش بیمه ای نیز پیش بینی شده است. مثلا خریداری بیمه نامه عیوب اساسی و نهان ساختمان اساسا بر عهده مهندس مجری ساختمان است. پس به نظر من جدا نمودن این مجری ذیصلاح قدری ابهام آور است. شما مهندس ناظر،محاسب و طراح را جدا می کنید و فقط برای مجری پوشش در نظر گرفته اید.

در خصوص عدم رعایت تکالیف قانونی، عرض من دقیقا اینست که عدم رعایت مقررات و ضوابط با خریداری انواع پوشش های بیمه ای جبران می شود و ضرورت دارد صنعت بیمه تدبیری در این زمینه بیاندیشد.