[فرهاد عظیمی]

سلام

سوال خیلی خوبی مطرح کردین و این موضوع ذهن خیلی از مسئولیت کاران را مشغول کرده است. خوب است که شما مطرح کردین . امیدوارم با هم فکری هم بتوانیم این ابهام را برای همیشه برطرف کنیم.

برای آغاز بحث لازم است دو پرسش مطرح کنم و آن این است که:

1- هدف از تفکیک نیروی کار به شکل زیر چیست؟

تعداد کارکنان متغیر :حداقل ………….. نفر و حداکثر …………… نفر .

تعداد کارکنان ثابت: ………………….. نفر.

2- فرق تعداد کارکنان ثابت با تعداد حداقل کارکنان چیست؟

لطفا هر برداشتی دارید را بفرمایید تا بقیه بحث را ادامه دهیم.

• این پاسخ 3 سال، 3 ماه پیش توسط  مدیریت شاب ویرایش شد.

[فردوس حیرانی]

با سلام و عرض ادب

احتراما با توجه به اینکه برخی از فعالیت ها نیروی ثابتی ندارند و ممکن است نیرو ها در طول فعالیت کم و یا زیاد شوند در این صوت ضریب نیروی کار به شکل متغیر تعریف می گرددو در زمان صدور ضریب نیروی کار بر اساس میانگین متغیرها + نیروی ثابت در نظر گرفته می شود و حق بیمه متناسب محاسبه می گردد غیر از آن در صورتیکه بیمه گذار بخواهد تعداد کل کارکنان حداکثر را به عنوان ثابت در نظر بگیرد بایستی حق بیمه خیلی بیشتری را بپردازد و در زمان پرداخت خسارت جهت اینکه بیمه گذار مشمول قاعده نسبی نگردد حداکثر تعداد نفرات را با ثابت در نظر می گیرند.

با تشکر

[فرهاد عظیمی]

خانم حیرانی ممنون از شما بابت مشارکتتان در این گفتمان و پاسخی که دادید. با در نظر گرفتن توضیحات سرکارعالی حالا سوال دوم؛ چرا بیمه گر به جای آن روش از این روش استفاده نمی کنند:

متقاضی گرامی لطفا متناسب با شرایط فعالیت خود به یکی از دو گزینه الف یا ب پاسخ دهید:

الف: اگر تعداد کارکنان ثابت است؛ تعداد کارکنان ثابت ……… نفر

ب: اگر تعداد کارکنان ثابت نیست؛ تعداد کارکنان: حداقل ……. نفر و حداکثر ….. نفر.

در حالتی که تعداد کارکنان ثابت باشد بیمه گذار اعلام می کند مثلاً 20 نفر. بدیهی است بیمه گر حق بیمه را با بیست نفر محاسبه می کند. در طول مدت اعتبار بیمه نامه ها اگر تعداد کم یا زیاد شد با صدور الحاقیه تغییرات اعمال می شود و در زمان خسارت هم بیمه گر تعداد واقعی را با تعداد اعلامی مقایسه و در صورت نیاز قاعده نسبی می زند.

در حالتی که تعداد کارکنان متغیر باشد بیمه گذار اعلام می کند مثلاً حداقل 15 و حداکثر 25 نفر. در این حالت بیمه گر در زمان محاسبه حق بیمه، میانگین آن یعنی بیست را به عنوان ضریب نیروی کار در نظر می گیرد و در طول مدت بیمه نامه هم اگر نیاز به صدور الحاقیه باشد تغییرات اعمال می شود. اگر هم خسارتی اعلام شود بیمه گر باید بررسی کند که آیا تعداد حداقل و حداکثر اعلامی از سوی بیمه گذار درست بوده یا نه. یعنی ایا واقعا بیمه گذار حداقل نیروی کارش 15 تا بوده یا هیچ وقت کمتر از بیست نفر نبوده است. و آیا واقعاً حداکثر نیروی کار وی هیچ وقت بیشتر از 25 تا نبوده است؟ چنانچه پاسخ مثبت باشد خسارت بدون اعمال قاعده نسبی پرداخت می شود ولی اگر منفی باشد باید قاعده نسبی اعمال گردد.

[امیرحسین خداپناهی]

سلام

در مورد بند 1 آنچه که به نظرم می آید یکی از دلایل تفکیک نیروی کار کاهش حق بیمه و رسیدن به یک حق بیمه معقول در زمان صدور بیمه نامه می باشد به طور مثال:

در نظر بگیریم یک کارگاه خیاطی در طول سال 20 نفر نیرو کار ثابت و همیشگی دارد اما در زمان نزدیک شدن به عید نوروز و پایان سال به دلیل بالا رفتن حجم کار و تولید بیشتر ممکن است تعداد نیروی کارش تا 30 نفر هم افزایش یابد بنابراین در این حالت:

اگر شخص کارفرما بخواهد زمان خرید بیمه نامه تعداد نیروی کار ثابت را 20 نفر اعلام نماید در صورت وقوع خسارت در پایان سال، خسارت مشمول قائده نسبی می گردد.

اگر بخواهد تعداد نیروی کار ثابت را 30 نفر اعلام نمایید از آنجایی که آن 10 نفر نیرو را فقط در یک یا دو ماه پایان سال جذب می نماید باید حق بیمه یک ساله برای ایشان پرداخت و در واقع حق بیمه افزایش می یابد.

پس در این حالت برای کاهش حق بیمه و رسیدن به یک مبلغ معقول بیمه گذار می بایست تعداد کارکنان ثابت را 20 نفر و متغیر را حداقل 1 و حداکثر 10 نفر اعلام نماید که بدین ترتیب مبلغ حق بیمه بسیار کمتر می باشد.

در مورد بند دوم سوال همانگونه که در مثال فوق اعلام شد تعداد نیروی کار ثابت درواقع افراد ثابتی هستند که در طول دوره در محل مورد بیمه فعالیت دارند و نیروی کار متغیر هم افرادی هستند که بنا به شرایط از جمله وضعیت کاری و میزان تولید و فروش و حجم کار می تواند به تعداد کارکنان ثابت اضافه گردند از یک تعداد حداقل تا یک تعداد حد اکثر به صورت مشخص

حالا سوال دیگری که در اینجا مطرح می گردد این است که در همان مثال فوق بیمه گذار می تواند به قصد سوء استفاده و کاهش چشمگیر حق بیمه تعداد نیروی کار را به شرح ذیل اعلام نماید به طوری که در زمان وقوع خسارت و حادثه نیز هیچگونه مغایرتی با تعداد نیروی کارش نداشته و قائده نسبی هم در این مورد اعمال نگردد.

تعداد نیرو کار ثابت 10 نفر

تعداد حداقل نیروی کار متغیر 1 نفر

تعداد حداکثر نیرو کار متغیر 20 نفر

در این حالت هم در زمان خسارت مجموع نیروی کار ثابت و حداکثر نیروی کار متغیر ینی 30 نفر تحت پوشش بیمه نامه هستند اما آیا حق بیمه هر دو با هم برابرند؟

حال سوال اینجاست که چگونه باید جلوی این سوء استفاده و ضرر شرکت های بیمه را گرفت؟

به نظر شما آیا راهی وجود دارد یا خیر؟

[فرهاد عظیمی]

سلام.

ممنون از بابت مثالی که زدید. شاهد از غیب رسید. این شیوه طرح پرسش در پرسشنامه است که راه را برای این سوء استفاده ها باز می گذارد. در حالی که اگر پرسش ها به آن شیوه ای که در پاسخ خانم حیرانی توضیح دادم پرسیده شود جلوی:

1- پرداخت حق بیمه بیشتر غیر منصفانه

2- دریافت حق بیمه کمتر غیر منصفانه

3- اجحاف در حق بیمه گذار و زیاندیده در زمان خسارت

را می گیرد. مثلا در مثال کارگاه خیاطی، بیمه گذار نباید حق داشته باشد که هم بنویسد 20 نفر ثابت و هم 1 الی ده نفر متغیر. بلکه باید بیمه نامه را با 20 نفر ثابت خریداری نماید و برای یک یا دو ماه آخر یک یا چند الحاقیه برای افزایش تعداد نفرات بزند. در این حالت اتفاقا حق بیمه کمتری می پردازد زیرا برای ده ماه حق بیمه بیست نفری و برای دو ماه آخر حق بیمه مثلا سی نفری برایش محاسبه می گردد.

با این شیوه جلوی ان سوء استفاده ای که شما به عنوان سوال مطرح نمودید نیز گرفته می شود.

• این پاسخ 3 سال، 3 ماه پیش توسط  مدیریت شاب ویرایش شد.

[ابوالفضل منصوری]

باسلام

برخی از شرکت ها کارشون فصلیه،یا روزانه هست که باعث میشه در طول مدت ،چند نفر کارگر اضافه کنند،مثلا زمان برداشت محصولات.این کار باعث میشه در زمان بروز خسارت در صورتیکه تعدادنفرات ثابت و متغییر را درست اعلام کرده باشن قاعده نسبی تعداد نفرات لحاظ نشود.

کارکنان متغییر میتوانند وجود داشته باشند یا نه ولی کارکنان ثابت حتما باید تعدادشان مشخص باشد.

کارکنان ثابت و حداقل کارکنان متغییر اگر منظورتان باشد،در صورتیکه حداقل کارکنان صفر باشد تفاوتی ندارد.

[فرهاد عظیمی]

سلام. ممنون از بابت مشارکتت در این گفتمان.

به نظرم با روش پیشنهادی ما نگرانی در خصوص تغییرات فصلی هم نیست چون با الحاقیه این تغییرات قابل ثبت است ولی برای تغییرات روزانه به جای روش الف یعنی «تعداد کارکنان ثابت» باید از روش ب یعنی : تعداد کارکنان متغیر استفاده نمود.

• این پاسخ 3 سال، 3 ماه پیش توسط  مدیریت شاب ویرایش شد.

[سید محمد ابراهیم نیا شیروانی]

سلام و عرض ادب

همه دوستان و همراهان مستحضرید که علت تفکیک نیروی کار ثابت و نیروی کار متغیر صرفاً کاهش حق بیمه نیست بلکه برخی از بیمه گذاران علیرغم داشتن نیروی کار ثابت مجبور به استفاده از نیروی کار روزمزد و یا مقطعی هستند. در مثالهای که دوستان فرمودند که بطور فصلی در مقاطع خاص نیروی کار افزایش دارند مثل همان خیاطی که دوستمون فرمودن چون زمان آن مشخص می باشد بهترین راهکار همون فرمایشات استاد عزیزم جناب عظیمی هستش ( دریافت الحاقیه افزایش نیروی کار در زمان مورد نیاز ) که هم بیمه نامه به درستی صادر شده و هم حق بیمه برای بیمه گذار و بیمه گر منصفانه می باشد و تقلبی هم اتفاق نخواهد افتاد . اما اگر این تغییر در سال دائماً در حال رخ دادن باشه مسلماً احتمال فراموشی بیمه گذار برای خریداری نمودن الحاقیه وجود دارد بنابر این اعلام نیروی متغیر و پرداخت حق بیمه میانگین نیروی کار در ابتدای بیمه نامه راهکار خوبی هستش. در زمان مشاوره و فروش بیمه های مسئولیت ، مشاور میتواند با ارائه مطالب درست و راهنمائی های لازم هم یک بیمه نامه درست با اطلاعات دقیق بفروشد که هم حق بیمه مناسب گرفته و هم در زمان پرداخت خسارت شرمنده بیمه گذار خودش نخواهد شد بلکه اینکار هرچند احتمال افزایش میزان حق بیمه را برای بیمه گذار داشته باشد باعث تثبیت مشاور و فروشنده نزد بیمه گذار و حتی گرفتن مشتریان ارجاعی خواهد شد. به نظر بنده نمایندگان و کارگزاران و کارمندان شرکتهای بیمه باید بصورت مشاوره ی عمل کنند که هم از لحاظ فنی به جهت درستی در صدور بیمه نامه و هم به لحاظ دریافت حق بیمه مناسب برای دو طرف ( بیمه گذار و بیمه گر ) و هم به لحاظ خسارت اشراف داشته باشند که بیمه گذار را از هر حیث جذب نمایند.

• این پاسخ 3 سال، 3 ماه پیش توسط  سید محمد ابراهیم نیا شیروانی ویرایش شد.

[بهزاد توژان]

با سلام

پرسش مطرح شده بسیار جالب و توضیحات ارائه شده در پاسخ آن نیز آموزنده بود. سپاسگذارم