[فرهاد عظیمی]

یک شرکت بیمه برای اینکه بتواند محصولات خود (بیمه نامه ها) را بفروشد و خدمات بهتری به مشتریان خود بدهد تصمیم می گیرد در نقاط مختلف کشور دفتر باز کند. به این دفاتر شعبه می گویند. کارمندان شعبه معمولاً در استخدام شرکت بیمه هستند و از دفتر مرکزی فرمانبری می کنند.

گاهی علیرغم تاسیس شعبه در شرهای مختلف باز امکان فروش بهتر و خدمت رسانی مطلوبتر مهیا نیست به همین دلیل تصمیم می گیرد به افرادی نمایندگی بدهد. نماینده ها در استخدام شرکت بیمه نیستند ولی معمولا در بیشتر کشور ها اینطور است که موظفند فقط محصولات فقط یک شرکت بیمه را فروشند. این ها را نماینده بیمه می گویند.

با توجه به اینکه هم کارکنان شعب و هم نمایندگان معمولا به دلیل وابستگی به شرکت بیمه ای که برای آن کار می کنند ممکن است در مذاکرات خود مصالح و منافع شرکتشان را در نظر بگیرند، بیمه مرکزی اثقدام به تربیت افرادی نموده که پس از کسب دانش تخصصی درباره بیمه کد کارگزاری دریافت می کنند. این افراد کارشان این است که از طرف بیمه گذاران و بیمه شدگان اقدام به مذاکره با شرکت بیمه می کنند تا مناسب ترین بیمه را برای وی پیدا کنند بنابراین اجباری ندارند که فقط با یک بیمه گر کار کنند.

اگر خیلی راحتر بخواهیم متوجه تفاوت این شویم باید گفت:

• شعبه بخشی از شرکت بیمه است که در مکانی غیر از دفتر مرکزی است.
• نماینده، عامل شرکت بیمه است برای فروش محصولات آن شرکت
• کارگزار وکیل بیمه گذار است برای خرید بیمه نامه مناسب.

[سیروس خواجوی]

خیلی ممنون از پاسختان. یک سوال دیگر؟ تعداد شعبه و تعداد نمایندگی چقدر است؟

[بهزاد توژان]

با سلام

اداره کل نظارت بر صلاحیت‌های حرفه‌ای بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران بر اساس محاسبات مربوط به ظرفیت پذیرش نمایندگان موسسات بیمه (اعم از سرزمین اصلی و مناطق آزاد) با لحاظ نمودن بعضی شاخص‌ها که عبارتند از: سطح توانگری مالی، شاخص‌های کلیدی عملکردی، وضعیت شعب ناظر بر شبکه فروش و پراکندگی‌ آنها در سراسر کشور و رعایت قوانین و مقررات تنظیم امور نمایندگی بیمه توسط شرکت‌های بیمه مذکور تعداد مجاز جذب نمایندگی بیمه برای هر شرکت بیمه را تعیین نموده و پس از تصویب هیأت عامل به تمامی شرکت‌های بیمه ابلاغ می‌کند.

[سیروس خواجوی]

بله خیلی ممنون