-
درسهایی که باید از حادثه کشتی Ever Given آموخت
تا امروز شاید همه بدانیم که کشتی کانتینربر Ever Given با طول 400 متر و ظرفیت 224هزار تن در تاریخ 23مارچ 2021 یعنی نزدیک به ده روز پیش در قسمت شمالی کانال سوئز، مجرایی که بیش از 12 درصد از تجارت دنیا را از خود عبور میدهد، به گل نشست و یک هفته پس از آن، با تلاش شبانهروزی گروههای نجات از سراسر دنیا با رهاسازی مجدد در آب بر نگرانی بیش از 420 کشتی که چشمانتظار عبور از این کانال برای رسیدن به مقصد مشخصشده در سفر دریایی خود و تحویل محمولههایی متنوع از نفت خام گرفته تا حیوانات و احشام زنده بودند پایان داد.
علاوه بر این برکسی پوشیده نماند که مالک این کشتی شرکتی ژاپنی بوده و بهرهرداری (اجاره کننده کشتی) و مدیریت فنی کشتی را به ترتیب شرکتهایی از کشور تایوان و آلمان برعهده داشتند. همچنین از همان ساعتهای اولیه وقوع این حادثه، شرکت UK P&I Club با حد تعهد بیش از 3 میلیارد دلار به عنوان بیمهگر مسئولیت کشتی Ever Given و همچنین شرکتی ژاپنی به عنوان بیمهگر بدنه و ماشینآلات این کشتی به ارزش بالغ بر 100 میلیون دلار جهت ایفای تعهدات خود اعلام حضور و امادگی نمودند.
اما فارغ از جزئیات و مشخصات کشتیهای درگیر، مالکین و بیمهگران آنها، محور تمرکز و توجه فعالان صنعت بیمه دراتفاقاتی از این دست همواره بر روی میزان آسیب و خسارتهایی که به بار آورده میشوند و همچنین نحوه و میزان پوششهای بیمهای مربوطه جهت جبران این خسارتهاست. در این خصوص نیز در روزهای اخیر بارها گفته شد و بسیار شنیدهایم که گسترهی آسیب و خسارتهای وارده طیفی وسیع ازجمله:
· آسیب به تجهیزات کانال سوئز،
· خسارتهای فیزیکی وارد بر بدنه و ماشینآلات و محموله کشتی Ever Given،
· جرایم وضع شده،
· آسیب وارده بر محمولات سایر کشتیها،
· از دست رفتن درآمد صاحبان کشتی، صاحبان صنایع وابسته و سایر ذینفعانی که به دلیل تاخیرات به وجود آمده از این حادثه متضرر شده اند
و همچنین هزینههای هنگفت دیگری که طرفهای درگیر در جریان این رویداد متحمل شدهاند را شامل میشود. لیکن سوال و موضوع اصلی آنجاست که این منابع عظیم مالی که از دست رفته و یا میروند چگونه جبران میشود؟ آیا پوششهای بیمهای موجود چنانچه همگی خریداری شده باشند تکافوی جبران ضرر و زیان مربوطه را میدهند؟ آیا پس از این حادثه نیاز به بازنگری در قوانین و کنوانسیونهای مرتبط و هماهنگی پوششهای بیمهای موجود با این قوانین و یا طراحی و عرضه محصولات بیمهای دیگر مازاد بر آنچه تا امروز بوده است توسط صنعت بیمه وجود دارد؟
به منظور پاسخ به سوالات بالا، ضمن سادهسازی موضوع خسارت این یادداشت و با فرض وجود پوششهای بیمهای استاندارد با لحاظ کلوزهای بیمهای استاندارد برای کلیه طرفهای درگیر در حادثه، شرحی از آنچه رخ داده است را با تمرکز بر نقش بیمه در جبران ضرر و زیانهای به وجود آمده در جدول زیر خلاصه نمودهام.
آنطور که به نظر میرسد، اصلیترین موضوعی که از جدول دریافت میشود آنجاست که پیش از بررسی پوششهای بیمهای مرتبط با این حادثه، باید مسئول هریک از خسارات، آسیبها و هزینههای تحمیلشده به طرفهای درگیر را مشخص نماییم، چراکه هدف محصولات بیمهای متنوعی که تا به امروز ارائه شده است جبران همین مسئولیتهاست، چنانکه در صورت عدم وجود هریک از این محصولات نیز، براساس سیستمهاي حقوقي موجود، مسئول و مقصر حادثه متعهد به جبران خسارتهايي که بر خود و سايرين تحميل نموده است ميباشد.
بديهي است همانطور که پيش از اين عنوان شد، خلاصه تحليل ارائه شده در اين يادداشت با لحاظ سادهترين فرضيات موجود عنوان شده است. شکي نيست که حادثهاي با اين وسعت و تعداد بيشمار ذينفعان درگير در نوع خود بينظير بوده و پس از تخصيص، تسويه و جبران کليه خسارتهاي به وجود آمده که شايد سالها به طول بينجامد نتایج حاصله را میتوان در مدارس و موسسات آموزشي مورد بهرهبرداري قرار گيرد.
از جمله موضوعاتي که در اين يادداشت بدان اشاره نشده است:
1. مسئوليت خسارت و آسيب احتمالي که براساس قرارداد استاندارد نجات، متعاقب تخليه و بارگيري مجدد محموله کشتي Ever Given بر محموله وارد ميشود.
2. احتمال وجود کلوز GA Absorption در بيمهنامه بدنه و ماشين آلات کشتي و اثرات آن بر پوشش زيان همگاني
3. احتمال وجود کلوز در New Jason در بارنامه کشتي Ever Given و اثرات آن بر پوشش زيان همگاني
4. چگونگي اعلام و اطلاع بيمهگران P&I ساير کشتيهاي از تغيير مسير کشتي در مواجهه با اين اتفاق به منظور رسيدن به مقصد نهايي
و موارد متعدد ديگري که مجال بحث و بررسي در اين يادداشت را نيافتند میباشد.
Log in to reply.