-
اینشورتکها محصولات وخدمات جدید و پوست اندازی صنعت، تکنولوژی نوین و امنیت اطلاعات
اینشورتکها محصولات و خدمات جدید و پوست اندازی صنعت،فرصتهای قرن۱۴ درصنعت بیمه ایران
پیشرفت سریع تکنولوژیکی دنیا در حیطه فناوری اطلاعات و دیجیتال لزوم توجه ویژه به فناوری های روز ودر دسترس این حوزه چه درحیطه مدیریت و کنترل ریسک و چه درحیطه تولید و ارایه محصول و خدمات باکیفیت و جذاب تر را بیشتر از پیش آشکار میکند هرچندکه باید گفت عدم توجه جدی به مدیریت ریسک این حوزه خود نیز احتمالا با اثرات شدید وخسارت های بزرگ همراه باشدبا این حال فرصت های خوب سرمایه گزاری در صنعت بیمه و ورود به بازار محصولات بیمه ای به ویژه برای شرکتها و اینشورتکهای نوپا در صنعت بیمه ایران چه در حیطه واسطه گری وچه عرضه مستقیم خدمات بیمه ای وارزیابی ریسک و خسارت و نیز استارتاپ وجود دارد و البته علاوه بر ورود رقبای جدید واکنش رقبای سنتی حال حاضر صنعت به این تغییرات در روند آتی مهم است و اینکه آیا نگرش مدیریت شرکت های بیمه قدیمی به تغییرات منفعلانه باشد یا آنها در حیطه کسب وکارمحیط تجاری صنعت انعطاف پذیر بوده و توانایی به روزکردن استراتژی ها و حتی مدلهای کسب وکار خود را داشته باشند و با توجه به ظرفیت وپتانسیلهای آنها به اصطلاح مدیریتی (Game Changer) باشند که درصورتی که مورد دوم درخصوص این افراد صادق باشد این تغییرات به جای تهدید فرصت بسیار ایده آلی برای آنهاست و تمرکز آنها رابر نقش فناوری بیشتر کرده وسرمایه گزاری برروی مواردی مانند اینشورتک ها ودیجیتالی کردن وتوجه بیشتر به بستر دیجیتال وفناوری اطلاعات را درراستای اهداف تجاری خود می بینند.
به عبارتی هوش مدیریتی وسرمایه گزاری چنین افرادی اختصاص بودجه بسیاربالابه فنآوری اطلاعات ودنیای دیجیتال ودر جهت مدیریت کارا وموثر آن را نه به عنوان هزینه صرف بلکه به عنوان هزینه سرمایه گزاری استراتژیک ودرجهت حصول اهداف شرکتی و دستیابی به تعالی سازمانی مشاهده میکنند چرا که میدانند مدیریت صحیح این حوزه اثرات مثبت مالی و استراتژیک مستقیم وغیر مستقیم خود را به مرور زمان و در قسمت سمت راست ترازنامه و حقوق صاحبان سهم درسمت چپ آن و متعاقبا صورتهای مالی شرکت خواهد گذاشت، در راستای توجه جدی به این امر نیز دنبال کردن سیاست های بهبود خدمات و مدیریت کیفیت نمود بیشتری یافته که خود موجبات رشد وتوجه بیشتر به مسایل کنترل کیفیت را بیشتر نموده و استفاده استانداردهایی نظیر ایزو ۲۷۰۰۱ رااز سوی این سازمانها توجیه پذیر تر میکند.
با این حال موفقیت در مدیریت ریسک و دنبال نمودن چنین مواردی وارایه محصولات وخدمات جدید بیمه ای مبتنی بر دیجیتال و پوشش های حیطه نرم ودر کل تحول دیجیتال بیمه ای نیاز به درک وپذیرش بیشتر از جانب مردم و البته واکنش صنعت وبازیگران آنها به این تغییرات و بازارهای نوظهوراین حوزه و در تطابق با صنعت بیمه جهانی را داشته که البته تغییر را دراین زمینه ناگزیر میکند چرا که ماهیت ریسک ها درحال تغییر بوده که ضمن اثر بر خدمات حال حاضر ما بیمه گران بر محیط داخلی وخارجی شرکت وذینفعان سازمان نیز اثر گزار است .با این حال ارایه خدمات نوین از سوی صنعت نیز به واکنش بازار با توجه به نیازهای آن بستگی دارد والبته به نقل قول از اساتید بزرگواروصاحب نظری مانندجناب آقای دکتر یونس مظلومی ،”صنعت بیمه ایران درسال های آتی احتمالا تمرکز ویژه برای ارایه خدماتی داشته باشد که نیاز جامعه را در تامین امنیت لازم در برابر ریسک های نوظهور تضمین کند والبته راه حل های سنتی حال حاضر شاید پاسخگوی مناسبی برای آن نخواهد بود چرا که مواردی مانند tail risk ها شاید بیشتر نمود داشته باشد که تضمین کننده تسریع در طراحی وارایه پوشش های نو خود بستگی به استقبال از سوی بازار ومشتریان دارد “
همچنین می توان گفت بخش مهم چنین فرایندی به عهده خود شرکتهای بیمه نیز بوده که ضمن سرعت بخشی در امکان سنجی برای ارایه نوع خدمات جدید مورد نیاز در قرن حاضر جامعه را به ریسک های آتی و موجود آشناتر کنند ونیاز لازم را در این خصوص برای مشتری ایجاد کنند. مطمیناشیوع ویروس کرونا وپاندمی گسترده ناشی از آن که اختلال فعالیت های اقتصادی بسیاری از کسب وکارها را به دنبال داشته والبته منجر به رشد بستر دیجیتال وآنلاین محور شدن بسیاری از خدمات نیز شده در بسیاری از صنایع وسازمانهای مختلف جامعه نیاز به تامین پوشش بیمه مورد نیاز را در خصوص چنین مواردی ایجاد کرده است ،با توجه به اثرات شدید چنین ریسکهایی باید گفت واحدهای تحقیق وتوسعه شرکتهای بیمه درابتدای قرن حاضر باید قادر باشند ضمن مطالعه به روز بازارهای جهانی وصنعت ریسک وبیمه خدمات موثر ومدرنی را مانندهمتایان بین المللی خود در رشته های مختلف بیمه ای ارائه و بومی سازی نمایند که شاید پوشش برای کسب وکارها و وقفه آنها بیشتر نمود پیدانماید چرا که در سال اخیر توجه ویژه ای از سویی صنایع وکسب وکارهای مختلف در دنیا برای تهیه Corpoate solutions ها از شرکت های بیمه در سطح بسیار بالایی بوده است که البته موفقیت در این حیطه نیز به تحلیل درست از رفتار مصرف کننده ایرانی وسهم موثر در فرهنگ نو بیمه ای و در حیطه بیمه دیجیتال را بیشتر از پیش می طلبد که این خود متعاقبا نیاز به تغییر وبه روز کردن قوانین واستانداردهای این بخش را می طلبد. با این حال به نظر می رسد ثبت درخواست نزدیک به هفتاد شرکت بیمه ای جهت تاسیس به بیمه مرکزی نشان از جذابیت بالا و وجود واشتهای سرمایه گزاران برای ورود به صنعت و بازار بکر بیمه ای وتوجه مدرن به ارائه محصولات بیمه ای دارد، خدماتی که شاید دیگر به روش سنتی توسط بیمه گران قدیمی مطلوب نباشد و کانال نوینی را با تغییر بسیاری از فرایندها طلب کند و نوع آن نیز تفاوت ویژه ای با خدمات بیمه سنتی داشته باشد .مطمئنا میتوان گفت سرمایه گزاران جدید بیمه ای که بیشتر آنهاگویا اینشورتک بوده احتمالا تغییرات را به خوبی رصد نموده والبته برنامه ریزی لازم را نیز در خصوص تهیه پوشش های ریسک(Hedging) را دارا هستند و نگاه ویژه به ابزارهای نوین جایگزین انتقال ریسک (Alternative risk transfer) ها خواهند داشت مواردی که پیشتر از این از سوی بازار بیمه عمومی واتکایی صنعت بیمه ایران به دلیل محدودیت های موجود و نبود قوانین یا به روزنبودن آنها کمتر در کانون توجه بوده واز طرفی بافت سنتی صنعت بیمه ایران نیز شاید مجال لازم را دراین خصوص نداده باشد .با توجه به مطالب مذکور به نظر می رسد حاکمان آتی در محیط تجاری صنعت درابتدای قرن۱۴ در حیطه بیمه بازرگانی شرکت های اینشورتکی خواهند بودکه سرمایه گزاری ویژه ای در خصوص سرعت بالا در ارائه خدمات شفاف و با کیفیت مطلوب در حیطه بیمه گری و نیز سرمایه گزاری مالی بسیار عالی وبه روز داشته و علاوه برآن نیز پتانسیل های ترکیبی بسیار بالایی در فناوری اطلاعات ودیجیتال ،مالی وسرمایه گزاری وبیمه گری نوین وFintech محور با توجه به داشتن نیروهای متخصص وخبره این بخش ها را دارا خواهند بود لذا به نظر سرمایه گذاری در اینشورتک ها و در سال های اولیه قرن حاضر در صنعت بیمه ایران برجسته خواهد بود .با این وجود همانگونه که پیشتر بیان شد این خود میتواند یک تهدید ویک ریسک عملیاتی فوق العاده بزرگ برای شرکتهای بیمه سنتی باشد که انعطاف پذیری لازم را در توجه به تغییرات اخیر ومرتبط با انقلاب صنعتی چهارم نداشته یا در اینخصوص کند عمل نمایند و علیرغم حتی داشتن سهم بازار بالا در کیک صنعت بیمه در حال حاضر رقبای هوشمند گوی رقابت را ازایشان ربوده وموجب کاهش سهم بازار این شرکت ها را فراهم نمایند واگرچه شاید برخی معتقد به این باشند که سرعت چنین تحولاتی دربازار ایران با توجه به ساختار آن وتفاوت دررفتار مصرف کننده بیمه ای کند خواهد بود باید یاد آور شد فرهنگ مردم ایران وسرعت پذیری از تحولات دیجیتال علیرغم وجود محدودیت های بین المللی و استفاده از فناوری اطلاعات ودسترسی به وسایل هوشمند ارتباطی در سطح معقولی بوده که خود مزید بر علت و موجب تسریع در فرایند این گذار خواهد بود و رفتار سایر ذینفعان کسب وکار نیز تحت شعاع آن قرارخواهد گرفت .
مسئله دوم مورد اشاره نقش پر رنگ ابزارهای اطلاعاتی تجاری و اینترنت اشیا در آتی صنعت وفرصتی برای اینشورتک های ایرانی است:
در شروع تحول دیجیتال بیمه گری در ایران اگرچه شاید استفاده ازتکنولوژی کم کم دارد نمود پیدا می کند بااین حال شاید تکنولوژیهایی مثل اینترنت اشیا(IOT) به نسبت هوش مصنوعی ( AI ) و یادگیری ماشینی(ML ) وبلاکچین کمتر برای مابیمه گران ایرانی شناخته تر شده باشد و به نقش مهم این ابزار کارامد به واسطه محدودیت های این حوزه کمتر توجه شده باشد و لذا شایدنقش کمرنگ تری را تا به حال از آن شاهد بودیم و آنچنان در صنعت بیمه ایران جای خود را باز نکرده باشد با این حال با توجه به اثر گزاری ویژه چنین تکنولوژی در خارج ازایران در تولید مه‌داده های صنعت وکاربردهای بسیاری که در زمینه ارزیابی ریسک وریسک پروفایل داشته ونیز نقش ویژه این تکنولوژی در کاهش ۳۰ درصدی هزینه های خسارت برای بیمه گران بنا بر تحقیقات مراکزی مانند Forbes والبته توجه به روندهای جهانی در سالهای اخیر که نقش ویژه ای رابرای این ابزار همپای دیگر ابزارهای نامبرده شده بیان کرده می توان گفت اینترنت اشیا نقش پر رنگی رادر آتی صنعت بیمه ایران ایفا خواهند نمود وچه بسا شرکتهای جدید اینشورتک قبل از ورود وثبت درخواست مجوز زیرساختهای این حوزه را که شاید به واسطه محدودیت ونو بودن توجه کمتری به آن شده را فراهم نموده ودر کانون توجه قرارداده باشندکه این خود در آتی میتوانداثر شگرفی را گذاشته و صنعت رابیش تر از پیش دگرگون کند هرچند که مهمترین مانع بحث مسایلی مانند حریم شخصی افراد وواکنش به آن بوده واینکه سازوکار ها بتوانند این روند راتسهیل ترکنند که مهترین عامل تسهیل کننده این امر رشد وسایل ارتباطی هوشمند در میان مردم بوده که به نظر می رسد به زودی این فرایند تسهیل تر از پیش هم گردد هرچند که باید یاد آور شد همین امر در جایی مانند حوزه یورو یا آمریکای شمالی نیز مسئله ساز شده و با توجه به حجم اطلاعات دریافتی از بیشتر وسایل وابزارهای آنلاین خود منجر به دامن زدن به بحث های حقوقی این حوزه شده ومطمینا اینشورتک های ایرانی نیز درگیر با مسایل حقوقی آتی ناشی از حجم واطلاعات دریافتی از مشتریان خواهند بود
مسیله بعدی در چالش های پیش رو در خصوص اطلاعات گردآوری شده وحجم بالای آن و لزوم بخش بندی وآرشیو سازی مطلوب آن توسط بیمه گران ایرانی است که دراین قسمت اشاره ای خواهم داشت :
همچنان که پیتر ساندرگارد معاون اسبق موسسه پژوهشی گارتنر (Gartner)می گوید اطلاعات نفت قرن بیست ویک است با این حال اگراین چاه های نفت اطلاعاتی در راستای اهداف کمی وکیفی تجاری وچابکی سازمان به صورت درست مورد استفاده قرار نگیرند و نظارت و مدیریت درستی برروی آنها صورت نپذیرد ابزاری بی استفاده خواهند و فقط اثر آن را به عنوان هزینه در صورتهای مالی خواهیم دیدهمانگونه که جمع آوری و هدایت مطلوب اطلاعات توسط بیمه گران در جهت بهبود مستمر فرایندهای تجاری و ارایه خدمات ومدیریت آنهاازسوی شرکت بیمه می باشد با این حال عدم استفاده درست وبهینه از اطلاعات گرد آوری شده وتفکیک صحیح آنها و فقدان استراتژیهای لازم مدیریتی در خصوص ساختار بندی و بخش بندی صحیح این اطلاعات و نیز عدم تهیه آرشیو موثر وکارامدی برای آن منجر به هدر رفت منابع و تنها موجب اشغال فضای اطلاعاتی و تحمیل هزینه های مالی وسربار بیشتر و عدم توجه مطلوب در خصوص هزینه فرصت آن میگردد.شاید اهمیت این مورد در شرکت هایی که تمرکز ویژه بر استفاده از خدمات ابری و پرداخت مخارج سنگین برای ذخیره ابری اطلاعات را داشته باشند بالا بوده ولذا اثر بارز آن در مدیریت مناسب منابع اختصاص یافته برای چنین فضاهایی است، تجربه ای که در جهان نشان داده استفاده موثر ودرست از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی در جمع آوری وبخش بندی وآرشیو سازی اطلاعات و بهینه کردن آن بوده که میبایست از سوی شرکت های وطنی نیز مورد توجه قرار گیرد
در حیطه اطلاعات گرد آوری شده در صنعت نکته وچالش مهمتر امنیت اطلاعات و لزوم توجه به استانداردهای بین المللی است :
حمله اخیر سایبری به یکی از بزرگترین شرکت های موفق خدمات ابری (Cloud) ایران یعنی شرکت ابرآروان در نوع خود اگرچه خاطره تلخ رابرای بسیاری از مشتریان این شرکت در روزهای پایانی سال قبل رقم زد با این حال شاید درس مهمی برای بیمه گران در توجه به مدیریت ریسک فرایند دیجیتال واطلاعاتشان و لزوم توجه ونگاه تازه به تهدیدهای خارج از سازمان را نیز همراه داشته باشد ،درسی که هشدار لزوم پیاده سازی استانداردهای امنیت اطلاعات مانند ایزو۲۷۰۰۱ را برای آنها بیشتر از پیش بارز تر نماید همانگونه که اشاره شد تامین امنیت اطلاعات گرد آوری شده قسمت مهمی از فرایند موفقیت کسب وکار بیمه ای رابه خود اختصاص داده وشاید وابستگی ویژه ای درخصوص سایربخشها به این بخش وجود داشته باشد با وجود علم به این موارد باید این سوال را پرسید که شرکتهای بیمه ایرانی چه از نوع سنتی واینشورتکهای حاضر واقعا سرمایه گزاری مطلوبی در زمینه تامین امنیت اطلاعات جمع آوری شده خود ودر چارچوب مدیریت ریسک شرکتی خود(ERM ) دارند یا خیر ؟
شاید پاسخ در این خصوص رابتوان در میزان سرمایه گزاری آنها وبودجه اختصاص یافته به این بخش وترکیب نیروی انسانی متخصص آنها در این حیطه رابهتر درک کرد با این حال تاحدی نیز به نوع نگاه استراتژیک مدیریت حاکم بر این شرکت ها به بستر دیجیتال و اطلاعات آن وتاب آوری سازمان در برابر شوکهای وارده این حوزه نیز وابسته است چرا که مطمئنا حاکمیت شرکتی سازمان درصورتی که کنترل ونظارت لازم در این بخش حیاتی رانداشته باشد کوچک ترین خطا در خصوص نشت اطلاعات مهم مشتریان وذینفعان شرکت بیمه خسران های جبران ناپذیر برای آن به همراه داشته و منجر به تحمیل هزینه های بسیار سنگین وگزاف حقوقی در خصوص هرگونه ادعای تقصیر یا قصور از جانب بیمه گران بوده که علاوه بر خسارت مادی ومعنوی ریسک عملیاتی بزرگی مانند شهرت را برای آن شرکت بیمه به همراه دارد و باید گفت در محیط کسب وکار ترمیم فرایند بازیابی اعتبار واطمینان از دست رفته از سوی بازار ومشتریان ونیز سایر ذینفعان آن کسب وکار فرایند سخت وزمانبربوده واین احتمال وجود دارد که حتی اگر پس از چنین رخدادی سرمایه گذاری های بعدی از سوی این کسب وکارها در جهت ارتقای امنیت اطلاعات نیز صورت پذیرد ،دستیابی مجدد به جایگاه قبلی آن شرکت در صنعت با توجه به ساختاربازار بیمه و وجود رقابت فوق العاده سخت و رقبای سرسخت قدیمی ونیز ورود رقبای جدید با خدماتی متمایز وایمن تر سخت تر باشد چرا که بعد از وقوع چنین اتفاقاتی مدیریت ریسک شرکتهای رقیب سعی در توجه و سرمایه گذاری بیشتر در حوزه ای دارند که رقبایشان در آن حوزه و ارایه خدمات ضعیف عمل کرده و آن را غالبا به عنوان نقاط قوت خود برجسته نموده و به بازار اطمینان بیشتری را در خصوص امنیت ارایه خدماتشان خواهند داد.
در اینجا با توجه به نقش بالای این عامل و جهت آشنایی اشاره مختصری به تجربه بسیار کارای کنترل امنیت اطلاعات و استاندارد حاکم در حوزه یورو خواهم داشت :
دستور العمل امنیت اطلاعات در حوزه یورو با اعمال و تنظیم مقررات حفاظتی و با نظارت شدید همراه بوده وشرکتها وکسب وکارهای این حوزه ملزم به رعایت فوق العاده الزامات دستور العمل مذکور هستند . شایان ذکر است باید اشاره کنم که عدم رعایت چنین الزاماتی از سوی هر سازمان وشرکت حوزه یورو ونشت اطلاعات از سوی ایشان جرایم فوق العاده سنگین مالی را برای آن سازمان به همراه داشته که همین خود عامل مهمی برای صرف هزینه های سنگین پیشگیرانه از سوی شرکتهای اروپایی در جهت تامین امنیت آنان بوده وبیمه گران این حوزه نیز در کانون صرف چنین مخارج پیشگیرانه ای می باشند .
دستورالعمل مورد بحث مقررات کلی حفاظت از اطلاعات در اتحادیه اروپا (General Data Protection Regulation)نام دارد که در سال ۲۰۱۶ در اتحادیه اروپا تصویب گردید ودرسال ۲۰۱۸ به صورت جدی از سوی کشورهای عضو در حال اجرا میباشد .دستورالعمل مذکور جایگزین دستور العمل قبلی حوزه یورو با عنوان 95/46/EC شد که از سال ۱۹۹۵ تصویب ودر کشورهای حوزه یورو اجرا میشد .از نکات بارز دستورالعمل اخیر اتحادیه اروپا توجه ویژه به حفظ حریم شخصی واطلاعات دریافتی از اشخاص ومشتریان بوده است. مطابق این دستور العمل پردازش اطلات شخصی افراد تنها بر مبنای یکی از شش اصل حقوقی رضایت ،قرارداد،وظیفه وامر عمومی،منافع حیاتی ومشروع یا الزامات قانونی مجاز است .از ویژگی های بارز دیگر این دستورالعمل الزام مراجع ذیصلاح عمومی و نیز کسب وکارها در پردازش اطلاعات شخصی اشخاص وکاربران ونیز الزام به وجود مدیر ومسول حفاظت اطلاعات در سازمان های زیر ربط به عنوان ناظر که مسول کنترل تطابق فرایند دستورالعمل با فعالیت سازمان باشد. سازمانها وشرکت ملزم به گزارش سریع نشت اطلاعات به مقامات نظارتی دولتی ظرف ۷۲ساعت ودرصورتی که آنها اثر نامطلوبی را در نقض حریم شخصی‌افراد یا نشت اطلاعات یا عملیات مشکوک مشاهده نمایند .
همانگونه که ذکر شدجریمه های سنگین تحت این دستور العمل ویژگی دیگر آنست که دربرخی موارد محکومیت شرکت ها وسازمانهای خاطی ممکن است تاسطح ۲۰میلیون یورو ویا حداکثر به میزان ۴درصد از درآمد سالیانه را در برگیرد. با این حال این دستور العمل شامل مواردی مانند تامین اجتماعی و مراکز اجرای قانون نمی باشد . مشابه تجربه فوق به نظر شاید بتواند از سوی سازمانهای نظارتی ایرانی ونیز دولت ودر جهت امنیت اطلاعات کاربران همپای سایر قوانین واستانداردهای امنیت اطلاعات بومی سازی گردد . در واقع در فرایند جمع آوری اطلاعات والبته مه داده ها در صنعت بیمه و بخصوص اینشورتک ها توجه به مسایل حقوقی آتی در جلوگیری از نقض حریم شخصی افراد ونیز رعایت مواردی مثل مالکیت معنوی که نقش مهمی را در آینده صنعت ایران بازی خواهد کرد ضروری است
در جمع بندی موارد فوق و اشاره مختصری که گردید ضمن اینکه آینده نزدیک صنعت بیمه در دست فناوری نوین است میتوان گفت موارد زیر احتمالاموارد برجسته و اثر گزار در روند آتی صنعت بیمه ایران در چند سال آتی خواهد بود که صنعت بیمه به زودی تجربه خواهد کرد :
-تغییر در مدل های کسب وکار و استراتژی های شرکت ها
-توجه ویژه به مه داده های صنعت و در کل بخش اطلاعات و سرمایه گزاری ویژه در تامین امنیت آن به عنوان دارایی بسیار مهم سازمان
– تمرکز بیشتر شرکتها در رعایت حریم شخصی افراد در جهت دستیابی به اهداف تجاری
-رشد فراینده خدمات مرتبط با هوش مصنوعی ابزارهایی بلاکچین محور و یادگیری ماشینی واینترنت اشیا
-ارتباط نزدیک تر صنعت بیمه با دیگر مراکز
– تغییر عمیق و درفاز اول به روز شدن قوانین ومقررات واستانداردها
-کم رنگ تر شدن نقش بیمه سنتی وکمتر شدن سهم آن
– افزایش اختصاص بودجه شرکتها در زمینه فناوری اطلاعات به نسبت بخش های دیگر
-بارز شدن نقش دارایی های نامشهود
-دستمزد فوق العاده بالای متخصصین فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی وتحلیل داده و متخصصان مدیریت ریسک حوزه IT
-توجه ویژه به مسایلی مثل هوش تجاری وپیاده کردن آن
-تغییر محیط تبلیغات وبازار یابی شرکت های بیمه از بیلبورد خیابانها به دستگاه های ارتباط جمعی
-حذف فیزیکی شعب بیمه ای
-رشد کارگزاران و نمایندگان برخط در صنعت بیمه ایران -نقش بالای بازار سرمایه واستفاده از ظرفیت های این بازار در جهت انتقال ریسک و ابزارهای انتقال ریسک نوین مانند انتشاراوراق بهادار بیمه ای
-بارز تر شدن نقش اتکایی وتغییر شیوه های اتکایی
-نقش برجسته فین تک و تغییر درسهم بازار شرکتها -سخت ترشدن رقابت دربازار بیمه وباکیفیت تر شدن خدمات به خاطر ورود رقبای مدرن
-توجه ویژه به برون سپاری بسیاری از خدمات شرکتهای بیمه
-چابک سازی سازمان
-رشد ارزیابان خسارت دیجیتال و رسیدگی و پرداخت بسیار سریع خسارتهای شرکت های بیمه ایرانی
-چالش های حقوقی ونیاز به وکلای متخصص حیطه تکنولوژی ،فناوری اطلاعات ومالکیت معنوی
-رشد پوشش های بر محور راه حل منطقی و ارایه پوشش بیمه ای برای بسیاری از ریسک های غیر قابل بیمه شدن وفاجعه بار
-خود بیمه گری
– تمرکز کمتر شرکت های بیمه بر روی سرمایه گزاری بر روی دارایی های ثابت مانند ساختمان وتوجه بیشتر بر روی سرمایه گزاری های شناور و بیشتر دیجیتال -شفافیت بیشتر صورتهای مالی
توجه ویژه به کنترل داخلی
شایسته سالاری
-
6 پاسخ ها
-
سلام راشد جان.
ممنون از بابت مطلب پربار و مفصلت.
موضوع روزه. یه بار خوندم ولی باید یکبار دیگه هم به دقت بخونم. تا همینجا یه سوال برام پیش اومده که خوشحال میشم دوستان نظرشونو بدن. به نظر شما عامل یا بخواهیم منفی به اون نقش نگاه کنیم مانع حرکت شرکت های بیمه سنتی به سمت تکنولوژی روز مدیران بخش فنی شرکتهای بیمه هستن یا مدیران بخش آی تی یا بخش دیگه؟
-
درود استاد
سپاس و سوال خیلی تامل انگیز و جالبی بود واقعا،از نظر من شاید دوعامل باشه ترس از تغییر از سوی مدیریت کلان شرکت ها و اینکه سرمایه گزاری بر روی این بخش شاید زمانبر بوده و به مرور اثر خود رابگذارد واز طرفی بافت نیروی فناوری اطلاعات آن شرکت هم مهم است که تا چه حد واقعا مدیر قسمت متخصص وبه روز باشد.
-
سلام
متاسفانه با توجه به قدمت نسبتا طولانی صنعت بیمه در کشور ولیکن تحولات این حوزه نتوانسته با سرعت قابل قبولی حرکت و از مرحله سنتی عبور کند.من فکر میکنم عدم سرمایه گذاری مناسب و تغییرات مداوم مدیریتی در صنعت و نبود جسارت کافی در مدیران بخشهای مختلف شرکتها و بویژه مدیران فناوری و همچنین قطع ارتباطات بین المللی صنعت بیمه از دسترسی به تحولات جهانی به دلایل مختلف از جمله تحریم ها و …در این امر تاثیر مستقیم داشته است که البته کم کاری نهادهای ناظر هم تاثیر گذار بوده است . به هرحال تحولات دیجیتال بایستی با ایجاد فرهنگ سازمانی مناسب در لایه های ساختاری کسب و کار صنعت بیمه و شرکتها در ابتدا با تحول در آموزش انجام شود . تحولات دیجیتال بایستی در فرایندهای بیمه گری شرکتهای بیمه در بخشهای بازاریابی، فروش ، خدمات ، ایجاد بانک های اطلاعاتی برای استفاده در اکچوئری و بهره گیری ازابزارهای دیجیتال در پیشگیری از احتمال وقوع برخی خسارات و تقلبات بیمه ای انجام شود.
مقاله خوب شما به خوبی این الزام صنعت بیمه و شرکتهای بیمه در کشور را مطرح کرده و مثل همیشه از مطالب ارئه شده شما استفاده کردم.
-
درود استاد بخشی عزیز
ممنون از لطف و توجه همیشگی استاد گرامی
نکات فوق العاده کاربردی مطرح فرمودید وکاملا با شما عزیز همنظرم در این خصوص
🌺🙏🙏🙏🙏🙏🌺
-
با سلام و احترام و تشکر از مطالب آموزنده شما. در کوتاه مدت دو حوزه اصلی در صنعت بیمه ایران شاید استقبال بیشتری از تحولات دیجیتال و فن اوری های جدید داشته باشد. اول اینترنت اشیاء و دوم فروشندگان مجازی و آنلاین. به نظر من اینترنت اشیاء از آنجا که می تواند کلیه فعالیتهای بیمه گری را تحت الشعاع خود قرار دهد حايز اهمیت ویژه است. اما معضلات اقتصادی کشور فعلا امکان سرمایه گذاری در این بخش را منتفی ساخته است. زیرساخت سخت افزاری و نرم افزاری آن به قدر کافی در کشور وجود ندارد و عدم سرمایه گذاری هزینه تهیه ملزومات را به میزانی بالا می برد که مقرون به صرفه نخواهد بود. فرض بگیرید فقط در بخش بیمه های خودرو شرکتی بخواهد از مزایای اینترنت اشیاء استفاده نماید. در ازای هزینه صرف شده چه منافعی در حوزه ارزیابی ریسک ایجاد می کند؟بنابراین کشور ما تا مدتها از مزایای این تکنولوژی ها محروم خواهد بود. به نظر من تنها می ماند در بخش فروش، که صرفه جویی های ایجاد شده در زمینه عدم پرداخت کارمزد و نظایرآن منابع لازم برای شرکتهای بیمه جهت سرمایه گذاری در این حوزه ها را تامین می نماید.اگر 15 درصد مجموع هزینه های اداری و فروش(اعم از شعبه،نمایندگان و بخشهای ستادی) در نظر بگیریم سالانه حدود10 هزار میلیارد تومان می شود که شاید بتواند تصمیم گیرندگان را مجاب به افزایش فعالیت در این حوزه نماید. اما با چندین هزار پرسنل شعب و ستادی و نمایندگان فعلی چه باید کرد؟
-
درود آقای جوزی عزیز
ممنون از نظرتون دغدغه های مهمی رامطرح فرمودید درخصوص شبکه فروش واقعا علی الخصوص شاید نهاد ناظر می بایست در برنامه ریزی برای آن توجه بیشتر کند شبکه فروش سنتی اگر مهارتهای نوین را یاد نگیرد وبستر مناسب وسهل تر که امنیت شغلی بیشتر را برایش فراهم نیاورد مطمینا ضربه خواهد خورد وبا توجه به حجم نمایندگان زحمت کش صنعت بیمه ایران وظیفه کل ذینفعان صنعت است که کمک لازم را درعبور ازاین گزار مهم فراهم کنند
Log in to reply.