-
تفاوت ماده 13 و 17 آیین نامه 98
با سلام و احترام
اگر ماده 13 و 17 شرایط عمومی کارفرما در قبال کارکنان رو مشاهده بفرمایید به ظاهر منظور هر دو این هست که بیمه گر می تواند در صورت توافق با بیمه گذار بدون نیاز به رای دادگاه مبنی بر احراز مسئولیت بیمه گذار ، خسارت رو پرداخت کنه.
- اما آیا دقیقا همین مورد مد نظر تدوین کنندگان آیین نامه بوده؟
- اگر منظور هر دو ماده عنوان شده همین باشه پس دلیل تکرار آن در دو ماده چیست؟
از نظر من ماده 13 اشاره به این داره که قبل از هر گونه شکایتی در مراجع قضایی در صورت توافق بیمه گر و بیمه گذار خسارت قابل پرداخت هست اما ماده 17 میگه بعد از شکایت در مراجع قضایی و قبل از صدور رای، مسئولیت بیمه گذار برای بیمه گر محرز شد بیمه گر می تواند قبل از صدور رای خسارت رو پرداخت کنه.
یعنی تفاوت صرفا در قبل از انجام شکایت و بعد از انجام شکایت در مراجع قضایی هست.
ممنون می شم شما هم نظرتون رو بنویسید.
ماده ۱۳–
با صدور بیمه نامه بیمه
گر متعهد است در صورت وقوع حادثه تحت پوشش و احراز مسئولیت بیمه گذار و یا
عوامل اجرایی وی که مسئولیت آنها تحت پوشش این بیمه نامه قرار گرفته است،
خسارت را ظرف مدت پانزده روز پس از تکمیل مدارک و حداکثر به میزان مندرج در
شرایط خصوصی بیمهنامه پرداخت نماید. میزان خسارت قابل پرداخت با توافق
بيمهگر و بيمهگذار یا زیاندیده تعیین میشود. در صورت عدم توافق، میزان
خسارت قابل پرداخت بر مبناي درصد مسئوليت بيمهگذار که توسط مراجع قضایی
تعيين ميشود و اعمال آن روي معادل ريالي ارزانترين نوع ديه رايج روز
پرداخت، محاسبه و پرداخت ميشود. در هر صورت حداكثر مبلغ خسارت قابل پرداخت
در هر حادثه تحت پوشش براي هر نفر، از مبلغ مندرج در شرايط خصوصي
بيمهنامه بيشتر نخواهد بود.ماده ۱۷–
در صورتی که با توجه به
شرایط بیمه نامه و اسناد و مدارك ارایه شده، مسئوليت بيمهگذار و یا عوامل
اجرایی وی، از نظر بيمهگر محرز باشد، بیمه گر ميتواند در صورت توافق با
بيمهگذار و اخذ رضايت از مدعي يا مدعيان، قبل از صدور رأي مراجع قضایی،
خسارت مربوط را پرداخت كند. در اين صورت بيمهگر در برابر هر گونه ادعای
بعدی تعهدي نخواهد داشت.- این گفتمان 2 سال، 3 ماه پیش توسط روابط عمومی شاب ویرایش شده است.
Log in to reply.