آيين نامه شماره ۷۱
آيين‌نامه حمايت از حقوق بيمه‌گذاران، بيمه‌شدگان و صاحبان حقوق آنها

253

آيين نامه شماره ۷۱

آيين‌نامه حمايت از حقوق بيمه‌گذاران، بيمه‌شدگان و صاحبان حقوق آنها

 شوراي‌عالي بيمه با استناد به ماده ۱ و بند ۵ ماده ۱۷ قانون تأسيس بيمه مركزي ايران و بيمه‌گري و به منظور:

·        تقويت اعتماد عمومي به صنعت بيمه و افزايش آگاهي عمومي از خدمات بيمه اي و شيوه عرضه آن

·        الزام بيمه گران به ارايه اطلاعات كامل، درست و به موقع قبل و بعد از صدور بيمه نامه به بیمه گذاران

·        الزام بيمه گران به تسهيل فرايند بررسي و پرداخت خسارت و رسيدگي به شكايات بيمه اي

 در جلسه مورخ ۲۳/۰۳/۱۳۹۱ “آيين‌نامه حمايت از حقوق بيمه‌گذاران، بيمه‌شدگان و صاحبان حقوق آنها” را در هفت فصل، سي و سه ماده و چهار تبصره به شرح ذيل تصويب نمود:

فصل اول: تعاريف

ماده ۱ واژگان و اصطلاحات مذكور در اين آيين‌نامه صرف‌نظر از هر مفهوم ديگري كه داشته باشند با این تعاريف استفاده شده‌اند:

۱- بيمه مركزي: بيمه مركزي جمهوري اسلامي ايران

۲- عرضه کننده بیمه: شامل مؤسسه بیمه، نماینده بيمه و دلال رسمی (كارگزار) بیمه است.

۳- مؤسسه بيمه: شركت بيمه اي است كه داراي پروانه فعاليت از بيمه مركزي بوده و مجاز به انجام عمليات بيمه  است.

۴- دلال رسمي(كارگزار) بيمه: شخصي حقيقي يا حقوقي است كه در مقابل دريافت كارمزد، واسطه انجام معاملات بيمه بين بیمه گذار و بيمه گر بوده و شغل او منحصراً ارايه خدمات بيمه اي مي باشد. دلال رسمي بيمه بايد داراي پروانه دلالي رسمي بيمه از بيمه مركزي باشد.

۵- نماينده بيمه: شخصي حقيقي يا حقوقي است كه پس از اخذ مجوز فعاليت از يك شركت بيمه در مقابل دريافت كارمزد يا هزينه صدور به عرضه خدمات بيمه در يك يا چند رشته و به نمايندگي از جانب يك شركت بيمه طرف قرارداد همان شركت مي پردازد.

۶- متقاضی خدمات بیمه‌اي: شخص حقیقی یا حقوقی است كه به منظور دريافت خدمات بيمه اي به عرضه‌كننده بيمه مراجعه مي نمايد.

۷- بیمه گذار: شخص حقيقي يا حقوقي است كه مشخصات وي در بيمه نامه يا قرارداد بيمه ذكرگرديده و متعهد به پرداخت حق‌بيمه است.

۸- فرم پیشنهاد بیمه: مجموعه پرسش‌هايي است كه بيمه گر به منظور شناسايي نيازهاي بيمه اي، كسب اطلاعات در مورد موضوع بيمه، ارزيابي خطر و تعيين نرخ حق‌بيمه از متقاضي خدمات بيمه يا نماينده وي مي پرسد و پس از پاسخ متقاضي و تكميل فرم و امضاء آن توسط بيمه‌گذار يا نماينده وي، جزء لاينفك بيمه نامه محسوب مي شود.

۹- بیمه نامه يا قرارداد بيمه: سندي كتبي مشتمل بر مشخصات و تعهدات بيمه گر و بیمه گذار و شرايط عقد بيمه است.

۱۰- حق‌بيمه: وجهي كه بیمه گذار در برابر اخذ پوشش و تعهد بيمه گر براي جبران خسارت وارده به موضوع بيمه در صورت وقوع يا بروز حادثه تحت پوشش بيمه نامه مي پردازد.

۱۱- شرايط عمومي: قسمتي از مندرجات بيمه‌نامه به صورت چاپي است كه براي هر رشته بيمه اي، به صورت يكسان براي كليه بیمه گذاران، توسط بيمه گر بر اساس مصوبه شوراي‌عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي نوشته مي شود. شرايط عمومي شامل مواردي از قبيل تعاريف و اصطلاحات، مقررات حاكم بر طرفين قرارداد، وظايف و تعهدات بيمه‌گر و بيمه‌گذار، خطرات اصلي تحت پوشش‌، خطرات استثناء شده، شرايط فسخ، انفساخ و ابطال بيمه‌نامه و نحوه حل اختلافات احتمالي آتي است.

۱۲- شرايط خصوصي: قسمتي از مندرجات بيمه نامه، شامل شرايط و اطلاعات خاص و ويژه و ‌يا پوشش‌هاي اضافي يا حذفي است كه بين بيمه گر و بيمه‌گذار معين، توافق مي گردد. در صورت تعارض بين شرايط عمومي و شرايط خصوصي، شرايط خصوصي بيمه‌نامه بر شرايط عمومي مقدم است.

۱۳- شرايط پيوست بيمه‌نامه: متون استانداردي كه معمولاً توسط نهادهاي بين‌المللي بيمه براي هر يك از رشته‌هاي بيمه به صورت شرايط استاندارد يا كلوز بيمه‌اي تدوين و در عرف بين‌الملل حاكم بوده و به بيمه‌نامه پيوست مي‌شود و جزء لاينفك آن محسوب مي‌گردد. شرايط پيوست بيمه‌نامه بر شرايط عمومي مقدم است.
۱۴- الحاقيه: اوراقي كه به بيمه نامه ضميمه شده و جزء لاينفك آن محسوب مي شود و هر گونه تغيير در بيمه‌نامه از طريق آن صورت مي گيرد.

۱۵- جدول بازخريد: جدولي است كه به بيمه‌نامه‌هاي عمر داراي ذخيره رياضي پيوست مي‌شود و ارزش بازخريد بيمه نامه در طول مدت اعتبار در آن مشخص مي شود.

۱۶- جدول سرمايه مخفف: جدولي است كه به بيمه‌نامه‌هاي عمر داراي ذخاير رياضي پيوست مي‌شود كه سرمايه بيمه نامه در پايان دوره را در صورت توقف يا خودداري از پرداخت حق‌بيمه توسط بیمه گذار در طول مدت اعتبار بيمه نامه مشخص مي  نمايد.

۱۷- فروش اجباري بيمه: هر گونه فروش بيمه  بدون تقاضا و تمايل بیمه گذار يا ملزم كردن وي به هر طريقي به خريد بيمه يا خريد از يك بيمه گر خاص.

۱۸- اطلاعات شخصي: به اطلاعاتي از قبيل نام و نام خانوادگي، تحصيلات، نشاني محل سكونت و محل كار، كد پستي، شغل، شماره تلفن شخصي، كد ملي، شماره حساب بانكي، شماره كارت اعتباري، ميزان درآمد و ثروت، عادت هاي فردي، بيماري هاي جسمي و رواني فردي و خانوادگي، قوميت، جنسيت و مذهب گفته مي شود.

۱۹- بيمه زندگي(عمر): نوعي از بيمه‌هاي بازرگاني كه در آن انجام تعهد بيمه گر منوط به فوت و يا حيات بيمه‌شده طي مدت بيمه است.

۲۰- بيمه‌هاي غير زندگي: عبارتست از كليه رشته هاي بيمه بازرگاني به استثناء بيمه هاي زندگي.

۲۱- بيمه شخص ثالث: بيمه موضوع قانون اصلاح قانون بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث مصوب مجلس شوراي اسلامي

 فصل دوم: اطلاع رساني و تبليغ خدمات بيمه اي

 ماده ۲- منظور از تبليغ بيمه اي هرگونه معرفي انواع خدمات بيمه‌اي است كه به منظور ايجاد تقاضا و تأثير در فروش بيمه  به صورت متن، تصوير و صوت از طريق مطبوعات، رسانه‌هاي همگاني و يا سايت‌هاي اينترنتي يا هر ابزار ارتباطي ديگر انجام مي‌شود.

ماده ۳- عرضه كنندگان بيمه بايد از تبليغات گمراه كننده خودداري نمايند. منظور از تبليغ گمراه كننده تبليغي است كه:

۱- موجب ابهام در تشخيص محصولات بيمه اي شود.

۲- وعده هايي خارج از پوشش هاي مقرر در بيمه نامه يا فراتر از عملكرد بيمه گر ارايه دهد.

۳- با شرايط بيمه نامه منطبق نباشد.

۴- با قوانين و مقررات بيمه اي و عرف بيمه منطبق نباشد.

ماده ۴- مؤسسات بيمه موظفند از انطباق تبليغات بيمه اي شركت، نمايندگان خود و كاركنان آن با مقررات مربوط اطمينان حاصل نمايند و ضمن ايجاد سيستمي براي كنترل محتوي، فرم و روش انتشار تبليغات بيمه  اي موارد زير را ثبت و در دفاتر مؤسسه نگهداري نمايد:

۱- اختصاص كد براي هر تبليغ بيمه‌اي و نگهداري يك نمونه از هر تبليغ منتشر شده به مدت حداقل سه سال

۲- تهيه گزارش براي هر تبليغ بيمه‌اي به گونه اي كه اين گزارش شامل مشخصات تبليغ، روش، گستردگي و پوشش بيمه اي مورد تبليغ باشد.

تبصره- مؤسسات بيمه موظفند قبل از انجام تبليغات بيمه‌اي در صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران تاييد بيمه مركزي را اخذ نمايند. عدم اظهار نظر بيمه مركزي ظرف مدت يك هفته از تاريخ دريافت تقاضا به منزله تاييد است.

ماده ۵- هرگونه تبليغ بيمه اي كه توسط نمايندگان بيمه انجام مي شود بايد با هماهنگي و تائيد مؤسسه بيمه ذيربط باشد. مؤسسه بيمه موظف است بر تبليغات نمايندگان خود نظارت نموده و با موارد تخلف برخورد نمايد.

ماده ۶- عرضه كننده بيمه موظف است در وب سايت يا پرتال خود، نام ثبت شده، شماره مجوز، لوگو و شناسه ملي(اشخاص حقوقي) خود را درج نمايد.

ماده ۷- در مواردي كه بيمه مركزي تبليغ بيمه را مغاير با قوانين و مقررات تشخيص دهد،‌ اقدامات زير را انجام مي‌دهد:

۱- دستور تغيير يا اصلاح تبليغ مطابق نظر بيمه مركزي و انتشار مجدد آن از طريق همان رسانه‌اي كه تبليغ اوليه از آن طريق منتشر شده است.

۲- جلوگيري از ادامه انتشار تبليغ.

۳- هرگونه اقدام ديگري كه توسط بيمه مركزي در جهت حفظ منافع عمومي مناسب تشخيص داده شود. 

فصل سوم: فروش، پيشنهاد و صدور بيمه نامه

ماده ۸ – عرضه‌ كننده بيمه‌ موظف است كليه اطلاعات ضروري در مورد پوشش هاي بيمه­‌، وظايف و تعهدات بيمه‌گر و بيمه‌گذار، ميزان حق‌بيمه و نحوه پرداخت آن، استثنائات و محدوديت هاي بيمه‌نامه، تاريخ شروع و انقضاي بيمه‌نامه و نحوه ارايه خدمات بيمه‌اي و ساير توضيحات لازم را به متقاضي خدمات بيمه به صورتي مناسب (نظير مكتوب، الكترونيكي و غيره) اعلام نمايد. اين اطلاعات بايد به گونه اي ارايه شود كه مقايسه خدمات بيمه اي را از نظر قيمت، مدت و شرايط براي متقاضي خدمات بيمه امكان پذير سازد.

ماده ۹- فروش اجباري بيمه‌ به هر طريقي ممنوع است. در صورت اثبات فروش اجباري بيمه نامه، شركت بيمه مكلف است در صورت درخواست بیمه گذار بيمه نامه هاي صادره را باطل، حق‌بيمه هاي دريافتي را عيناً مسترد نمايد.

ماده ۱۰- عرضه كننده بيمه مكلف است قبل از صدور بيمه نامه، فرم پيشنهاد بيمه را كه توسط متقاضي خدمات بيمه تكميل و امضاء شده دريافت و يك نسخه را درسوابق خود نگهداري نمايد.

ماده ۱۱- عرضه  كننده بيمه بايد به نحو مقتضي پيامدهاي ناشي از اظهارات خلاف واقع يا كتمان حقيقت از روي عمد را به اطلاع متقاضي خدمات بيمه برساند.

ماده ۱۲- عرضه كننده بيمه نبايد هيچ گونه اطلاعاتي مازاد بر اطلاعاتي كه طبق قوانين و مقررات مربوط براي انجام عمليات بيمه گري ضرورت دارد از متقاضي خدمات بيمه درخواست نمايد.

ماده ۱۳- عرضه كننده بيمه موظف است از اطلاعات شخصي متقاضي بيمه و بیمه گذاران محافظت نموده و جز به حكم قانون از افشاء و ارايه آن به اشخاص ثالث خودداري نمايد.

ماده ۱۴- مؤسسه بيمه موظف است بيمه نامه و شرايط آن را با حروف خوانا، و عبارات قابل درك براي عموم بيمه‌گذاران تهيه نمايد. مسئوليت درج صحيح اطلاعات در بيمه نامه بر عهده بيمه گر است و موارد اجمال، ابهام يا اختلاف در مندرجات بيمه‌نامه يا ساير مستندات به نفع بيمه‌گذار يا ذينفع تفسير مي‌شود.

ماده ۱۵– عرضه‌كننده بيمه موظف است بيمه‌گذار را متوجه اهميت مطالعه مفاد قرارداد بيمه يا بيمه‌نامه جهت حصول اطمينان از تناسب پوشش بيمه با نياز خود نمايد.

ماده ۱۶- عرضه كننده بيمه موظف است بيمه‌نامه صادره را مشتمل بر شرايط عمومي و ساير شرايط به بیمه گذار تسليم نمايد.

ماده ۱۷– مؤسسه بيمه موظف است علاوه بر رعايت ماده سه قانون بيمه، حداقل اطلاعات و موارد زير را در بيمه‌نامه‌هاي زندگي درج نمايد:

۱- نام محصول بيمه‌اي بر اساس مصوبه شوراي‌عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي

۲- تعريف عبارات و واژه هاي بكار رفته در بيمه نامه

۳- شرايط، پوشش ها و استثنائات بيمه نامه

۴- مشخصات و اقامتگاه بيمه گر، بیمه گذار، بيمه شده، ذينفع يا ذينفعان و سهم هر يك و پيامد عدم تعيين ذينفع

۵- در صورت وجود شرط مشاركت در منافع، درج آن در بيمه‌نامه و مشخص كردن شيوه پرداخت آن

۶- زمان صدور بيمه‌نامه و شروع پوشش، سررسيد بيمه نامه و موعدي كه در آن سرمايه بيمه و ساير مزايا قابل پرداخت مي­‌شود.

۷- مشخص كردن مبلغ سرمايه بيمه خطر فوت يا به شرط حيات و ساير مزاياي قابل پرداخت و شرايط پرداخت آنها

۸- مدارك لازم براي ايفاي تعهدات بيمه گر

۹- حداكثر مهلت زماني انجام تعهدات بيمه گر

۱۰- مبلغ اقساط حق‌بيمه‌، دوره‌هاي پرداخت، موعد و مهلت پرداخت، زمان پرداخت آخرين قسط حق‌بيمه، شرايط معافيت از پرداخت حق‌بيمه و تصريح پيامدهاي عدم پرداخت به موقع اقساط حق‌بيمه

۱۱- وجود يا عدم وجود شرط مشاركت در منافع و شيوه پرداخت آن

۱۲- ضوابط اعطاي وام و نرخ سود آن

۱۳- هرگونه شرايط خاص مانند محدوديت سني براي بيمه‌شده يا شرط خودكشي

۱۴- شرايط تبديل بيمه‌نامه به بيمه‌نامه با سرمايه مخفف، بازخريد، تبديل و تمديد بيمه نامه

ماده ۱۸- مؤسسه بيمه موظف است علاوه بر رعايت ماده سه قانون بيمه، حداقل اطلاعات و موارد زير را در بيمه‌نامه‌هاي غيرزندگي درج نمايد:

۱- نام محصول بيمه‌اي بر اساس مصوبه شوراي‌عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي

۲- تعريف عبارات و واژه هاي بكار رفته در بيمه نامه

۳- شرايط، تعهدات، خطرات تحت پوشش و استثنائات بيمه نامه

۴- مشخصات و اقامتگاه بيمه گر، بيمه‌گذار و هر ذينفع ديگر

۵- تاريخ صدور بيمه نامه و ابتدا و انتهاي بيمه

۶- حداكثر تعهد بيمه گر در هر حادثه و در مدت بيمه

۷- مدارك لازم براي ايفاي تعهدات بيمه گر

۸- سهم بیمه گذار از هر خسارت (فرانشيز يا كاستني)

۹- ميزان حق‌بيمه و نحوه پرداخت آن

۱۰- فهرست و مشخصات اموال، اشخاص، منافع و يا مسئوليت‌هاي تحت پوشش

۱۱- موقعيت مكاني اموال منقول و غيرمنقول يا منافع تحت پوشش بيمه نامه با ذكر ارزش هر يك يا محدوده جغرافيايي پوشش بيمه نامه

فصل چهارم: رسيدگي به خسارت

ماده ۱۹- مؤسسه بيمه موظف است تمهيدات لازم براي اعلام خسارت توسط بيمه‌گذار، ارزيابي و پرداخت خسارت در تمامي نقاط جغرافيايي كه تحت پوشش بيمه نامه قرار دارد را فراهم و در اين خصوص به بیمه گذاران اطلاع‌رساني نمايد. همچنين در تمام مراكز صدور و پرداخت خسارت و پايگاه اطلاع رساني يا پورتال خود در خصوص نحوه رسيدگي به خسارات و فرآيند رسيدگي به خسارت، اطلاع رساني مناسب را انجام دهد. همچنين در خصوص اعلام نحوه و فرآيند رسيدگي به خسارت در تمام مراكز صدور، پرداخت خسارت و پايگاه اطلاع رساني يا پورتال خود، اقدامات لازم را به عمل آورد.

ماده ۲۰- مؤسسه بيمه موظف است ترتيبي اتخاذ نمايد كه كليه مراكز پرداخت خسارت آن با يكديگر در ارتباط باشند به نحوي كه دريافت خسارت از كليه مراكز پرداخت خسارت آن شركت امكان پذير باشد.

ماده ۲۱- عرضه كننده بيمه موظف است در اولين مراجعه (حضوري يا غيرحضوري) زيان ديده يا بیمه گذار براي دريافت خسارت، فهرست كامل مدارك لازم جهت بررسي و رسيدگي به خسارت، فرايند و مدت زمان رسيدگي، روش هاي جبران خسارت و رويه هاي داخلي حل و فصل شكايات را به زيان ديده يا بیمه گذار را اعلام يا ارايه نمايد.

ماده ۲۲- مؤسسه بيمه بايد بعد از دريافت كليه مدارك مربوط به خسارت حداكثر ظرف مدت ۳۰ روز، مدارك را بررسي و نتيجه را اعلام نمايد و در صورت احراز عدم استحقاق دريافت خسارت مراتب را همراه با ذكر دلايل به طور مكتوب به بيمه‌گذار يا زيان ديده اعلام نمايد و در صورت قبول خسارت، مؤسسه بيمه موظف است حداكثر ظرف مدت ۱۵ روز پس از قبول خسارت آن را پرداخت نمايد. در مواردي كه پرداخت خسارت پس از تكميل مدارك مثبته از سوي بيمه‌گر، به تأخير مي‌افتد، طبق حكم ماده ۵۲۲ آئين دادرسي مدني عمل مي شود

تبصره- مواردي كه طبق قانون مدتي كمتر از مدت فوق براي پرداخت خسارت تعيين شده از حكم اين ماده مستثنا است.

ماده ۲۳– اخذ رضايت‌نامه توسط شركت‌هاي بيمه براي پرداخت خسارت صرفاً بر اساس متن نمونه رضايت‌نامه‌اي خواهد بود كه توسط بيمه مركزي تهيه و ابلاغ می‌شود.

ماده ۲۴ – پس از احراز تعهد بيمه‌گر و مشخص شدن ميزان آن در مواردي كه به هر دليل، شناسايي ذينفع بيمه زندگي ظرف مدت ۳۰ روز پس از احراز فوت بيمه شده يا سررسيد بيمه نامه امكان‌پذير نباشد، مؤسسه بيمه موظف است ضمن اطلاع رساني به روش هاي كارا و مؤثر، مزاياي قابل پرداخت را در يكي از بانك ها با هدف پرداخت سود به ذينفع، سرمايه‌گذاري نمايد.

فصل پنجم: فرايند رسيدگي به شكايات بيمه اي

ماده ۲۵- مؤسسه بيمه موظف است با درج اطلاعيه در تمام مراكز صدور و پرداخت خسارت، در خصوص نحوه رسيدگي به شكايات بيمه‌اي و فرآيند رسيدگي به شكايات اطلاع رساني نمايد.
ماده ۲۶- مؤسسه بيمه موظف است واحد رسيدگي و پاسخگويي به شكايات تحت نظارت و مسئوليت مستقيم مديرعامل ايجاد و امكان دسترسي آسان براي عموم بيمه‌گذاران را در سطح كشور جهت طرح شكايات مربوطه فراهم نمايد به گونه اي كه حداكثر ظرف مدت ۲۰ روز شكايات رسيدگي شوند.
ماده۲۷- در صورت عدم رسيدگي به شكايات بيمه اي در شركت بيمه، بيمه‌گذاران، بيمه‌شدگان يا صاحبان حقوق آنها مي‌توانند موضوع مورد اختلاف را به صورت كتبي و همراه مدارك و دلايل لازم به بيمه مركزي اعلام و تقاضاي رسيدگي نمايند. بيمه مركزي در صورت لزوم موضوع را همراه با مستندات آن براي ارايه توضيحات لازم به شركت بيمه ذيربط اعلام خواهد نمود. شركت بيمه موظف است حداكثر ظرف مدت دو هفته پس از دريافت مدارك فوق، پاسخ خود را به صورت مستدل و مستند به بيمه مركزي اعلام نمايد.
ماده ۲۸- بيمه مركزي پس از بررسي شكايات واصله نظر خود را در مدت زمان متعارف به صورت مكتوب به طرفين اعلام خواهد نمود. نظر بيمه مركزي براي شركت بيمه ذيربط لازم‌الاجرا است.
ماده ۲۹- شركت‌هاي بيمه موظفند اطلاعات مربوط به شكايات بيمه‌گذاران از نمايندگان و كارگزاران (دلال رسمي) بيمه را به طور كامل با مدارك و مستندات بشرح زير، هر شش ماه يكبار براي بيمه مركزي ارسال نمايند:

الف- تعداد شكايت‌هاي دريافتي از هر نماينده يا كارگزار
ب- تعداد شكايت‌هاي رسيدگي شده
ج- ميزان خسارت يا غرامت پرداختي به شاكيان

 فصل ششم: نظارت بر اجرا

ماده۳۰- بيمه مركزي بر حسن اجراي مفاد اين آيين نامه نظارت مي‌نمايد و در صورت قصور يا تخلف در اجراي آن حسب مورد و متناسب با قصور يا تخلف مربوطه اقدامات ذيل رابه عمل آورد:

۱-    تذكركتبي به مسئول فني يا مدير يا معاون فني يا مديرعامل يا هيئت مديره شركت بيمه

۲-    پيشنهاد تعليق فعاليت شركت بيمه در يك يا چند رشته بيمه اي معين به شوراي‌عالي بيمه

۳-    پيشنهاد لغو پروانه فعاليت شركت بيمه براي تمام رشته ها يا رشته هاي معين به شوراي‌عالي بيمه

۴-    تذكركتبي به دلال رسمي بيمه يا دستور تذكر به نماينده بيمه توسط شركت بيمه ذيربط و در صورت تكرار، محدود يا معلق نمودن فعاليت وي

۵-    لغو پروانه دلال رسمي بيمه يا دستور لغو پروانه نمايندگي بيمه توسط شركت بيمه

تبصره ۱- بيمه مركزي مراتب لغو پروانه شركت بيمه و اطلاعاتي كه از لحاظ منافع بیمه گذاران و بيمه شدگان و صاحبان حقوق آنها لازم باشد را به هزينه شركت بيمه در روزنامه رسمي كشور و يكي ازروزنامه هاي كثيرالانتشارآگهي مي‌نمايد.
تبصره ۲- در رشته بيمه شخص ثالث اتومبيل با شركت بيمه متخلف حسب مورد برابر مقررات مندرج در ماده ۲۸ قانون اصلاح قانون بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث رفتار خواهد شد.
ماده ۳۱- شركت هاي بيمه موظفند يك نسخه از بخشنامه‌ها يا دستورالعمل‌هاي مرتبط با نحوة صدور بيمه‌نامه يا پرداخت خسارت در رشته‌هاي مختلف را همزمان با ابلاغ به واحدهاي ذيربط خود، به بيمه مركزي نيز ارسال نمايند. در صورت مغايرت بخشنامه‌هاي مذكور با قوانين و مقررات، بيمه مركزي مراتب را جهت اصلاح به شركت بيمه منعكس مي‌نمايد.

فصل هفتم: ساير مقررات

ماده ۳۲- كليه عرضه كنندگان بيمه موظفند:
۱- هر گونه تغيير آدرس خود را در اسرع وقت و حداكثر طي يك هفته به اطلاع بیمه گذاران خود برسانند.
۲- در صورت درخواست بيمه‌گذار يا الزام قانوني، هر گونه تغيير در پوشش بيمه اي يا تغيير در شرايط بيمه نامه را پس از طي مراحل قانوني با صدور الحاقيه در اسرع وقت و حداكثر طي يك هفته به انجام رسانند.
۳- در صورت درخواست بیمه گذار براي صدور بيمه‌نامه المثني، در اسرع وقت و حداكثر طي يك هفته نسبت به صدور بيمه نامه المثني با لحاظ سوابق بيمه‌گذار اقدام نمايند.
ماده ۳۳- شركت هاي بيمه مكلفند دراجراي مفاد اين آيين نامه اصلاحات لازم را در فرم‌هاي پيشنهاد بيمه نامه، قراردادهاي بيمه، بيمه‌نامه‌ها و شرايط و ضمايم پيوست آن به عمل آورده و نسخه  اي ازآن را حداكثر ظرف مدت سه ماه به بيمه مركزي ارسال نمايند.

نوشته های مرتبط

دیدگاه‌ها