به نظرم من چند تا نکته رو برای آغاز این بحث باید مرور کنیم و با همفکری هم اول اینارو تعیین تکلیف کنیم.

1- بر اساس قوانین جاری و عرف حقوقی قرارداد لزوماً کتبی نیست و توافق دو نفر برای انجام یک کار اگر قابل اثبات باشد، قرارداد محسوب می شود. بطور خلاصه قرارداد شفاهی هم مورد تایید قانونگذار می باشد.

2-به نظرم بین پیمانکار و مجری ذیصلاح باید فرق قائل شد. مجری ذیصلاح شخصیت جدیدی است که در دهه اخیر ایجاد شده و می تواند متفاوت از مجری باشد. امیدوارم برداشتم درست باشد.

3- عدم رعایت تکالیف قانونی از جمله انعقاد قرارداد پیمانکاری با پیمانکار فاقد صلاحیت یا بهتر است بگوییم پیمانکاری که برگه صلاحیت ندارد عدم رعایت نظامات دولتی است که تقریبا ده دوازده سالی است بیمه گران مجاز نیستند به استناد آن خسارت را ندهند.

به نظرم اگر راجع به این سه بند بتونیم به یک جمعبندی خوب برسیم به پاسخ سوال شما هم خواهیم رسید.