الگوی قیمت‌گذاری شرکت‌های بیمه انگلیسی

images

نویسنده: علی سلطانی

برای بیمه ساختمان‌تان اگر مشتری جدید شرکت ما هستید فقط 130 پوند حق‌بیمه بپردازید؛ و اگر مشتری قدیمی ما هستید و هر سال بیمه‌تان را بدون خسارت تمدید می‌کنید 238 پوند.
اگر این آگهی تبلیغاتی یک شرکت بیمه باشد حتما تصور می‌کنید دایره بازاریابی شرکت را ناشی‌ها اداره می‌کنند؛ اما بد نیست بدانید که این الگوی قیمت‌گذاری شرکت‌های بیمه انگلیسی در چند سال گذشته برای بیمه منازل مسکونی و اتومبیل مشتریانشان بوده است. از سال 2015 که F.C.A از طریق سایت‌های مقایسه قیمت و فیدبک مشتری‌ها در شبکه‌های اجتماعی متوجه این مسئله شد؛ پروژه‌ای تعریف کرد تا درستی موضوع را ارزیابی کند. هفته پیش گزارش نهایی (پیوست) منتشر و فرضیه تحقیق رسما تایید شد. شرکت‌های بیمه به صورت منظم نرخ‌ها را برای مشتری‌های قدیمی‌شان در زمان تمدید افزایش داده‌اند. قابلیت تمدید خودکار بیمه‌نامه را در اکثر موارد حذف و با هزاران ترفند مسیر تغییر بیمه‌گر را برای مشتری سخت کرده‌اند. به طور طبیعی مشتری‌ها از پرداخت رقم بالاتر ناآگاه بوده و بسیاری حدس می‌زدند که این افزایش نتیجه بالا رفتن هزینه‌های صنعت بیمه است و بنابراین تغییر بیمه‌گر را دنبال نکرده‌اند. فقط در سال 2018 حق‌بیمه شش میلیون بیمه‌نامه به ارزش نزدیک 1.2 میلیارد پوند از جیب مصرف‌کننده نهایی به شرکت‌های بیمه منتقل شده. (حق‌بیمه سال 2019 مارکت انگلستان در بخش اتومبیل و منازل مسکونی 18 میلیارد پوند با 46 میلیون بیمه‌نامه).
به نظر شما کارکرد ناظر در اینجا به درستی انجام شده است؟

برای دانلود گزارش پیوست بر روی لینک زیر کلیک کنید:

http://sib.social/?attachment=671&document_type=document&download_document_file=1&document_file=19

نوشته های مرتبط

تأثیر بیمه در کاهشِ نابرابری اجتماعی

الفتی:
صنعت بیمه خود باید آماده ایفای چنین وظیفه­ ای باشد. پشتیبانی از اجتماع و هر چه بیشتر پایدار کردن آن الگوی ذاتی کار بیمه­ گری است. به علاوه مطالعات نشان می­دهد که نابرابری بر رشد اقتصادی به شدت تأثیر منفی می ­گذارد.

نقد و بررسی آیین نامه شماره 80 شورای عالی بیمه

فرهاد عظیمی: آنچه از روح حاکم بر این آیین نامه می توان دریافت این است که شورا با گرایش به سمت عدالت توزیعی در پی تبدیل بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان به بیمه جامع حوادث ناشی از کار بوده است تا «هر نوع ضرری را بدون توجه به منشاء آن قابل جبران بداند» (بادینی، 500:1392) که جای بسی خرسندی است. اما باید مراقب بود که مبادا با فاصله گرفتن از تقصیر به این بهانه که با «واقعیت جهان امروز که افزایش خطرات و حوادث در جامعه نتیجه تلاقی تعداد زیادی از فعالیت های گروهی در حال انجام است، ناسازگار است» (بادینی، 547:1392) هدف بازدارندگی مسئولیت مدنی جایگزین توزیع خسارت شود.

دیدگاه‌ها