آینده صنعت بیمه و مالکان آینده آن: سه سناریو از انکیلر وریسک

مترجم: فرهاد عظیمی

انکیلر به شکاف بزرگ جهانی بین پوشش بیمه ای موجود و آنچه که باید باشد اشاره می کند. کمتر از نیمی از دارایی ها در سراسر جهان که می تواند در برابر خسارت بیمه شود، واقعاً بیمه هست. در این میان خانه های زیادی بدون بیمه سیل وجود دارد. وی همچنین به تهدیدهای جدیدی همچون خطرات سایبری که همچنان تقاضای بیمه را دامن می زند، اشاره می کند.

به همین دلیل، پیشنهاد می کند، پرسش نباید این باشد که آیا آینده بیمه درخشان است. بلکه باید پرسید مالکان آینده بیمه چه کسانی هستند؟

وی در کنفرانس مجازی Verisk Elevate 2021 به حضار گفت: “ما برای آینده صنعت خود در حال مبارزه مهمی هستیم.”

3 دلیل که صنعت بیمه تغییرات زیادی خواهد کرد

مارک انکیلر وریسک در جایی که صنعت ممکن است 15 سال دیگر یعنی سال 2036 باشد متمرکز شده است. به عقیده او این موضوع برای اهالی صنعت و همه کسانی که به این صنعت وابسته هستند مهم است.

او به شرکت کنندگان در کنفرانس مجازی Verisk Elevate 2021 گفت”شیوه انجام کار، نحوه تعامل با بیمه گذاران و چگونگی سازگاری با شرایط در حال تغییر و الزامات همه تغییر خواهد کرد. به احتمال زیاد صنعت بیمه در 15 سال آینده بیش از 100 سال گذشته تغییر خواهد کرد. “

چرا تغییر خواهد کرد؟ اگرچه دلایل زیادی وجود دارد، ولی وی به سه مورد می پردازد “که هر یک از آنها به تنهایی می تواند منجر به اختلال عمیقی شود.”

اولی فناوری هوش مصنوعی (AI) است. وی گفت: “سرعت درک هوش مصنوعی در حال افزایش است و پتانسیل دستیابی به سرعت شگفت انگیز در آینده نزدیک را دارد.”

دومین دلیلی که نشان می دهد صنعت بیمه به سرعت در حال تغییر است مردم هستند. “تفکر ما تغییر کرده است و این تغییر ادامه خواهد داشت. و مطمئناً تفکر مشتریان بیمه هم به سرعت در حال پیشرفت است. اگر چه امکان دارد ما در کوتاه مدت دقیقا متوجه تغییرات خود نشویم ولی بدیهی است که اکنون هم انتظار و هم استقبال از تغییرات سریعتر از حتی یکسال گذشته شده است.

دلیل سوم این است که مردم در تغییر تنها نیستند. آب و هوای جهانی نیز در حال تغییر است. “امروز دیگر شنیدن اینکه آب و هوای یک ساله در ارتباط با بلایای طبیعی رکورد شکست، عادی شده است. ما دهه ها در این خصوص صحبت کرده ایم، اما از بسیاری جهات، پیگیر تغییرات عمیقی که بر صنعت ما تأثیر می گذارد نیستیم.”

انکیلر، معاون اجرایی و مدیر ارشد عملیاتی وریسک، برای پیش بینی 15 سال آینده تا 2036 از ابزار مورد علاقه صنعت بیمه یعنی مدل ها استفاده کرد. او برای پاسخ دادن به سوال مالکیتی که مطرح کرده بود سه سناریوی ممکن را مطرح ساخت.

وی گفت: “من فكر می كنم كه مدل ها تمهیداتی فراهم می کنند که می توانند برای ما بسیار مفید باشد، زیرا به ما كمك می كنند تا برای آینده آماده شویم و همچنین در شكل دادن به آن نقش داشته باشیم زیرا صنعت بیمه خود آینده بسیار روشنی دارد.”

سناریو 1

اولین مدل وی حاکی از آن است که در سال 2036 صنعت کاملاً به هم ریخته است و سازمان های بیمه گر شناخته شده اندک هستند و بیشتر بازیگران بیمه شرکت های فناوری هستند.

وی اینگونه این سناریو را توصیف می کند؛”شرکت های قدیمی با قدمت صد ها سال از بین رفته اند. به جای آنها چند بازمانده وجود دارد، برخی به طور قابل توجهی ضعیف شده و یکی دو موردی هم رشد کرده اند. بقیه جدید هستند و میراث آنها بیمه نیست، بلکه فناوری یا خرده فروشی یا خودرو است”

وی گفت چنین آینده ای در حال حاضر نسبت به چند دهه گذشته برای صنایع رو به رشد رخ داده است.”به موسیقی، تلویزیون شبکه ای، مسافرت، ارتباطات از راه دور، خدمات تاکسی، روزنامه ها، خدمات پستی فکر کنید.”

در این آینده، تقریباً همه چیز به هم متصل می شود، شامل فناوری هوشمند، متحرک بودن، تولید داده و تجزیه و تحلیل در لحظه. وی گفت این بدان معناست که بیمه به وسایل نقلیه، سیستم های هشدار، لوازم خانگی، سنسورهای هوا، خرده فروشان، بانک ها، انرژی ها، حتی مصالح ساختمانی متصل خواهد شد.

“بنابراین سوال این است که چه کسی این ارتباطات را با بیشترین بهره وری و بیشترین کارایی برقرار خواهد کرد؟ صنعت بیمه موجود یا شرکت های فناوری؟ به طور خلاصه، ما در یک مسابقه هستیم. “

در سناریو اول، آنهایی که برای اول بار بتوانند یک اکوسیستم بیمه ای کاملاً متصل و یکپارچه را توسعه دهند، برنده بازار آینده بیمه خواهند بود.

اما پس از مدتی، به باور انکیلر، این بچه نابغه های فناوری برای رسیدن به این آینده، با موانع قابل توجهی روبرو هستند. که عبارتند از: پیچیدگی بیمه، مقررات گسترده و اعتماد مشتری.

وی گفت: “پیچیدگی شمشیری دو لبه است و حل آن با فناوری مزایای قابل توجهی دارد.”

وی به یک مطالعه که اخیرا با حمایت وریسک انجام شده بود اشاره کرد که نشان می داد که در آن تعدادی از مدیران ارشد اطلاعات بیمه گفتند که آنها هنوز از صفحه گسترده اکسل برای تصمیم صدور بیمه نامه استفاده می کنند و اینکه ارائه محصولات جدید به بازار ماه ها طول می کشد. وی گفت: مطالعات دیگر نشان داده است که مدیران عامل شرکت های بیمه بیش از سایرین احتمال دارد سرعت تغییر فناوری را تهدیدی برای رشد بدانند. همچنین، آنها نگران تغییر در هزینه کرد و رفتار مصرف کننده هستند.

دومین مانع در مقابل این به هم ریزندگان صنعت بیمه، مقررات سنگینی است که صنعت بیمه با آن روبرو است. این منطقه برای شرکتهای فناوری ناشناخته است. آنها تا کنون بیشتر از محافظت و مصونیت برخوردار بوده اند و بدون نظارت بالادستی اجازه رشد داشته اند.

انکیلر بیان داشت “كاملاً واضح است كه وقتی آنها با مقررات روبرو می شوند ، فنآوری بزرگ چندان توانایی برای مدیریت آن ندارد.”

مانع نهایی از دیدگاه انکیلر برای ورود به صنعت بیمه اعتماد مشتریان است. برنده شدن این مدل در آینده بازار بیمه با این فرض است که فناوری های بزرگ و استارتاپ ها موفق به “اقناع توده مردم برای کنار گذاشتن شرکت های بیمه باسابقه و آغاز همکاری با یک شرکت تازه کار کم تجربه” می شوند.

انکیلر خاطرنشان می سازد که گرچه وفاداری مصرف کننده “یک قدرت اصلی برای صنعت بیمه در بین نسل خاموش (متولدین 1992 تا 1946) و بسیاری از بچه های بومر (متولدین 1946 تا 1966) است، اگر چه نشانه هایی از وفاداری در بین بچه های بومر وجود دارد ولی در بین نسل های جوان ضعیف به نظر می رسد.

وی گفت: “نسل هایی که با فناوری بزرگ شده اند اغلب بیش از شرکت های اصلی که صنعت را ساخته اند به ارائه دهندگان فناوری اعتماد می کنند.” این کار با تجربه مشتری و سرمایه گذاری در طراحی و چیدمان شروع می شود. “آنها با ساده سازی قابل توجه تجربیات پیچیده موجود، مصرف کنندگان را هدف قرار می دهند. مهمترین بخش این فرایند، این است که تجربه چگونه مشاهده و احساس می شود. “

سناریو 2

مدل دوم وی، صنعتی را توصیف می کند که بیشتر اخلالگران خود را خنثی می کند و تطابق بسیاری را در کارکنان، بقاء آن و حفظ اعتماد مشتریان می بیند. بجز چند استثنا، مهاجمان، بیمه را برای رخنه کردن بسیار پیچیده تر و سخت تر از آنچه انتظار داشتند می یابند. وی افزود: “آنها همچنین آموخته اند كه بدون مدیریت بسیار دقیق، این روش بسیار موثری برای از دست دادن سریع مقدار زیادی پول است.”

این مدل از نظر فشارهای بازار، تغییر در نگرش مصرف کننده و سایر تهدیدات شباهت زیادی به مدل اول دارد. او گفت: “اما در این حالت، صنعت بیمه تثبیت شده مسابقه را می برد و یک اکوسیستم بیمه بسیار موثر و رو به پیشرفت را ایجاد می کند.”

در این سناریو (دوم)، بسیاری از استارت آپهای جاه طلب سقوط کرده و خواهد سوخت، در حالی که برخی دیگر موفق می شوند. به همین ترتیب، برخی از شرکتهای باسابقه نخواهند توانست به اندازه کافی سریع تغییر کنند در حالی که برخی دیگر برای تغییر و قویتر از پیش شدن مدیریت خواهند شد و راهی بازارهای جدید و راه های تجارت موفق خواهند شد.

وی آشکار کرد که این سناریوی دوم همان سناریوی منتخب وریسک است که در حال تلاش برای دستیابی به آن است.

وی گفت دلایل زیادی وجود دارد که این مدل دوم می تواند درست باشد.

یکی از این دلایل، مزیت شناخت کامل صنعت، نقاط قوت و ضعف آن است.

انکیلر معتقد است نکته ای که صنعت بیمه شاید بهتر از سایرین درک می کند این است که چگونه به یک چالش پاسخ دهد – شاید به این دلیل که با فاجعه ها سر و کار دارد. او می گوید “انطباق و پاسخ سریع در خون ماست. این واکنش سریع به معنای واقعی کلمه در شیوه کسب و کار ما تعبیه شده است.”

وی به عنوان نمونه زلزله ویرانگر سال 1906 سانفرانسیسکو را ذکر می کند که لویدز لندن با پرداخت تمام خسارت ها – بیش از یک میلیارد دلار به دلار امروز – به فرصتی تبدیل کرد و تقریباً ورشکست شد. ترس از این بود که صنعت عقب نشینی کند و به دست آوردن آینده بیمه دشوارتر شود. اما صنعت چنین واکنشی نشان نداد. مدیر عامل وریسک گفت: “صنعت درعوض، روشهای جدیدی که امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد را آغاز کرد. استراتژیهای پیچیده تر برای انتقال ریسک، تجزیه و تحلیل سازه ها و مناطق، تفکیک از طریق ارائه تخفیفات بیمه ای برای تشویق توسعه ساخت و سازهای بهتر، استفاده از مدل ها و موارد دیگر.”

شاید این قدرت فروش فعلی، پیش بینی نشده ترین نتیجه آن هزینه میلیارد دلاری بیش از 100 سال پیش است. وی گفت: “شاید این اتفاق بهترین لحظه بازاریابی در تاریخ بیمه بود که مشتریان بالقوه، از یک سو ویرانی پس از زلزله و از سوی دیگر اینکه لویدز چگونه بر سر وعده های خود ماند را دیدند.” و نتیجه این شد که “تقاضا برای بیمه افزایش یافت و صنعت وارد دوره جدیدی از رشد و نوآوری شد.”

وی گفت کاری که صنعت انجام داد سازگاری موثرتر اکوسیستم بیمه، درک بهره وری و سیستم های باز و تبدیل شدن به نوع جدیدی از صنعت بیمه بود که “در فن آوری رقابت می کند و از نظر بیمه برنده است.” از اتوماسیون برای کاهش هزینه ها و افزایش رضایت مشتری استفاده می کند. این شیوه کار تجربه دیجیتالی خود را کاربر پسند می کند. سیستم هوش مصنوعی خودکار آن این امکان را به بیمه گران می دهد تا پرتفوی ها را مدیریت کرده و شرکت ها را برای پاسخگویی سریع به بازارهای جدید، فرصت ها و تهدیدها آماده سازد.

در این سناریو که مورد علاقه وریسک نیز هست، “صنعت بیمه برنده مسابقه کاهش پیچیدگی و ارائه تجربه مشتری است که باعث ایجاد وفاداری شود،” و در عین حال، با استفاده از فناوری “اعتماد دیجیتالی” ایجاد می کند.

سناریو 3

مدل سوم به جهانی اشاره می کند که شباهت زیادی به حال حاضر دارد. در این جهان چیز زیادی در صنعت تغییر نکرده، اما شتاب فناوری جدید همچنان ادامه دارد.

این سناریوی هم طرفداران خود را دارد، اگرچه آنکیلر معتقد است تعداد آنها در حال کاهش است.

این مدل نمایانگر کسانی است که تهدید به مختل شدن صنعت بیمه را کوچک می شمارند و معتقدند این ترس اغراق آمیز است آنها یادآور می شوند که این صنعت هنوز در حال گفتگو در مورد همان تهدیداتی است که 15 سال پیش مطرح شده بودند.

وی گفت: “در این مدل، معلوم می شود كه صدها سال تصفیه و تجربه هنوز استوار و برقرار است و به این راحتی قابل خدشه نیست.”

این مدل فرض می کند تغییرات ضروری همین الان در حال اتفاق افتادن است و اخلالگران دلسرد خواهند شد. طرفداران این مدل در مورد سرعت تغییر بحث می کنند، نه واقعیت تغییر و آنها معتقدند که این صنعت زمان بیشتری برای سازگاری نسبت به دو مدل اول دارد.

وی گفت: “از آنجا كه صنعت در حال تحول است، آنها پیشنهاد می كنند كه نیازی به تجدید نظر در مدلی كه صدها سال كار كرده است، وجود ندارد.”

وی گفت وریسک متعهد است که برای ساخت مدل دوم تلاش کند. و او معتقد است که بخش اعظم این سناریو در اینجا هست و بخشی از آن در راه است. همچنین، اگرچه در خصوص داده ها قدری مشکل وجود دارد ولی وی معتقد است که این مشکل در حال حل شدن است.

وی گفت:”ما در حال ساخت یک اکوسیستم بیمه ای بهتر هستیم.” “من کاملاً ایمان دارم که صنعت بیمه کنترل سرنوشت خود را در دست دارد.”