قواعد حقوقي تابعيت کشتي‌ها
منبع: موسسه حقوقی آریا
حمل و نقل دريايي از طريق کشتي‌ها مستلزم آن است که يک کشتي آب‌هاي سرزميني، آب‌هاي آزاد و مناطق دريايي مختلفي را سپري کند که در برخي از آن ها حاکميت دولت‌ها با شدت و حدت اعمال مي‌شود. در اين شرايط تشخيص مالکيت کشتي و مسايل مربوط به آن از اهميت زيادي برخوردار مي‌شود. هويت يک کشتي چگونه تعيين مي‌شود و چه تبعاتي در انتظار آن است. در ادامه به بررسي اين موضوع مي‌پردازيم.
تابعيت کشتي‌ها
در تعيين تابعيت کشتي‌ها، پرچمي که بر روي آن نصب مي‌شود، از اهميت بسياري برخوردار است. در حقيقت اين پرچم است که نشان هويت و تابعيت کشتي محسوب مي‌شود. ممکن است تاکنون بندي موسوم به “Flag state” و يا “Flag” در بارنامه‌ها نظر شما را به خود جلب کرده باشد و يا بخواهيد بدانيد که کشوري که کشتي حمل‌کننده کالاهايتان به آن تعلق دارد، چه مسئوليت‌ها و وظايفي دارد.
بر خلاف بسياري موارد مندرج در بارنامه مانند مشخصات خريدار و فروشنده و يا کالا، بند فوق اصولا مرتبط با قرارداد منعقد شده ميان خريدار و فروشنده و يا حمل‌کننده نيست و فقط تعيين‌کننده کشور متبوع کشتي است که قوانين و اصول حقوقي آن بر اعمال و رفتار افراد درون کشتي و وضعيت آن حکومت خواهد کرد.
کالا يا مسافر بارگيري و يا سوار شده بر کشتي، در ايام سفر دريايي طبيعتا بايد تحت حکومت يک نظام حقوقي باشد تا مسايل مربوط به روابط آنها نظم و روند منطقي داشته باشد. به همين دليل طبق موازين حقوق بين‌الملل، «اصل صلاحيت انحصاري کشور صاحب پرچم کشتي» براي کنترل و اداره اين روابط مورد توجه قرار مي‌گيرد.
کشور صاحب پرچم همچنين نقش حساسي را نسبت به ايمني و سلامت در دريا ايفا مي‌کند و به طور عادت اين کشور، اولين خط دفاعي در برابر عمليات مخرب کشتي عليه ايمني و تخريب محيطي محسوب مي‌شود. به عنوان مثال، اجراي مقررات راجع به خدمه کشتي، طبق کنوانسيون کار دريايي بايد توسط کشور صاحب پرچم مورد نظارت قرار گيرد که شامل استخدام، تغذيه، مراقبت‌هاي پزشکي مکان استراحت و … خدمه کشتي مي‌شود.
دیدگاه‌ها