بیمه ای محمدسعید الفتی
بیمه ایپاسخهای داده شده در تالارگفتمان
-
اعمال فرانشیز در بیمه های مسئولیت علی رغم گنجاندن واژه “میتواند” از ابداعات ناپسند در صنعت بیمه است. وقتی فعل یا ترک فعل مسئول حادثه پوشش داده میشود که ممکن است ناشی از قصور در رعایت دستورالعملهای ایمنی باشد، اعمال فرانشیز در این خصوص نقض غرض خود بیمه مسئولیت است.
-
استحضار دارید که با توجه به شرایط عمومی قرارداد بیمه مسئولیت مدنی متصدیان حمل داخلی ( آیین نامه شماره 87 )، اکثر پوشش هایی که در بیمه نامه باربری داخلی مشمول این آیین نامه می شود. بنابراین صاحب محموله باید بر اساس بند 8 ماده 2 باید صاحب محموله ارزش واقعی را اظهار کند و در بارنامه درج شود و همچنین مطمئن شود که استثنائات ماده 10 که قابل خریداری است در قرارداد بیمه متصدی حمل مورد نظر پوشش داده شده است یا خیر. بنابراین توجیه صاحب محموله برای خرید بیمه باربری داخلی که ممکن است پوشش های محدودی هم داشته باشد کار ساده ای نیست مگر اینکه نوع محموله به ترتیبی باشد که شرایط آیین نامه مذکور کفایت لازم را نداشته باشد و ضمنا بیمهگر هم بپذیرد که شرایط غیر معمول در بیمه باربری را بپذیرد. نکته دیگر در قرارداد بیمه مسئولیت متصدی حمل شرط این است که بیمه گذار(متصدی حمل) تمام حمل های خود را بیمه کند و معمولا متصدی حمل هم حق بیمه را از صاحب محموله دریافت می کند و صاحب کالا هم حاضر به پرداخت دو حق بیمه نیست.
-
همکاران گرامی در این مورد نیز اجازه می خواهم شما را به مطالعه موضوع «چه ایرادی دارد که بیمه گر مسئولیت دیه بانوان را کامل پرداخت کند؟ » که مدت ها قبل در بخش انجمن مباحث عمومی بیمه نوشتم، دعوت کنم. در جایی که به موجب ماده 10 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه آمده است «بیمه گر مکلف است در ایفاء تعهدات مندرج در این قانون خسارت وارده به زیان دیدگان را بدون لحاظ جنسیت و دین تا سقف تعهدات بیمه نامه پرداخت کند. مراجع قضائی موظفند در انشای حکم پرداخت دیه، مبلغ مازاد بر دیه موضوع این ماده را به عنوان بیمه حوادث درج کنند. و نوع بیمه هم اجباری است ،در بیمه های مسئولیت که اختیاری هم است ، چرا بیمه گران نتوانند دیه بانوان را برابر با مردان پرداخت کنند به ويژه اینکه حق بیمه را بر اساس دیه کامل مردان محاسبه می کنند؟
-
این پاسخ 2 سال، 6 ماه پیش توسط
روابط عمومی شاب ویرایش شد.
-
این پاسخ 2 سال، 6 ماه پیش توسط
-
جناب آقای اردستانی:
پاسخ به پرسش جنابعالی بدون دانستن جزییات مشکل است.
در صورتی که در زمان حادثه بیمه نامه معتبری وجود داشته باشد و نام بیمه گذار در بیمه نامه، شرکت متبوع مدیر عامل قبلی نوشته شده باشد، از آنجاییکه در مورد اشخاص حقوقی مسؤولیت کیفری متوجه بالاترین مقام اجرایی شرکت یعنی مدیر عامل است؛ لذا با وجود رأی دادگاه خسارت قابل پرداخت است.
-
همانطور که جناب آقای عظیمی مطرح فرمودند، رجوع بیمه گر به بیمه گذار مسؤول خسارت موضوعیت ندارد چرا که در اساس، قرارداد بیمه مسؤولیت(بیمه نامه) به مناسبت جبران خسارت ناشی از مسؤولیتی که برای بیمه گذار ایجاد شده منعقد شده است، بنابراین مفهوم ماده 30 قانون بیمه را نباید فقط رجوع به بیمه گذار تلقی و تفسیر کرد. علی رغم این مطلب، حتی در مواردی هم قوانین اجازه رجوع به بیمه گذار یا استفاده کننده از بیمه را به بیمه گر می دهد: مثلاً در ماده 14 قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث (با وجود اینکه عنوان بیمه مسؤولیت ندارد ولی در واقع بیمه مسؤولیت است). اما در مواردی که بیمه گذار مسؤول واقع می شود ولی مقصر نیست و ناچار به جبران خسارت است، بیمه گر می تواند به قائم مقامی بیمه گذار به مقصر حادثه رجوع کند. مصداق آن در بیمه مسؤولیت متصدیان حمل و نقل است در صورتی که طرف دیگری غیر از راننده بیمه گذار مقصر حادثه باشد (ماده 14 شرایط عمومی قرارداد بیمه مسؤولیت مدنی متصدیان حمل و نقل – آیین نامه شماره 87).
-
در مورد تجهیزات آزمایشگاهی بیمه آتش سوزی و خطرهای تبعی مناسب است. البته بیمه شکست ماشین آلات هم شاید بتوان به آن افزود که البته مستلزم بازدید از دستگاهها و نحوه تعمیر و نگهداری آنها است و بررسی دقیق آنها توسط متخصص منتخب بیمه گر است.
-
سلام . مواردی را که صورت ریز اصلاح شده جدید مناسب به نظر میرسد. پیشنهاد می کنم مقاله زیر را مطالعه بفرمایید به ويژه در مورد اینکه بیمه نامه CECR ی که در نظر دارید بر مبنای تمام خطر است یا خطرهای مشخص؟
-
نوشتن این واژه با «ذ » یا «ز » ارزش افزوده ای برای بیمه ایجاد نمی کند که بر سر آن مشاجره کرد که کدام غلط است یا صحیح!
-
با استدلال شما در ارتباط با مفاد تبصره 1 ماده 66 و کلوز بیمه ای موافقم.
بحث من جدای موضوع مستمری و مفاد کلوز است . استحضار دارید عرضه بیمه مسئولیت در واقع به منظور جبران کاهش دارایی یا بدهی است که ناخواسته (غیر موارد عمد) متوجه بیمه گذار می شود و در این بین زیان مالی وارد به زیاندیده نیز جبران می شود.
معادل ده سال مستمری و غرامت مقطوع ماهیت یکسانی دارند؛ یعنی به هر حال در هر دو مورد بدهی ای است که برای بیمه گذار(بیمه شده = شخصی که مسئولیت او بیمه شده ) ایجاد شده است . حال چرا مستمری را پوشش می دهیم ولی غرامت مقطوع را خیر؟ آیا دلیل بیمه گری دارد (نه از منظر تأمین اجتماعی و کلوز ابداعی)؟
ارادتمندم.
-
دوست عزیز جناب آقای عظیمی با عرض سلام و احترام:
مطالب قبلی و توضیحی که فرمودید و اینکه منظور از مستمری در تبصره 1 ماده 66 از بابت از کارافتادگی جزیی یا کامل ، قانع کننده است. سپاسگزارم. اما پرسش این است : حال که بیمه گران سخاوتمندانه تبصره 1 را پذبرفته اند چرا غرامت مقطوع را نمی پذیرند ؟ جدای از موضوع کلوز ! استدلال برای پذیرش تبصره 1 و عدم پذیرش غرامت مقطوع چیست؟ مشارکت اعضای محترم شاب در این بحث موجب امتنان است.
-
جناب آقای عظیمی گرامی با عرض سلام و ارادت.
بنظرم در مورد عدم جبران پرداخت غرامت مقطوع نقص عضو با توجه به دو مطلب زیر جای تردید وجود دارد:
1- سازمان تأمین اجتماعی فقط به بیمه شدگانی که به علت حادثه ناشی از کار، طبق تشخیص کمیسیون پزشکی، بین 10 تا33 درصد کارایی خود را از دست داده باشند، غرامت نقص عضو مقطوع پرداخت می کند.
2- در تعاریف ماده 2 قانون تأمین اجتماعی (بند 16) « مستمری عبارت از وجهی است که طبق شرایط مقرر در این قانون به منظور جبران قطع تمام یا قسمتی از درآمد به بیمه شده و در صورت فوت او برای تأمین معیشت بازماندگان وی به آنان پرداخت میشود.» و در بند 17 «غرامت مقطوع نقص عضو مبلغی است که به طور یکجا برای جبران نقص عضو یا جبران تقلیل درآمد بیمه شده به شخص او داده میشود.»
در نتیجه از تعریف مستمری در بند 16 ماده 2 می توان استنباط کرد که منظور از مستمری قطع تمام درآمد نیست. نکته دیگر اینکه بیمه گران یا نباید می پذیرفتند که تبصره 1 ماده 66 را پوشش دهند و اگر پذیرفته اند باید تمام و کمال بپذیرند و البته جرائم مشمول جبران از محل بیمه نامه نیست.
-
همکاران گرامی درود بر شما. بحث های جالبی در این خصوص در گرفته است. اما ببینیم در جایگاه بیمه گری چگونه باید رفتار کرد:
1- « حسن نیت » از اصول مهم کار بیمه گری است که « حد اعلا » هم به آن اضافه می کنند. این اصل حاکم بر رفتار هر دو طرف است یعنی بیمه گر و بیمه گذار. بنابراین فرض بر این است که هر دو طرف صادقانه با یکدیگر رفتار می کنند یا به عبارتی اصل بر « برائت» است مگر اینکه خلافش ثابت شود. مد نظر قرار دادن این موضوع از سوی بیمه گر در رسیدگی به خسارت بسیار مهم است.
2- باید توجه کرد که آیا اشتباه در ثبت وزن بار، موجب تضییع حقوق بیمه گر شده است؟ در مساله ای که جناب اقای بسطامی مطرح کرده اند، پاسخ منفی است. چون اگر وزن بار به درستی نوشته می شد تعهد بیمه گر همان بود.
3- موضوع دیگر مربوط به نحوه محاسبه حق بیمه یا بهتر بگوییم نحوه تعیین حق بیمه است که در آیین نامه ارزش کالا مبنای محاسبه حق بیمه است. بنابراین در اینجا منظور کردن وزن در محاسبه موضوعیتی ندارد. بند 5 ماده 6 آیین نامه شماره 87 وظیفه بیمه گذار درج « ارزش محموله و ميزان حق بيمه » در بارنامه است.
4- نکته قابل توجه دیگر سیر تحول این بیمه به لحاظ آیین نامه های مصوب است. در ابتدا (آیین نامه 39) مبلغ کرایه حمل ملاک محاسبه حق بیمه بود و تعیین ارزش کالا مبتنی بر مستندات بود. این رویه چون به زیان بیمه گران بود در آیین نامه های بعدی ( 52 و 87) ارزش کالا ملاک محاسبه حق بیمه قرار گرفت.
5- اما خارج از موضوع این بحث، در مورد جبران خسارت ناشی از خطای سهوی مدیران و کارکنان بیمه نامهای با عنوان Directors and Officers Liabilityمرسوم است.
-
البته مطلبی را که جناب آقای عظیمی مطرح فرموده اند در حد یک پژوهش است و نیازمند مطالعه ، صرف وقت وهزینه. شاید در اینجا به همین مختصر بتوان بسنده کرد که:
1- گویا تعریف واحدی از خسارت معنوی موجود نیست و حقوق دانان تعاریف مختلفی مطرح کرده اند. از جمله اینکه خسارت معنوی در مورد شخص حقیقی عبارت است از لطمه روحی و روانی ناشی از صدمه جسمی که به او وارد شده یا لطمه روحی و روانی که ناشی از صدمه جسمی نباشد مثل تجدید چاپ کتاب بدون اجازه مؤلف، افترا یا افشای سوابق پزشکی و غیره. در مورد اشخاص حقوقی می شود خسارت معنوی را سوء استفاده رقبا از نام ، برند و یا محصول یک شرکت تلقی نمود. حتی در مورد خسارت معنوی، برخی عدم النفع هم مشمول خسارت معنوی می دانند.
2- حقوق دانان معتقدند که خسارت معنوی در قوانین ایران به نوعی پذیرفته شده است و به اصل ۱۷۱ قانون اساسی و مواد ۱ و ۲ و ۹ و ۱۰ قانون مسئولیت مدنی و ماده ۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری و تبصره ۱ آن و قانون مجازات اسلامی استناد می کنند.
3- در مورد اینکه مراجع قضایی چه موضعی در خصوص خسارت معنوی دارند، انگار آرای مختلفی وجود دارد که قابل جستجو از طریق اینترنت هم هست.
4- اینکه در بیمه های مسئولیت در ایران جبران خسارت معنوی بیمه می شوند به صراحت نمی توان پاسخ داد و شاید با احتیاط باید پاسخ منفی داد. در هر حال بیمه فقط آن بخش از خسارت معنوی را می تواند جبران کند که جنبه مادی و قابل تقویم به ریال باشد. به علاوه اینکه موضوع بیمه باید به دقت تعریف شود و تعیین حق بیمه هم از مباحث بسیار مهم آن است.
امید که همراهان علاقمند در شاب دانسته های بیشتری بر این پرسش جناب اقای عظیمی بیافزیند.
-
پیشنهاد می شود که در تعریف عبارت «به دستور بیمه گذار» به ترتیب زیر اضافه شود:
مسئولیت بیمه گزار در قبال شخص عوامل اجرایی تحت پوشش می باشد؛ عوامل اجرایی به تمامی افرادی اطلاق می شود که به دستور بیمه گذار در فرآیندهای اجرای پروژه برای تمام حوزه های کاری ، شرح وظایف و رویه های انجام کارها به منظور تحقق اهداف نهایی پروژه فعالیت می نمایند.
-
صاحب کالا به یقین مبلغ 305 میلیون تومان را از متصدی حمل و به تبع آن متصدی حمل نیز همان مبلغ را از بیمه گر مطالبه می کند چون حق بیمه را به میزان همان 305 میلیون تومان به بیمه گر پرداخت کرده است. به علاوه صاحب کالا برای اثبات ادعای خود مدارک مستدل محکمه پسند در اختیار دارد (حواله بارگیری و سند رسمی فروشنده) و متصدی حمل هم به اشتباه خود اذعان دارد. بنابراین بیمه گر باید همان 305 میلیون تومان را پرداخت کند.
-
اگر حق بیمه بابت جمع ارزش محموله و مالیات بر ارزش افزوده پرداخت شده باشد، خسارت هم با احتساب هر دو قابل پرداخت است..
-
سلام جناب آقای شیروانی. اظهار نظر در مورد نوع بیمه بدون داشتن اطلاعات کافی از وضعیت ریسک آسان نیست هم در مورد شکست ماشین آلات و هم تمام خطر تجهیزات الکترونیک و با احتیاط اضافه کنم در مورد بیمه نامه های کمتر مرسوم CECR یا تمام خطر تجهیزات الکترونیک. بنابراین تهیه گزارش بازدید میدانی و بررسی مدارک تجهیزات بسیار اهمیت دارد. فهرستی که پیوست کرده اید عمدتاً ابزار دقیق هستند و شاید هم پرتابل (قابل حمل) و به علاوه تشخیص عیوب آنها برای بیمه گر ساده نیست. معمولاً در هر دو مورد هم اقلام باید به ارزش نو بیمه شوند و با توجه به شرایط تورمی حق بیمه آن قابل توجه خواهد بود. معمولاً بیمه گذاران با شنیدن نوع بیمة تمام خطر اینگونه تصور می کنند که هر خطری تحت پوشش است و به استثنائات توجه نمی کنند علی رغم اینکه در مقدمه بیمه نامه های تمام خطر اول استثنائات نوشته می شود. گاهی با بررسی وضعیت و پیشینه خسارتی بیمه گذار، پیشنهاد بیمه های مرسوم به صلاح باشد و البته دیدگاهم در این خصوص محافظه کارانه است. موفق باشید.
-
اختیار دارید جناب آقای عظیمی بزرگوار. بی تعارف خودم را محصلی بیش نمی دانم. ارادتمندم.
