• فرهاد عظیمی

    عضو
    11 آبان 1399 در 8:41 قبل از ظهر

    سپاس از این همه دقت و تذکر به جای شما. اما پاسخ موارد مطرح شده:

    1- دوره در آینده نزدیک در همین سایت بارگذاری خواهد شد و به محض بارگذاری اطلاع رسانی خواهم کرد.

    2-اشتباهی در پاسخ من بود و آن اینکه من در زمان پاسخ دادن استثنای نداشتن گواهینامه که در بیمه نامه بدنه هست را با بیمه نامه ثالث اشتباه کردم ولی با این حال استدلال همان است. زیرا کافی است در پاسخ بالا هرجا از کلمه استثنا استفاده شده به حق بازیافت (یعنی اینکه بیمه گر می تونه بازیافت کنه) تعبیر کنیم. عینا بند آخر رو با این تغییر تکرار می کنم ببینید

    «اگر کمی به حق بازیافت بند پ ماده 15 نگاه کنیم به نظر می رسه این بند مربوط به مواردی باشه که حادثه در حین رانندگی اتفاق بیفته. به صورت مسئله که دقت کنیم می بینیم خودرو در حال پارک بوده نه در حال حرکت. ان کسی که ما بهش می گیم راننده می تونه بگه من راننده نبودم فقط پشت فرمون نشسته بودم و راننده رفته بود مثلاً چیزی بخره و برگرده. ادعایی که حداقل برای اکثر ما ها قابل قبوله. به نظر شما باز هم چنین موردی روباید مشمول حق بازیافت دونست؟»

    و همین باعث شد که در ادامه تمام تلاشم برای توضیح دادن استثناء باشد. پس اگر بخواهیم ادامه بحث رو داشته باشیم باید گفت :

    1-این قانون یه جورایی میگه هر حادثه ای که پای وسیله نقلیه وسط باشه حادثه مشمول بیمه هست. پس چون منشاء متصاعد شدن گاز خودرو بوده پس حادثه مشمول این قانون. یعنی تا اینجا خسارت قابل پرداخته.

    2- حق بازیافت ناشی از بند پ ماده 15 مربوط به مواردیه که نداشتن گواهی نامه موثر در حادثه باشه نه در چنین حالتی.

    اما در خصوص نکته آخر که گفتین «کارشناس رسمی دادگستری مالک (راننده) رو مقصر دونسته» ایا صرف مقصر دانستن راننده به این معنی است که خسارت از وی قابل بازیافت است؟ تقریبا در همه موارد راننده مقصر شناخته می شود. یکبار به خاطر عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه. یکبار به خاطر تخطی از سرعت مجاز. یکبار به خاطر استفاده از خودروی دارای نقص فنی و … پس صرف مقصر شناخته شدن راننده دلیل اثبات این مدعا نیست. نظر شما چیست؟