[مصطفی ملکی]

سلام وقت بخیر

همکاری بیمه گر و خودروساز در کشورهای پیشرفته وجود داشته و به نفع هردو طرف میباشد. به عنوان مثال شما اگر شما خودروی تویوتای خود را نزد شرکتی بیمه کنید آن شرکت به شرط مراجعه شما در هنگام حادثه به نمایندگی مجاز تویوتا به شما تخفیف میدهد . این ارتباط دارای مزایای زیر خواهد بود:

1- بیمه گر اطمینان پیدا میکند که خودروی زیاندیده قطعات اصلی و خدمات با کیفیت دریافت کرده و از جهت ایمنی میتواند شبیه قبل از حادثه باشد . این امر به کاهش ریسک بیمه گر کمک مینماید.

2- نام بیمه گر در کنار برندهای معتبر خودرویی قرار گرفته و به بازاریابی آن کمک میکند.

3- به دلیل همکاری مستمر ،هزینه قطعات و خدمات از سوی خودرو ساز برای ارائه به بیمه گر با تخفیف همراه خواهد بود.

4- با توجه به گستردگی شبکه نمایندگی خودروساز، بیمه گر میتواند در کلیه نقاط از خدمات تعمیرگاههای مجاز استفاده نموده و الزامی به تاسیس شعبه یا اعزام کارشناس نخواهد داشت..

حال فرض کنید این همکاری مثلا بین ایران خودرو و یک شرکت ایرانی صورت پذیرد .

در بحث پوشش گارانتی هم این موارد صدق میکند اگر چه به دلیل قطعی بودن مراجعه دارنده خودرو بابت بخشی از خدمات نظیر تعویض روغن و سرویس دوره ای،ارزیابی وقوع ریسک چندان مورد نیاز نخواهد بود اما همانطور که در بالا اشاره شد خدمات و قطعات با کیفیت و اطمینان از انجام صحیح آنها قطعا به کاهش ریسک و ضریب خسارت کمک خواهد کرد.

اما در کشور ما مشکلاتی هم وجود دارد. متاسفانه نظارت کافی و مستمر بر خدمات نمایندگان مجاز وجود ندارد و در بسیاری از موارد به ویژه در بحرانهای اقتصادی کیفیت بسیاری از قطعات دارای برچسب اصل هم محل شک و تردید بوده و گاهی اوقات پایین تر از قطعات متفرقه میباشد .

به نظر من،پس از رسیدن به آرامش و پایداری اقتصاد میتوان به صورت جدی در این زمینه بررسی و همفکری نمود و به راه حلهای مناسب برای ایجاد این همکاریها دست پیدا کرد.