• فرهاد عظیمی

    عضو
    11 مرداد 1400 در 5:14 بعد از ظهر

    خانم حیرانی ممنون از شما بابت مشارکتتان در این گفتمان و پاسخی که دادید. با در نظر گرفتن توضیحات سرکارعالی حالا سوال دوم؛ چرا بیمه گر به جای آن روش از این روش استفاده نمی کنند:

    متقاضی گرامی لطفا متناسب با شرایط فعالیت خود به یکی از دو گزینه الف یا ب پاسخ دهید:

    الف: اگر تعداد کارکنان ثابت است؛ تعداد کارکنان ثابت ……… نفر

    ب: اگر تعداد کارکنان ثابت نیست؛ تعداد کارکنان: حداقل ……. نفر و حداکثر ….. نفر.

    در حالتی که تعداد کارکنان ثابت باشد بیمه گذار اعلام می کند مثلاً 20 نفر. بدیهی است بیمه گر حق بیمه را با بیست نفر محاسبه می کند. در طول مدت اعتبار بیمه نامه ها اگر تعداد کم یا زیاد شد با صدور الحاقیه تغییرات اعمال می شود و در زمان خسارت هم بیمه گر تعداد واقعی را با تعداد اعلامی مقایسه و در صورت نیاز قاعده نسبی می زند.

    در حالتی که تعداد کارکنان متغیر باشد بیمه گذار اعلام می کند مثلاً حداقل 15 و حداکثر 25 نفر. در این حالت بیمه گر در زمان محاسبه حق بیمه، میانگین آن یعنی بیست را به عنوان ضریب نیروی کار در نظر می گیرد و در طول مدت بیمه نامه هم اگر نیاز به صدور الحاقیه باشد تغییرات اعمال می شود. اگر هم خسارتی اعلام شود بیمه گر باید بررسی کند که آیا تعداد حداقل و حداکثر اعلامی از سوی بیمه گذار درست بوده یا نه. یعنی ایا واقعا بیمه گذار حداقل نیروی کارش 15 تا بوده یا هیچ وقت کمتر از بیست نفر نبوده است. و آیا واقعاً حداکثر نیروی کار وی هیچ وقت بیشتر از 25 تا نبوده است؟ چنانچه پاسخ مثبت باشد خسارت بدون اعمال قاعده نسبی پرداخت می شود ولی اگر منفی باشد باید قاعده نسبی اعمال گردد.