-
در تأیید نظر سرکار خانم نجابتی، دو ماده قانونی مشابه را بررسی می کنیم:
الف ) ماده 49 – قانون بيمههای اجتماعی کارگران – مصوب 21 ارديبهشت ماه1339:
در صورتی که ثابت شود که وقوع حادثه یا بیماری مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشت و حفاظت فنی یا احتیاطات لازم ازطرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان مکلف است هزینههای مربوط به معالجات و غرامات و مستمری ها و غیره را پرداخته و از کارفرما مطالبه و وصول نماید. همچنین در صورتی که وقوع حادثه ناشی از خطای شخص ثالثی باشد سازمان کمک های مقرر در این قانون را درباره بیمه شده انجام داده شخص ثالث راتعقیب و هزینههای مربوطه را از او وصول خواهد نمود.ب ) ماده 66 – قانون بیمه تامین اجتماعی- مصوب 1354 (جایگزین قانون 1339)
درصورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان هزینه ها را مربوط به معالجه و غرامت و مستمری ها و غیره را پرداخت و طبق ماده 50 این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد شد.تبصره 1- مقصر می تواند با پرداخت 10 سال مستمری موضوع این ماده به سازمان از این بابت بری الضمه شود .
تبصره 2- هرگاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به بیمه شخص ثالث باشد ، در صورت وقوع حادثه سازمان شخصاً کمک های مقرر در
این قانون را نسبت به بیمه شده انجام خواهد داد و شرکت های بیمه موظف به پرداخت خسارت در حدود تعهدات به سازمان هستند.همانگونه که ملاحظه می فرمایید مقدمه هر دو ماده قانونی یکسان است؛ اما در ماده 66 صراحت رجوع به شخص ثالث مشاهده نمی شود. آیا برداشت این گونه است که سازمان تأمین اجتماعی به موجب مفاد ماده 66 نمی تواند به شخصی غیر از کارفرما مراجعه کند؟ حقوق دانان پاسخ می دهند وقتی سازمان تأمین اجتماعی می تواند به کارفرمایی که حتی حق بیمه هم پرداخت کرده مراجعه کند پس حتماً می تواند به سایر اشخاص مسئول مراجعه کند. به علاوه در تبصره 2 ماده 66 امکان رجوع به بیمه گر شخص مسئول وجود دارد و باید در نظر داشت که مراجعه به شخص مسئول که همان بیمه گذار است بر مراجعه به بیمه گر او اولویت دارد چون مسئولیت بیمه گر تابع مسئولیت بیمه گذار است.