[امیر مصطفوی]

جناب رستمیان همکار عزیز و محترم سلام من حقوق را خوانده و بیمه رو کار کردم از فرمایشات عزیزان خیلی استفاده کردم و به دلایل زیر نظرم بر پرداخت خسارت است:

۱. مسئولیت مد نظر در قوانین و مقررات بیمه حقوقی است نه کیفری مثال راننده ای که نقض مقررات رانندگی کرده جنبه عمومی اش را در زندان، جریمه و … میگذراند اما حقوقی را بیمه گر جبران میکند در بیمه های مسئولیت هم در اکثر موارد جرمی اتفاق نیفتاده پس مشکلی نیست در پرداخت خسارت اما حتی اگر جرمی بنام بکارگیری نیروی کار غیرمجاز باز هم رافع مسئولیت کارفرما و به تبع آن بیمه گر نخواهد بود مثلا سوار کردن یه تبعه خارجی که بدون پاسپورت و ویزا وارد ایران شده و اتفاقا تصادف میکند ایا میتوان راننده را مبرا از مسئولیت کیفری دانست؟

۲. قانون بیمه را نمیتوان ارتباط به سایر قوانین داد و نتیجه گرفت چون بیمه زیر مجموعه توافقات اشخاص و حقوق خصوصی هست و در زمره عقود غیرمعین و ایضا ماده ۱۰ قانون مدنی اما قانون کار زیر مجموعه حقوق عمومی و قواعد آمره غیر قابل توافق یعنی ما نمیتوانیم همیشه نظم عمومی را در قراردادها بررسی کنیم چون اصل بر صحت عقود و براعت طرفین هست مگر خلافش در محکمه ثابت بشه پس کارفرمایی که کارگری رو استخدام میکنه نمیره از تمام سازمانهای مرتبط مثل تامین اجتماعی مالیات شهرداری اطلاعات و منجمله بیمه های بازرگانی استعلام بگیره و اگه ارگانها تایید کردن با اون قرارداد ببنده

۳. ماهیت عقد بیمه حمایتی و اجتماعی هست تا کیفری و مجازات کارفرما و کارگر چون در بالا دلتیلش ذکر شد حتی در جاهایی مثل ماده ۲۶ قانون تخلفات رانندگی میبینیم که حتی در فرض عدم مسئولیت مسبب حادثه باز هم بیمه گر مسئول پرداخت هست البته من این ماده رو از باب تمثیل اوردم والا من کلا قبولش ندارم

۴. دامنه نظم عمومی و اخلاق حسنه و شرع از جمله قانون کار بسیار وسیع هست و اگه بخوایم با استناد به اونها کار کنیم هیچ قراردادی بسته نمیشه چون نمیدونیم با ماشینی که اجاره میدیم قراره مشروب حمل بشه یا مسافر غیرمجاز و یا کارگری که استخدام میشه فراری از زندان هست یا افغانی و یا تروریست ما اگر بتوانیم سونیت قضایی و یا خلاف اصل حسن نیت بیمه ایش رو ثابت کنیم شاید دلیلی بر محکومیت کارفرما باشه که تازه بازم خسارت باید پرداخت بشه بعدا ازش ریکاوری بشه که تمام مراحل اثبات هم کار قاضی هست نه بیمه گر

۶. حتی در همون قوانین امره هم در محکمه قضات تفسیر به نفع متهم میکنن تا مکاتب جدید حقوق کیفری مثل دفاع اجتماعی محقق بشه که در اصطلاح میگن تفسیر مضیق حالا اون خشونتی که عرف از دادگاه انتظار داره قاضی با رافت داره تفسیر میکنه آیا مای بیمه گر حق داریم کاسه داغتر از آش بشیم و بخواهیم با ندادن خسارت کارفرمارو تنبیه بکنیم و به استناد کدوم قانون؟