-
با سلام و احترام
ضمن تشکر از مبحث مطرح شده، پیش از بررسی مناسب به نظر می رسد که تعدادی از مفاهیم و اصطلاحات در این ارتباط تحلیل و در نهایت با ارائه مثال عددی مفاهیم توصیف شده به کار گرفته شود. مفاهیم Franchise، Deductible وExcess عباراتی هستند که در اکثر متون بین المللی بیمه و بیمه نامه های خارجی رویت می شود که استفاده متفاوت هر یک، بیانگر کاربرد مجزای آن عبارت است.
1-Franchise:
این عبارت در بیمه نامه های در ارتباط با افراد و زندگی مانند بیمه های درمان و … دیده می شود. مطابق تعریف عبارت است از سهم بیمه گذار در هر خسارت که بیمه گر تعهدی برای خسارت های کمتر از آن را ندارد ولی اگر خسارت مازاد بر این مبلغ شود، بیمه گذار محق دریافت کل مبلغ خواهد بود.
مثال) در بیمه نامه درمان فردی برای عبارت Franchise مبلغ 250 دلار قید شده است. این شخص سه مرتبه در طول مدت اعتبار بیمه نامه خود به دندان پزشکی مراجعه می نماید و سوابق هزینه های وی به این صورت است که نوبت اول 100 دلار، نوبت دوم 251 دلار و نوبت سوم 300 دلار است. تحت این شرایط تعهد بیمه گر به شرح زیر است:
نوبت اول: مبلغ خسارت کمتر از Franchise می باشد و غیر قابل پرداخت است لذا کل هزینه بر عهده بیمه گذار خواهد بود و بیمه گر سهمی در این خسارت نخواهد داشت.
نوبت دوم: مبلغ خسارت بیشتر از مقدار مشخص شده است لذا قابل پرداخت است. مطابق تعریف، بیمه گر موظف است 251 دلار به بیمه گذار پرداخت نماید و بیمه گذار هیچ سهمی در این خسارت ندارد.
نوبت سوم: مشابه نوبت دوم بیمه گذار واجد شرایط دریافت کل مبلغ 300 دلار است.
2- Excess و Deductible:
دو عبارت فوق ماهیتا مشابه ولی در کاربرد اندکی متفاوت هستند و هر دو در بیمه نامه های مربوط به اموال دیده می شوند. عبارت Excess تحت عنوان تعهد بیمه گر مازاد بر یک مقدار مشخص، و عبارت Deductible به معنی کسورات بیمه گر از کل مبلغ خسارت قابل پرداخت است به عبارت دیگر دو لبه یک شمشیر هستند. از نظر کاربرد، در بیمه نامه های اموال با سرمایه های محدود از عبارت Excess استفاده می شود، در حالی که در بیمه نامه های با سرمایه های بالا از Deduct استفاده می شود. توضیح آنکه این دو می توانند جایگزین یکدیگر باشند ولی مرسوم تر آن است که اصول فوق رعایت شود.
مثال) در بیمه نامه شرکت ABC، عبارت Deduct/Excess (تابعی از سرمایه) 000ر750 دلار قید شده است و سوابق خسارت به این صورت است که در خسارت اول 000ر500 دلار ، در خسارت دوم 001ر750 دلار و خسارت سوم 000ر900 دلار ثبت شده است لذا تعهد بیمه گر در این خسارات به شرح زیر است:
خسارت اول: کمتر از مبلغ مشخص شده است در نتیجه سهم بیمه گر در جبران خسارت صفر است.
خسارت دوم: خسارت بیشتر از مبلغ است لذا بیمه گر موظف به پرداخت خسارت به میزان یک دلار است.
خسارت سوم : مانند حالت دوم بیمه گر موظف به پرداخت 000ر150 دلار (000ر150= 000ر750-000ر900) است.
نتیجه: اگر در بیمه نامه عبارات Excess یا Deductible قید شود آنگاه همواره مبلغ 000ر750 دلار در خسارت های قابل پرداخت، سهم بیمه گذار خواهد بود(لازم به ذکر است که این سهم بیمه گذار در بیمه های اموال مربوط به بحث Due Diligence است حال آنکه که در بیمه های life این موضوع متفاوت است و جان آدمی همواره شیرین و عزیز است.)
با تشکر مجدد، لطفا برای مقایسه بیشتر همچنین به مبحث لینک زیر مراجعه فرمایید.
فرانشیز ایرانی تعهدات بیمه گران را در پرداخت خسارت افزایش می دهد یا کاهش؟