[فرهاد عظیمی]

دوستان عزیز سلام

مجددا از همه شما بابت اطلاعات خیلی مفیدی که دادید سپاسگزارم.

پیشنهادم برای تدوین روشی برای تعیین نرخ حق بیمه بیمه شخص ثالث وسایل نقلیه ریلی این است که برای سهولیت تعیین نرخ حق بیمه قطار در گام اول قطارها را به دو دسته تقسیم کنیم:

• قطار مسافربر

• قطار باربر

بعد از آنجا که نرخ اتوبوس و تریلر در تعرفه های ابلاغی شورای عالی بیمه تعیین شده، هر قطار مسافربر را به صورت اتوبوس های متصل به هم در نظر بگیریم و همین طور هر قطار باربر را هم کامیون یا تریلرهای متصل به هم.

برای نمونه یک قطار مسافربری با یک لوکوموتیو و هشت واگن را ما یک کشنده بیش از بیست تن و هشت اتوبوس با ظرفیت 44 نفر (بر اساس تعرفه وسایل نقلیه زمینی موجود) در نظر بگیریم. بعد با مقایسه ریسک قطار با اتوبوس و تریلر، نرخ تعیین شده توسط شورای عالی بیمه برای وسایل نقلیه موتوری زمینی را تعدیل (کم و زیاد) کنیم تا به یک نرخ برای قطار برسیم. مثلا”

1. ابتدا نرخ لوکوموتیو را برابر نرخ بارکش بیش از بیست تن یعنی 0.925% و هر واگن را برابر نرخ اتوبوس 44 نفره یعنی 2.352% در نظر بگیریم.

2. از آنجا که قطار در همه جا تردد ندارد نرخ آن پنجاه درصد کاهش یابد. یعنی 0.453% برای لوکو و 1.176% برای واگن.

3. از آنجا که در صورت تصادف ریلی احتمال برخورد واگن ها با یکدیگر و افزایش میزان تلفات بیشتر از تصادف خودرویی است، مثلاً 25% به نرخ ها افزوده شود.

4. به همین طریق نرخ اولیه تعدیل و در نهایت به یک نرخ نهایی برسیم.

5. سپس با توجه به تفاوت قطارها با یکدیگر، همانند تعرفه خودرویی اضافه نرخ یا کاهش نرخ در نظر بگیریم. مثلا در تعرفه خودرویی برای بارکش حمل کننده مواد منفجره 50% اضافه نرخ و برای حمل کننده مواد سوختی 25% ، برای وسایل نقلیه سواری درون شهری 10 و برون شهری 20 درصد اضافه نرخ داریم. در اینجا هم می توان با توجه به تفاوت قطارها اضافه و یا کاهش نرخ لحاظ کرد. برخی از موارد کاهش یا اضافه نرخ در قطارها می تواند به شرح زیر باشد:

5.1. قطارهای درون شهری (مترو) 50% تخفیف

5.2. قطارهای برقی و سریع السیر 20% تخفیف

5.3. قطارهای حمل مواد منفجره 50% اضافه نرخ

5.4. قطارهای حمل مواد سوختی نفتی و گازی 25% اضافه نرخ

پس از تعیین نرخ به روش فوق تبصره ای به شرح زیر در مصوبه شورای عالی بیمه درج گردد:

تبصره: کلیه دارندگان وسایل نقلیه ریلی موظفند برای تک تک واگن ها و لوکوموتیو های خود بیمه نامه مستقل خریداری نمایند.

مزایای این روش:

1. این روش با واحد شمارش قطار ها که واگن می باشد همخوانی دارد

2. سهولت تعیین نرخ با توجه به الگو قراردادن اتوبوس و بارکش.

3. عدم برابری حق بیمه قطارها با شرایط یکسان و تعداد واگن های مختلف.

4. در این روش تعهد بیمه گر بابت هر واگن در بیرون از آن ده نفر است در حالی که اگر برای کل قطار یک بیمه نامه صادر شود تعهد بیمه گر منطقی نخواهد بود.

5. بند فوق در خصوص خسارت مالی هم صادق است مشروط به اینکه عامل حادثه صرفا یک واگن در نظر گرفته نشود بلکه کل مجموعه باشد.

ممکن است ایراد گرفته شود که مگر واگن وقتی جدا از قطار است وسیله نقلیه است که باید بیمه نامه داشته باشد که پاسخ این است که بله بر اساس بند ث قانون بیمه شخص ثالث که می گوید (ث ـ وسیله نقلیه: وسایل نقلیه موتوری زمینی و ریلی شهری و بین شهری و واگن متصل یا غیرمتصل به آن و یدک و کفی (تریلر) متصل به آنها) واگن غیر متصل هم وسیله نقلیه است می تواند به صورت مستقل بیمه نامه داشته باشد.