-
با سلام و احترام
ضمن تشکر از اینکه وقت گذاشتید و متن رو مطالعه فرمودید، به استحضار می رساند که عبارت سوم عرف بیمه گران هست و مقصود اصلی بیمه گران داخلی است، حتی اگر جملات اول و دوم نوشته شود باز هم رفتار بیمه گران بر مبنای جمله سوم هست. ولی واقعیت این هست که این سه جمله از نظر حقوقی مشابه نیستند. از جمله اول مورد حقوقی در دادگاه ها وجود ندارد چون برای این جمله مفاد جمله سوم اجرا می شود و به نفع بیمه گذار است در حالی که بیمه گران منتفع این جمله هستند(همانطور که مستحضرید بیمه گران بین المللی فرانشیز/کسورات کاملا متفاوتی دارند لذا مورد حقوقی بین المللی وجود ندارد). از نظر حقوقی استفاده از عبارت “و”، “یا” و ” و/یا” می تواند حدود تعهدات طرفین را کاملا جابجا نماید عدم استفاده از “یا” حق انتخاب را در جمله اول از بین میبرد و به عبارتی شرط اول و دوم با هم هستند.
حال این موضوع زمانی چالشی تر خواهد شد که مثلا حد تعهد یک میلیون تومان و خسارت وارده یک میلیون و پانصد هزار تومان باشد(بیمه درمان). در این حالت بیمه گران کل یک میلیون را پرداخت می نمایند و عملا فرانشیز صفر را در نظر می گیرند(حتی اگر جمله سوم برای فرانشیز قید شده باشد) چرا که اگر ۱۰٪ را در نظر گرفته شود همواره تعهد بیمه گر کمتر از یک میلیون تومان خواهد بود. کلیه این عوامل به دلیل اعمال فرانشیز جدای از مفهوم واقعی آن است و به نحوی جنرال که یک برند بین المللی است در ایران اجنرال شده است.
هر گونه نقد به مبحث ارائه شده کاملا مورد استقبال و موجب امتنان است.
