• محمد زارعی

    عضو
    29 آذر 1399 در 11:23 قبل از ظهر

    سلام

    در نظرات ارائه شده توسط همکاران محترم، مفهوم تهاجم با توجه به نگاه فرامتنی و ارجاع به تعاریف ارائه شده در متون خارجی و همچنین شرایط عمومی رشته های مختلف بیمه ای بررسی شده و همچنین به معنای لغوی کلمه تهاجم هم پرداخته شده است. در کنار این توضیحات راهگشا، می توانیم متن آیین نامه 53 که منشاء مناقشه قرار گرفته را از منظر نقد ادبی و لغوی و با تمرکز بر محور هم نشینی کلمات هم بررسی کنیم.

    در این متن از مجموعه کلماتی که در موارد مشابه به عنوان خسارت های غیر قابل جبران در نظر گرفته می شود صرفا به چهار مورد ” جنگ، شورش، اعتصاب و یا تهاجم ” اشاره شده و دو کلمه جنگ و شورش و همنشینی کلمه تهاجم در این بافتار می تواند نقش کلیدی در دریافت مفهوم تهاجم داشته باشد. جنگ ناشی از تخاصم دو منبع قدرت و اقتدار است اما شورش، نافرمانی و سرپیچی بر علیه منبع قدرت و اقتدار است این اقتدار می تواند اقتدار پدر نسبت به فرزندان و یا اقتدار کارفرما نسبت به کارگران و یا اقتدار حکومت نسبت به مردم باشد. شورش وجهه ی مثبت و ایجابی و فعال دارد بر خلاف اعتصاب که آن هم نوعی سرپیچی از اقتدار است اما با وجهه منفی، سلبی و منفعل. نکته لازم به ذکر این است که تهاجم با همه کلمات ذکر شده در متن در پیوند است حتی اعتصاب نیز نوعی حمله به منافع کارفرما و حکومت با توسل به ترک فعل است. اما این که کلمه تهاجم پس از کلمه جنگ و یا شورش ذکر نشده می تواند واجد بار معنایی باشد. اگر تهاجم پس از کلمه جنگ ذکر شده بود چیرگی و مهابت مفهوم جنگ می توانست مفهوم تهاجم را به سمت درگیری فیزیکی شدید و گسترده سوق دهد از سوی دیگر قرار گرفتن کلمه تهاجم در مجاورت کلمه شورش نیز می توانست بار معنایی تهاجم را به شورش منحرف کند. اما همان گونه که در متن می بینیم کلمه تهاجم به طور مستقل و پس از کلمه اعتصاب که فاقد بار ایجابی است قرار گرفته لذا به نظر می رسد دامنه مفهوم تهاجم در این متن مقید به هیچ قیدی نگردیده و شاید به واسطه همین اطلاق، مقنن از ذکر سایر کلمات متداول نظیر بلوا، نزاع، انقلاب و … که متضمن نوعی تهاجم است صرف نظر کرده است.

    در کنار تفسیر ادبی و لغوی متن ، از منظر مبانی فقهی و حقوقی نیز می توان به قاعده اصالت الاطلاق استناد نمود و مقید نشدن کلمه تهاجم به هیچ گونه قیدی را حاکی از اراده مققن در خصوص شمول کلیه مصادیق تهاجم در ذیل خسارات غیرقابل جبران دانست.

    البته تفسیر عناوین در متن قانون موضوعی دیگر است و تطبیق این عناوین بر مصادیق بحثی دیگر و به نظر می رسد محل نزاع هم همینجاست یعنی در این مورد به خصوص اینکه تشخیص دهیم عمل چند نفر در در حمله به بیمه گذار و وارد کردن خسارت به خودروی وی مصداق تهاجم هست یا خیر. شاید توجه به قصد و هدف مهاجمین راهگشا باشد و در مواردی که هدف مهاجمین اقدام به سرقت خودروی بیمه گذار است می توان پوششی را طراحی و اجرا نمود که خطر سرقت به عنف را نیز تحت پوشش قراردهد و یا دامنه پوشش سرقت درجا را به نحوی گسترش دهیم که خسارت های مرتبط با بحث را شامل شود.